TEOMAN SARIKÂHYA

(1933, İstanbul - )

       Yüksek Mimar. İstanbul Üniversitesi, Fen Fakültesi Matematik Bölümü’nü bitirdi. Daha sonra Güzel Sanatlar Akademisi Mimarlık Bölümü’ne devam ederek buradan da mezun oldu. Ege Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde öğretim görevlisi olarak çalıştı.        

       Şiirleri Çağrı, Kaynak, Varlık, Pazar Postası, Yeditepe, Yenilik dergilerinde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Kaçmak Gülleri (1958)

& Islak Tay (1962, Çağrı Yayınları, 35 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

DALGA KUŞU

Bu pembe tüyünü uçurduğun rüzgârda

Yol başını tutulmuş mavi gözlün

Bin yıl aynı yıldızlar durmaz gecende

Tam aydınlık olmaz mum ışığı odanda

Bir sevmiş beş bırakılmışsın

Karadan kesilmiş bir

Bir dalga kuşusun şimdi

Dalga kuşusun dedim

Uçur bol duman dudaklarında

Bırak işini denizlerin

Camını kırmışsın, kal orda...

      Varlık, 1959

MAVİ BULUT

Uykumu kaybettim

Sizin evden

İki Sokak aşağıda

Ya bir karanfil kokacak biliyorum

Ya bir iğde

Girsem bahçenize...

Bütün gün

Bütün gece

Sokaklarda dolaşıyorum

Bir parça sevmek için...

Gel bir gül tak yakama

Ve bizi götürsün uzaklara

Bir mavi bulut...

ÜMİT ÖĞMEL

(1946, Ankara - )

       İlk çizgileri 60’lı yıllarda “Doğan Kardeş”  çocuk dergisinde yayımlandı. 1962 yılında, Ankara Halkevleri Tiyatro kurslarına katıldı ve 1964 yılında da sınavlarını vererek mezun oldu. Ankara Meydan Sahnesi’nin Çocuk Tiyatrosu’nda profesyonel olarak çalışan Öğmel daha sonra, Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nden Can Okan’ın özel atölyesinde dışarıdan, dört yıl süreyle desen, kompozisyon, renk ve resim teknikleriyle ilgili dersler aldı; temel sanat eğitimini oluşturdu. Türkiye Radyo Televizyon Kurumu’nun “Çocuk Yayınları Bölümü” için iki yıl süreyle, çok sayıda masal ve öykü resimlemeleri yaptı. Bu çalışmalarının yanısıra kitap kapağı, afiş, karikatür, logo, katalog gibi grafik ağırlıklı çalışmalarını da sürdüren Öğmel, “Bando”, “Uçan Balon”, “Vakıf Çocuk”, “Emlak Çocuk”, “Bisiklet”, “Kırmızıfare”, “Çoluk Çocuk”, “Atlas Mobidik” gibi birçok çocuk dergisi için kapaklar, resimlemeler, çizgi masallar ve çeşitli vinyetler çizdi. Kültür Bakanlığı “Elma Şekeri Çocuk Dergisi”nde iki çizgi öyküsü yayımlandı.

        Özel kurum, kişi ve kuruluşlara amblem, broşür, kart, kaset kapakları yapıyor 1993 yılında Ankara’da “Çizginin Altını Çiziyorum” başlıklı bir sunum yaptı. Bu sunumda, akademik resimden modern resime geçiş, karikatür ve çocuk kitaplarında çizgi, renk ve çizgide yalınlık üzerine görüşlerini örneklerle açıkladı. Kimi karikatür yarışmalarında da jüri üyesi olarak görev aldı; birçok ulusal ve uluslararası karikatür sergisine ve yarışmalara katıldı; çeşitli ödüller aldı. Kişisel sergilerinin yanısıra, çocuklarla açtığı karikatür – resim sergilerinden dördü (çocuk resimlerinden) Chicago (A.B.D.) Çocuk Sanatları Müze Yöneticisi Mrs. Karen Parsian tarafından müze arşivine alındı.

       Devlet Tiyatroları Opera ve Balesi Çalışanları Vakfı TOBAV’ın organizasyonu ile gerçekleştirilen “Ankara ’95 Projesi afiş dizilerini de yaptı. 1994 – 97 yılları arasında Amsterdam’da (Hollanda) özellikle çocuklara yönelik etkinlik ve araştırmalarını sürdürdü. Çeşitli çocuk vakıfları ile çocuklara yönelik yapılan atölye çalışmalarının yanısıra, Öğmel’in Hollanda Televizyonu “Susam Sokağı” programı için gerçekleştirdiği “Mavi ve Kırmızı Adamcıklar Tateravallide” isimli çizgi film de etkinlikleri arasında yer aldı.

