HALDUN ÇAĞLAYAN

(1962, Sivas - 29 Temmuz 2015, Antalya)

       Şair, doktor, müzisyen. Tam adı Uğur Haldun Çağlayan. Elazığ, Ağrı, Ankara’da büyüdü. 1987 yılında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi’ni bitirdi. Sivas, Antalya, Kuşadası kentlerinde kamuda ve özel sektörde cezaevi tabipliği, idari hekimlik, sağlık ocağı hekimliği, huzurevi hekimliği, 112 acil yardım ve kurtarma hekimliği, adli tabiplik, acil servis hekimliği, işyeri hekimliği, turizm hekimliği yaptı. Askerliğini 1992 yılında tabip teğmen olarak Şirnak'ta tamamladı. 2012 yılında kamudan emekli oldu. Antalya’da bir özel hastane ve tıp merkezinde acil servis hekimi olarak mesleğini sürdürmekteyken 2002 yılında başlayan kalp hastalığının ilerlemesi sonucu çalışamaz hale geldi. Dört kez evlendi, dört kez boşandı; üç çocuk babası. Antalya’da yaşıyor.

       Şiirleri ve yazıları Akdeniz Sanat, Bahçe, Çınar, Güneş, İblis, İnsan, Kedi, Lara Sanat, Mavi Portakal, Morca, Sombahar, Ütopya vb. gibi dergi ve gazetelerde yayımlandı.

     “Kara Şiirler” ve “Yazıldığı Gibi Okunan Şiirler” adında iki şiir, “Duvarda” adlı deneme-şiir ve “Şehirler” adında düz-şiir yapıtları ilk olarak “www.halduncaglayansiir.com/” sitesinde yayınlanmıştır. “Encyclopedia”, “Aedificium”, “Çöl Vaazları”, “Kitab-ı Esrar” adında dört deneme, “Baksa Tabiban-ı Cihan Yareme” adlı bir anı ve “Yol” adında bir öykü kitabı, şairin kafasındaki ve tezgahtaki kitaplarıdır.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Caz ve Çocuk (1991, Akdeniz Yayınları, Ant.)

& Ölü Doğmuş Şiirler (1996, Akdeniz Yayınları, Ant.)

Kaynaklar:

A  http://www.halduncaglayansiir.com/

Şiirlerinden Seçmeler:

YİTİK BİR BABANIN PEŞİNDEN

baba bağışla beni.

akşam oldu, kör oldum, çözüldü ellerimiz

sesim kısıldı baba, katıldım kaldım

sana seni sevdiğimi söylemiş miydim

bağışla beni baba, ölmezsin sandım

nasıl sessiz çırptın öyle kanatlarını

neden böyle sessiz yaşadın baba

biliyorum aşk bitiyor, şiir susuyor

ölmeyecektin baba, bağışla beni

baba, bağışla beni.

mümkün mü yeniden başlamak şimdi

konuşsan ya, sohbet olam dil olam

yetim kalacak sesim, söyleyemediklerim

ölüyorsun, soluyorsun, baba bağışla

ölmedin biliyorum, bir oyun oynuyoruz

elma desem çıkacaksın masallar anlatarak

okşayarak saçlarımı, baba, şarkılar

söyleyelim, al udunu, bağışla beni

SOLO

                                         SOLve patuli

upuzun bir şarkıya başlıyorum, defolun

yalnız içimde yankılanacak sesim

kör alfabesiyle yazacağım şarkımı

yalnız sağırlar duyacak, dilsizler söyleyecek

şarkımla topallar dans etsin istiyorum

ve çolaklar tutsun ellerimi yalnızca

ezgisi yok bu şarkının, ritmi de yok sesim de

neden toplandınız şarkım yok haydi defolun!

hey sen! neden attın önüme o batası paranı?!

sizdiniz bacaklarımı kıran, kör ettiniz gözlerimi

ama anlatmayacak şarkım bunları

hiçbir şey anlatmayacak, dilimi koparttınız

bu kırık keman, bu delik davul, bu soluksuz saksofon

ne söyleyebilirim size adımdan başka

adımı bile unuttunuz

söylüyorum şarkımı, bir kel şarkıcı

dişsiz tarak, sırsız ayna, yüzsüz adam: gökyüzü

kendime başlıyorum, kendimle başlıyorum,

gidin defolun ya da kalın tef olun

bir şıngırtı olsun katın sesime

NABİ ÜÇÜNCÜOĞLU

(28 Ağustos 1922, Torul /Gümüşhane – 31 Ocak 1969, Trabzon)

       İlk ve ortaöğretimini Torul Namık Kemal İlkokulu ile Trabzon İskenderpaşa ilkokullarında ve Trabzon lisesinde tamamladı. Liseden sonra bir süre Siyasal Bilgiler Fakültesine devam etti, maddi sorunları yüzünden buradaki öğrenimini yarıda bıraktı (1940–1941). Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü’nü (1949) bitirdikten sonra Tirebolu, Torul ve Trabzon’da Türkçe öğretmeni ve yönetici olarak görev yaptı. Evli ve iki kız babasıydı. Kıyı dergisi ve ailesinin katkılarıyla doğumunun 90. yılında,  2013 yılında adına bir defalığına ödül konuldu.  

       Şiirleri, Varlık, Varlık Yıllığı, Kaynak (Ankara), Kaynak (Balıkesir), Kıyı, Yücel, Yeni Mecmua, Yeni Ufuklar, Hâkimiyet gazete (Trabzon) ve Hamsi vb. gibi dergi, gazete  ve yıllıklarda yayımlandı. Şiirlerinde öğretmenliğin saygınlığını, yalnızlık, yoksulluk, görev aşkı, yöre ve vatan sevgisi, ümitsizlik, hoşgörü temalarını işledi.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Memleket (1961, Ekin Basımevi, İst.)

       Hakkında Yazılan Kitaplar:

& Ahmet Özer, Memleket Şairi Nabi Üçüncüoğlu (2010, Phoenix Yayınları)

Şiirlerinden Seçmeler:

MEMLEKET

Benim olduğun için seni severim

Ben öğretmenim.

Akşamları, akşamlar kadar yorgun

Ortalık ışımadan Memleketime

Güneş olurum.

Mehmet’in kalemi

Fatma’nın defteriyim sene be sene

Yazılır okunurum.

Seni, köy köy okulla donatacağım

Öreceğim yol yol

Bu, ilk âşıklığım değil

Kar yağıyor ayışığına

Bahar, düşüncelerimizden güzeldir

Hazırol.

Benim olduğun için seni severim

Ebekuşağının yeşilli benim

Göğün mavisi, denizin.

Başımız sana bağlı Memleket

Ömrüne bereket.

Bu tarafları Memleketimin, toprak

Bu tarafları taş

Harşıt boyu, bulut bulut yar kokar

Taş ama Memleketimin bu tarafları

Zor ama saran halleri var.

Şive’nin Cami Mahallesinde

Bir öğretmen kozasını örüyor

Çilesi Anadolu üstüne, büyük

Allah görüyor.

Ben köy öğretmeniyim

Yıldızlıkta, yıldızların ufağı

Ayışığında baharı köyümün, Akdeniz’de

Haritada Sakarya’sı Türkiye’min Ağrı Dağı

Ellerimde tebeşir tozu, gömleğimde ter

Yayla yayla memleket tüter.

DURAN AYDIN

(1960, Adana - )

       Koza, Düşün, Akdeniz, Söylem, Turunç ve Çağdaş Yaşam dergilerinin mutfağında yer aldı. 2010 yılında Adana’da yayımlanan Turunç dergisinde bir dönem yayın yönetmeni olarak görev yaptı. Adana’da yayımlanan “Çağdaş Yaşam” dergisinin sanat yönetmenliğini yapıyor. Adana’da yaşıyor.

       İlk şiiri “Düşünen Adam” 15 yaşında Adana’da yayınlanan Hür Ses gazetesinde yayımlandı. 1970 sonlarından başlayarak şiirleri ve yazıları Afrodisyas Sanat, Akdeniz, Berfin Bahar, Beşparmak, Çağdaş Yaşam, Dönemeç, Düşlem, Edebiyat Cephesi, Hakimiyet Sanat, Karşı, Kıyı, Milliyet Sanat, Parantez (Almanya), Saçak, Sesimiz, Sincan İstasyonu,  Somut, Söylem, Tan (Yugoslavya), Tay, Tmolos Edebiyat, Turunç, Türkiye Yazıları, Varlık, Yapıt, Yaşam İçin Şiir, Yazıt, Yazko Somut, Yeni Düşün vb. gibi dergi, fanzin, gazete ve eklerinde yayımlandı.