       Amsterdam, Rotterdam ve Axel’da çocuklara yönelik birçok atölye çalışması gerçekleştirdi. Utrecht(Hollanda) kentinde RASA Uluslararası Kültür Merkezi’nde açtığı “Anadolu Uygarlıkları Grafik Mizah Sergisi” ilgiyle karşılandı ve çalışmalarından biri Utrecht Belediye Meclis kolleksiyonuna alındı.

       Hollanda Kütüphaneler Birliği Merkez yayın organlarından biri olan (NBLC) Leesgoed dergisinde, Stichting Kijken Çocuk Vakfı Yöneticisi ve araştırmacı – yazar Roby Bellamans’ın bir tanıtım yazısıyla yer alan Öğmel ayrıca yerel basında da dikkat çekti.

       Kısa bir dönem Kültür Bakanlığı Güzel Sanatlar Müdürlüğü Dünya Karikatür Galerisi’nde seçici Kurul Üyeliği ve TOBAV Sanat Galerisi’nde sanat danışmanlığı yaptı.

       2002 yılında International Board On Books For Young People –IBBY Uluslararası Gençlik Kitapları Hans Christian ANDERSEN ödülleri için Türkiye’den aday gösterildi. Andersen Ödülleri Seçici Kurulu’nca övgüye değer bulunan ve Türkiye adına “Onur Diploması” alan Öğmel’in çalışmaları, kuruluşun(IBBY) sergi salonunda da sergilendi ve bir tanıtım yazısıyla birlikte yarışma kataloğuna girdi.

       Türkiye Radyo Televizyon Kurumu Çocuk Yayınları Bölümü “Masal Bahçesi” ve “Kahraman Minikler Yarışıyor Yarışma Programı” na (2005) danışmanlık hizmeti verdi. Okul Öncesi çocuklarına yönelik çok sayıdaki öykü ve eğitim içerikli kitap ve atölye çalışmalarının yanısıra, yine çocuklara ve çocuk etkinliklerine yönelik afiş, kitap kapağı, dergi kapağı, broşür, katalog, kart, logo, animasyon (canlandırma) gibi çalışmalara imza atmaya devam ediyor.

       Şimdilerde yine çocuklara yönelik öykü kitapları, web içeriği ve animasyon çalışmalarını genç çizerlerden moda tasarımcısı, kısa öykü yazarı ve stilist Ekin Yücel’le birlikte sürdürüyor.

Kaynaklar:

A  https://www.dafnekitap.com/yazardetay/umit-ogmel-16

SİNAN SEYFİTTİNOĞLU

(4 Kasım 1972, Antakya / Hatay - )

       Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Basım ve Yayımcılık Bölümü’nü bitirdi. Aynı yıl Antakya'da yayınlanan ve kuruculuğunu 1966 yılında babasının yaptığı Antakya Toplumcu Halk Gazetesi'nde çalışmaya başladı. Gazetenin sahip ve yöneticiğini üstlenen Seyfittinoğlu, aktif gazeteciliği boyunca, köşe yazarlığını da hiç ihmal etmedi.

       Okuyucular tarafından köşe yazılarına gelen olumlu görüşlerden cesaret alarak, kısa öyküler yazmaya başladı. Emek , erdem ve onur kavramlarına duyduğu büyük saygıdan ötürü yaşanan her olayda bu kavramların izlerini öykülerine yansıtmaya çabaladı.

Yapıtları:

Öykü Kitapları:

& Dokuncasız (2008)   

Kaynaklar:

A  https://www.dafnekitap.com/yazardetay/sinan-seyfittinoglu-10

SERHAN ASKER

(1974, Hatay - )