       Ödülleri: 1977 yılında Güney gazetesi, 1978 yılında Yapıt dergisi, 1984 yılında Yeni Türkü, 1989 yılında Çukurova gazetesi, 2011 yılında Tay Dergisi/ İbrahim Yıldız Şiir Yarışması’ndan ödüller aldı. “Gölgemi Sildin Gölgenden” adlı kitabıyla 2013 Nabi Üçüncüoğlu Şiir Ödülü’nü aldı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Halkın Dilleri (Kemal Bayrakçı, Eyüp Demiröz ve Oktay Erol ile; 1978, Şahbaz Matbaası, Kozan)

& Yoklar Sahibi (1987, Akdeniz Yayınları)

& Hayatı Yeniden Denemeye (1998, Söylem Yayınları)

& Gölgemi Sildin Gölgenden (2013, Çağdaş Yaşam Yayınları)

       Monografi Kitabı:

& Hergele Yolu (İstiklal Mahallesi'nden Tozu Alınmış Yıllar) (2015, Heyamola Yayınları, Adana Kitaplığı Dizisi: 4, İst., 140 s.)

ÖKSEL DEMİR

(5 Kasım 1940, Tekirdağ - )

       Çanakkale Öğretmen Okulu ve İstanbul Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü’nü bitirdi. Emekli öğretmen. Tekirdağ’da yaşıyor.

       Şiirleri, 1959-65 yılları arasında Yeditepe dergisinde, Varlık yıllıklarında, Memed Fuat’ın  Türk Edebiyatı yıllığında, Ataç, Değişim, Dost, Kiraz (Tekirdağ, 1993-1995) Mavi Dergi (Tekirdağ, 2004-2006), Şehir, Tay, Türk Dili, Varlık, Yelken, Yeni Gerçek gibi dergilerde  yayımlandı. Ölüm Biraz (1962) adlı yapıtındaki şiirlerinde, yalnızlık ve özlem izleği öne çıkar. Bir süre, İkinci Yeni Şiiri etkisinde soyut şiirler yazdıktan sonra toplumcu gerçekçi şiire yöneldi. Toplumcu ozanlar arasında yerini alır. Devrimci duyarlılığını özgün bir biçimde yansıtır. Söyleyiş ve imge zenginliği, şiirlerinin en önemli özelliğidir.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Ölüm Biraz (1962)

& Tanığı Hüzündür Sonbaharın (2015, Heyamola Yayınları, İst., 52 s.)

Monografi Kitapları:

& Tekirdağ Mavi Gözlü Kent (2009, Heyamola Yayınları, İst., 232 s.)

ŞAKİR KURTULMUŞ

(1958, Eskişehir - )

       İlk ve orta öğrenimini Eskişehir’de tamamladı. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Doğu Dilleri Bölümü’nü bitirdi. 1977 yılından bu yana çeşitli gazete ve dergilerde çalıştı. Yeni Devir Gazetesi’nde uzun bir süre  ‘Sanat-Edebiyat’ sayfası hazırladı.

       1980 yılında Necati Polat’la birlikte ‘Tin Yazıtları’ isimli bir edebiyat dergisi yayınladı. İzinsiz yayınlandığı gerekçesiyle 12 Eylül yönetimince soruşturmaya uğradı ve yayınına son verildi. Bu arada kendi kurduğu  ‘Önce Yayın-Dağıtım’ isimli firmada kitap yayını ve dağıtımı faaliyetinde bulundu.

       İnsan Yayınları’nın kuruluşunda görev aldı, teknik ve idari işlerden sorumlu olarak çalıştı.1985 yılında askerliğini kısa dönem er olarak Bilecik ve Manisa, Kırkağaç’ta tamamladı. Askerlik bitiminde tekrar döndüğü İnsan Yayınları’ndaki görevinde kısa bir süre bulundu ve oradan gazetecilik mesleğine devam etmek amacıyla ‘Yeni Haber’ gazetesine geçti. Gazetenin yayınına son vermesi üzerine işsiz kaldı ve basın yayın organlarında uzun yıllar sürdürdüğü iş yaşamını başka bir alanda sürdürmek üzere havalimanında çalışmaya başladı. On yıl kadar çeşitli kurumlarda görev yaptı ve buradan emekli oldu. İstanbul’da yaşıyor.

       Şiir yazmaya lise yıllarında başladı. Eskişehir’de arkadaşlarıyla birlikte ‘fecir’ isimli bir duvar gazetesi çıkardı. Porsuk çayının kenarındaki bir kıraathanede oturup  burada yazdığı  gazetenin yazılarını,  yayınlanmak üzere üç nüsha olarak el yazısıyla çoğaltıp İstanbul, Bursa ve Kahramanmaraş’a  posta yolu ile ulaştırdı.

       İlk şiiri 1978 yılında Mavera dergisinde yayınlandı. Şiirleri, yazıları ve söyleşileri Aylık Dergi, Bursa’da Sanat-Edebiyat,  Edep, Kıyam, Mavera, Yedi İklim, Yönelişler  vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Ah Güzel Bir Gün (1985, Akabe Yayınları; Bütün Eserleri: 1, 2015, Çıra Yayınları)

& Yusuf’un Kuyusu (2013, Yedi İklim Yayınları, İst.; Bütün Eserleri: 1, 2015, Çıra Yayınları)

& Ölüm ve Ayna (2014, Yedi İklim Yayınları, İst.; Bütün Eserleri: 1, 2015, Çıra Yayınları)

 Biyogafi Kitapları:

& Hz. Hamza (1984, Beyan Yayınları, İst.)

& Bilal-i Habeşi (1984, Beyan Yayınları, İst.)

Şiirlerinden Seçmeler:

AKDENİZ’E DÜŞEN ÇOCUKLARIN İLK SÖZLERİ GİBİ

                                                                    Üstad Nuri Pakdil’e

1.

baharı çağrıştıran güneş

içimde  mısır rüzgarları

gazze’den fırtınalar

güneşi sarsan bulut yoğunluğu

ve sabah çayı esenliğe bir simge

besmele ile varılan geçitlerde

sisler boğazında ilk baharı

yeşil vadilerde yazı ve kalemi

kitap aydınlığında inancı ve gücü

zindeliği sırtlanır çıkarız dağa

tufan öğretisiyle

kitap  bildirgesiyle

nuh’un kaybolmuş denizine

karanlığı koyarak ardımıza

iz sürerek  denizleri

musa’nın izini sürerek geçeriz

dua ile kalkarız yer sofralarından

doğuda baharı çağrıştıran güneş

batıda koyu bir ıssızlık

korku dolu bir sessizlik

sabırla doldur kalbimi ey yüce dağ

sabır güzelliğinden bir pay rabbim

sabır deryandan bir ihsan bahşet

ey kalbimin sızısı, kudüs

ya da cebimde pusula gibi

teneşir vaktini bekleyen hazır kalbimi

kalbimin titreşimlerini

ört ırmağa akan düşlerimi

hira’nın gölgesinde büyüyen

duygularım açık ve net

sen karanlıkların

korkularımın  üzerini ört

9.

bir sesim uzak kaldı  kudüs bir de ben

denizin yaslandığı kayalarda güneşlenirken

savaştan çıkmış bir deniz hüznüdür akdeniz

acıyı ağlarken gördüm  kudüs’te acıyı

gazze’de kelimeleri savaşırken

ve çocuklar büyürken ağlayan  hüznü

bir ses fırtınası içimde kayalar hüzünlü dağlar

renk renk alaca dağlar yeşil dağlar

mavi dağ siyah dağ sarı dağ kurşun dağı

fırtınanın damarlarında kuşlar

kelimelerin kalbinde çocuklar büyür

11.

ellerinden çarpar üstüme üstüme deniz

ruhuna nakış gibi işlenir  şehidlerimizin  sesi

bir ikram gibi gelir ovalardan dağlardan gelir

şiir fırtınası rüzgarlardan

belkıs’ın sarayından  tekbir sesi

yusuf’un kuyusundan tevhid sesi

beyaz ülkeden gelir deniz

yeni bir ülkeden

kovulmuş şehirlerden gelir

senin bildiğin rüzgarlardan

benim  bildiğim ülkeden gelir deniz

ortadoğulu ustanın gözleri vurdu beni

acemi avcının elindeki av gibi vurdu

mescidi_i aksa’nın  kalbi vurdu

denizi döven dalgalar gibi vurdu

mermiler gibi vurdu

yağmur gibi mermiler hem doğudan hem batıdan

kuzeyden ve güneyden gelen mermiler vurdu

akdeniz’e düşen çocukların ilk sözleri gibi vurdu

son sözleri gibi vurdu

dağ  yordu ellerin yordu

kudüs gözlerin  senin , usta

sözlerin  vurdu beni

dünya haritasında

ortadoğu’nun kalbini

işaretleyen ellerinden

kalbimin üstünde titremeler

12.