       İlk, orta ve lise eğitimini Gaziantep’te tamamladı. Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Bölümü’nü bitirdikten sonra Almanya’da siyaset muhabirliği dalında master yaptı. Gazeteciliğe 1995 yılında Milliyet gazetesinde başladı. 2000 yılında TRT Haber ve Spor Yayınları Dairesi Başkanlığı’nda politika muhabiri olarak TV haberciliğine başladı. Ardından ekonomi muhabirliğine geçti. Şimdilerde spor programları yapıyor. Formula 1, Avrupa Futbol Şampiyonası, Dünya Kupası ve Şampiyonlar Ligi programlarının yapım ve sunumunu gerçekleştirdi. Limit Yok, Milano’ya Giden Yol, Rio Yolu bu programlardan birkaçı. Formula 1 ve futbolun efsanevi isimleriyle yaptığı röportajlarla dikkat çekiyor. 2004 yılında, bir zamanlar Türk siyasi tarihinin kritik bir döneminde ekonomi bakanlığı yapan Kemal Derviş’in 18 aylık görevini anlatan “Krizden Çıkış ve Çağdaş Sosyal Demokrasi” kitabına Yusuf Işık’la birlikte imza attı. TRT Haber ve Spor Dairesi’ndeki görevini sürdürüyor ve 5 yıldır Hürriyet gazetesinde köşe yazarlığı yapıyor. .

      Ödülleri: 2001 yılında Radyo Televizyon Gazetecileri Derneği tarafından haber-röportaj dalında Televizyon Oskarı’yla ödüllendirildi. 2012 yılında Türkiye Spor Yazarları Derneği’nin düzenlediği yarışmada, “Euro 2012’ye Doğru” programıyla birincilik, 2014’te de aynı kurumun yarışmasında “Rio Yolu” programıyla ikinciliğe değer görüldü. Serhan Asker 2015 yılında Hürriyet gazetesindeki “Ambarda Doğdu Önce Kadınları Kurtardı” adlı çalışmasıyla Türkiye Gazeteciler Cemiyeti tarafından övgüye değer bulundu.

Kaynaklar:

A  https://www.dafnekitap.com/yazardetay/serhan-asker-18

ÖZLEM ÖZDEMİR

(18 Temmuz 1979, Balıkesir - )

       2000-2013 yılları arasında profesyonel olarak iletişim sektöründe çeşitli  ajanslarda ve kendi kurduğu "Imagement" bünyesinde basın ve halkla ilişkiler danışmanlığı yaptı. Çocukluğundan itibaren yazı yazıyor. 2000 yılından itibaren Posta, Akşam, BirGün Cumartesi, BirGün Pazar, Milliyet Sanat, Touch İstanbul, Boxer, İstanbul ArtNews, Tiyatro… Tiyatro…, Varlık gibi pek çok yayında kültür sanat ağırlıklı yazı ve röportajları yayınlandı. 2013 yılından itibaren gazetecilik yapmaya başladı.

        2010 yılında Para dergisinin kültür sanat editörlüğünü üstlendi ve halen sürdürüyor. 2014 yılında "Nokta Koymadan" adlı belgesel serisine başladı. Bu kapsamda Ayla Algan, Ali Poyrazoğlu ve Haldun Dormen'in belgesellerini hazırladı.

       BirGün Medya'nın yapımcılığında YOL TV'de yayınlanan "BirKaç Ses" adlı kültür sanat TV programının yaratıcısı ve sunucusudur. 2015 yılından bu yana BirGün Pazar ekinde kendi tasarladığı "Pazar Kahvaltısı" adlı köşesinde, kültür sanat hayatının önemli isimlerinin portrelerini gelecek kuşaklara aktarmak amacıyla ses getiren röportajlara imza atıyor.

Kaynaklar:

A  https://www.dafnekitap.com/yazardetay/ozlem-ozdemir-13

EKİN YÜCEL

(1990 - )

       Türk Telekom Anadolu Teknik Lisesi, Telekomünikasyon –(2008) bölümünü bitirdi. Halen Hacettepe Üniversitesi, Elektronik Haberleşme ve İstanbul Üniversitesi, Fars Dili ve Edebiyatı bölümlerinde öğrenci. İstanbul ve Ankara’da yarı zamanlı yaşıyor.

       Çocuklara yönelik kısa öyküler yazıyor; fotoğraf çekiyor ve moda tasarımları üzerine çalışıyor.  Bu çalışmalarını sosyal medyada paylaşıyor.

       2015 yılı sonunda başlayan çocuk öykü ve resimleme çalışmalarını da, diğer uğraşlarının ve eğitiminin yanında, genç bir tasarımcı olarak Ümit Öğmel’le birlikte sürdürüyor.