orman kırmızı deniz yeşil gök sarı

ey sesim

ey ‘yitik cennet’imin sesi

ey ben

ey benim  siyah yüzüm

ey kudüs yüzüm

ey benim kurşun geçirmez

inci  bakışlı sessizliğim

mavi sofralarımızda canlı canlı kuşlar

bakır tenli balıklar

sedef bakışlı yerliler var

evden kaçan ipek böceği

emir sultan’ın bahçesine konar

yeni bir yuva kurar

KONUŞMAK ÜZRE SUSTUM

1.

şiirin sesidir taş düşer göynüme

bir taş sesidir yeni seslere açılır

2.

bir sıralı gündü, saralı günlerden kalan

dalgalı bir güne doğdum fırtınalı güne

acıktım ikindi mevsimine çıktım

koştum bayazıt camiine misafir oldum

koştum da şadırvan kuşuna kondum

hem koştum hem düştüm

döndüm de  kalbimin akşamlarına düştüm

bülbül sesimiz oldu kelimeler sular gül

3.

kuş odalı evlerinde kapalı çarşının, doğanın ritmi

hafız’ın divanından tütsülenir aşk nameleri

su sesidir kar kış sesidir gül

taş gibi ali’nin keskin kılıcıdır su

suyu öper, kılıç sesidir dudaklarımda gül

ali kayası’ndan akar kelimeler, kılıç gibidir sular

kıpır kıpır maraş dağlarından kelimeler

karanlıkların üstünü örter gül

4.

taş geldi sular çoştu

bahçeler kan doldu gül

genç kızların bohçalarında

nar çiçekleri açtı

şu dağları aştı geldi su

5.

bentler ki taş oyukları sanki baykuş yuvası

sihirbaz uykusu gibi bağlı gözleriniz  bayım

başındaki şapkadan çıkmış tavşan koşusu gibi

yabancılar inşa etmiş evlerinizi belli

darbe ile işgal edilmiş sarı alanlar bayım

sahte usta gibidir yabancı böcekler

ne içimdesiniz ne yüzümün dış cephesinde

gül bahçelerine ağ örüyor örümcekler

gökyüzünün bağrında büyür ırmaklar

gözyaşlarımın içinde kelebekler gül

6.

tarihtir seçimden seçime oylanır

masal değil değişen coğrafyadır

atlaslar bölünür iklimler çarpılır

gözleriniz  neden kapalı bayım

asker şapkalı kontlar paylaşır beşe bölünür

abedeye bölünür batıya bölünür

bir sen varsın baharım bütün

sözcükler

ruhuma şahdamarından kan  pompalar

hicran içinde mahzun bir de sen gül

her kuşun alnında bir işaret  gül

gül-ateş-ölüm-şen

gülün ateşiyle gelen serinliktir ölüm

ateş çiçeği güle sevdalı

sabır serinliği

aşk teri-sabır çiçeği

7.

alnımın ortasında kan lekesi gül

yüzümdeki tarihin yeni yüzyıl lekesi

hilal asyadan koparılmış, afrikadan bölünmüş ay

siyah bir turnusol kağıdı izi sanki lekesi

sanki batıya iliştirilmiş bir put, sanki yamalı elbise

şiire sonradan eklenmiş bir virgül sanki

çoğaltılıp kapının önüne konan bir bildiri sanki gül

yeni yüzyılın insanlık bildirisi

her bildirinin altında ayrı bir imza

her taşın altında bir gül

siz kola içersiniz patentli kola

biz su içeriz fakat çayı tercih ederiz

8.

kanla değiştirilmiş haritalardan

bir taş kaldı bağrıma taş gül

bir taş sesidir kalbim su sesi gül

her seher aydınlığında ses veren gecedir

gecenin sabahında gül veren bir sabır çiçeği

ritmi bozuk saat sessizliğinde kalbim

her taşın parlak yüzünde bir gül

toprağımı sular

şiir çiçeği

sabır suyu

gül aşkı

9.

ayın güneşe öykünmesi gibi akşam gül

severim gülü başım döner

bu bir rüya değil bir his gül

senin gerçekliğin kadar kavi bir aşk gül

taş evler kadar diri ve sarsılmaz yapılar

tarih kadar eski ahşap konak

taş gibi yalın güneşten kayalar

kaya gibi taş dağ gibi dağ gül

aşk-dağ-taş boyalı ruhum

serin oldu ve doldu gönlüm

güle sundum

10.

devinim denizde kelebeklerin kabuklarında gül

kelimeler taş gibi soyulur denizin kabuklarından

taş taş dökülür şiirin incilerinden gül

denizin istiridyelerinden sahilde kılcal deriler

yalnızlığından dökülür hasret şiire gül

dökülür taşlar kirlenir etekler kayalar

eteklerin sesinden dökülür taşlar şiire gül

su sesidir taş sesidir gül

gül sesidir içimdeki kayalar

yaşam rüzgar olur sabır taşır sözcüklere

nar tanecikleri içinde sel olur taşar gül

11.

gül şurubu besler kanını

doğuma hazır annenin sütünü gül

oyuncaklar çocuğa bayramlık sevinç

beklenmedik aykırılıklar şairin tezgahında

ya da çocuk şiirin elinde, uyumlu

eğilir bükülür ağlar güler

aşk güneşin küllerinden doğar

ustalar oynatır yerinden taşları

depremlerin öncü sesidir taşlar

karıncalar ve sular

zeytin bahçeleri ve hurmalar

horozlar ve ağaçlar

bereketli topraklar gül

12.

anne rahmine düşer çocuk

sabrın dudakları çatlar

güller başucunda annenin ağlamaklı güller

sular çağlayan olur taşar

gökten yağmurlar beyaz beyaz gül

dua ile gelir konuklar evler dolar

alnından dökülür taşlar gül

boncuk  boncuk dualar gökte

annenin nidasıdır şarkılar

evin duvarlarından yansıyan göğe

doğumda ağlayan müjdenin sesi gibisin gül

gül ve çocuk düşer anneden

eski masallar kulaktan kulağa kentlerde

eski yapıların taşları bizans evlerinde

her taşın altında bir gül

yeni bir güne düşer gül

şiirin içinde şarkı gibisin gül

ses olup taştı geldi

aziz su gibidir su

bahçeler sabır doldu

ırmaklar gül

dağları içti de geldi su

13.

bir taş sesidir kalbim

kurşundan ağır sesim

karşı kıyıya çarpar

14.

her kuşun alnında bir işaret gül

sabır çiçeği

işte bizim öykümüz

gülü sundum

konuşmak üzre sustum

Yedi İklim Dergisi

ŞİİRİ YÜZDÜREN KUŞLAR

bin şiiri ezbere okuyan kuşlar gördüm

ikinci bin şiiri ezbere okuyan balıklar

üçüncü bin şiiri okuyan şairler

gökte kuşlar, denizde balıklar

şiiri yüzdüren kuşlar

ve şiiri uçuran balıklar gördüm

yunus’u gördüm

kuşlarla uçan yunus’u

ve balıklarla yüzen yunus’u

kırk yıl dağdan odun taşıdı

yoruldum demedi yunus

ve eğri bir odun getirmeden

kırk yıl odun taşıdı yunus

kuşlar ve balıklarla birlikte yaşadı

çileyi taşıdı odunların üstünde yunus

kırk yıl odunların altında yunus

toprağa karıştı şiiri yaşarken yunus

kırk gün kazanda kaynatılıp çıktı yunus

taptuk yine de ‘dünya kokuyorsun’ dedi

çileyi yaşarken odunlarla yunus

bin şiiri yeniden yaşadı yunus

kuş sesleridir, balık yüzüşleridir

gelir yerleşir şiirine

şiir ritmidir tabiatın içinde yol alır

ses olur kuşların dilinde bal

balıkların bedeninde ses

kurulmuş başköşede güneş

zikir ve duaya açılır şiir

kuşların ve karıncaların peygamberi

süleyman gibi konuşan kuşlardır

sesler

ve azap saatlerinde aşkın

karıncalardır, şiirde zikir yükselir

yunus gibidir süleyman gibidir

karnında yunus taşıyan balık da

kuşlar gibidir

bizim yunus gibidir

bin şiiri ezbere okuyan kuşlar gördüm

ikinci bin şiiri okuyan balıklar

üçüncü bin şiiri okuyan şairler

gökte kuşlar denizde balıklar

şiiri yüzdüren kuşlar

ve şiiri uçuran balıklar gördüm

Yedi İklim, Mart 2013