Kaynaklar:

A  https://www.dafnekitap.com/yazardetay/ekin-yucel-17

ATAMAN DEMİR

(1938, Karşıyaka / İzmir - )

       İlk ve orta öğretimini İzmir’de tamamladı. 1957 yılında girdiği Güzel Sanatlar Akademisi Mimarlık Bölümü’nden 1963 yılında mezun oldu. Aynı yıl Bina Bilgisi Kürsüsü ve Mimari Proje Asistanlığı’na atandı. 1973 yılında doktora seviyesindeki yeterlik tezini takiben, 1974 yılında doçent, 1988 yılında da profesör oldu. Anadolu, Balkanlar ve Orta Asya’daki mimari miras üzerinde incelemeler, araştırmalar yaptı, bunları seri makaleler, ulusal ve uluslararası kongrelerde bildiriler halinde yayınladı, konferanslar verdi. İstanbul, Mudanya-Siği Köyü ve Konya’da, restorasyonlar, yeni tasarımlar yaptı ve bunların çoğunu uyguladı. Girdiği mimari yarışmalarda ödüller, mansiyonlar kazandı. Yeterlik Tezi, 1986 yılında Mimar Sinan Üniversitesi’nce yayınlandı. 1963-2003 arasında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde, Bina Bilgisi ve Mimari Proje Hocalığı yaptı. 2003 yılında emekli oldu. 1983 yılında YÖK Yasası’nın ilgili maddesi gereğince Konya-Selçuk Üniversitesi, Mimarlık Bölümü’nde bir yıl süre ile misafir hoca olarak eğitime destek verdi. 2000-2004 arasında Yeditepe Üniversitesi, İç Mimarlık Bölümü’nde, 2005-2009 arasında ise Haliç Üniversitesi, Mimarlık Bölümü’nde hocalık yaptı. Emekliliğinden sonra da Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’ndeki görevine devam ettiği gibi 2009-2010 Eğitim-Öğretim yılından itibaren de Işık Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi, İç Mimarlık Bölümü öğretim kadrosunda görev yapmaktadır.

Yapıtları:

      İnceleme, Araştırma Kitapları:

& Çağlar İçinde Antakya (1996, Akbank)

& Antakya Through The Ages (1996, Akbank)

& Güzel Sanatlar Akademisi’nde Yabancı Hocalar (2009, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Yayını, İst.)  

Kaynaklar:

A  https://www.dafnekitap.com/yazardetay/ataman-demir-14

UĞUR KÖKDEN

(7 Temmuz 1934, Çorum - )

       İstanbul Teknik Üniversitesi İnşaat Fakültesi’ni bitirdi (1958). Aynı Üniversite’de, ‘Su Yapıları ve Barajlar Kürsüsü’nde asistanlık yaptı. Paris’te 1961-66 yılları arasında barajlar konusunda proje mühendisliği yaptı. Bu süre içinde, İspanya’dan SSCB’ye dek tüm Avrupa ülkelerini gezdi ve izlenimlerini yazıya döktü.

       1966-68 yıllarında yaptığı askerlik sonrası çeşitli yerli ve yabancı mühendislik kuruluşlarında teknik koordinatör olarak görev aldı. Aynı zamanda, İnşaat Mühendisleri Odası Başkan Yardımcısı olarak, teknik eleman sorunları üstünde çalışmalar yürüttü. 12 Mart’ın ardından, İsmail Cem’in yönetimindeki Politika gazetesinde dış politika köşesinde(“Kıtalar/Sorunlar”) yazarlık yaptı (1975-78) ve dış geziler (Rusya ve Afrika) gerçekleştirdi. Ankara Belediyesi'nde Başkan Danışmanlığı yaptı (1976-1978). Bu arada Politika gazetesinde (1975-1978) "Kıtalar, Sorunlar" köşesini yazdı. CHP koalisyonlu Ecevit hükümetinde (1978) İşletmeler Bakanlığı'na bağlı Proje ve Yatırımlar Genel Müdürü görevine atandı. Hükümetin düşmesiyle, görevinden istifa etti. Barış Derneği Yönetim Kurulu üyesi olması nedeniyle 12 Eylül’de bir yıl tutuklu kaldı, yargılandı ve aklandı (1982-1983). İnşaat Mühendisleri Odası (İMO) İstanbul Şubesi Sekreterliği görevine (1986-1988) getirildi. 1989-99 yılları arasında Şişli Belediyesi Teknik Başkan Yardımcısı olarak görev yaptı. Son olarak, Beykoz Belediyesi Başkan Danışmanlığı (2000-2003) yaptı. 2004 yılında emekli oldu. İstanbul'da yaşıyor.

       1970 yılından beri, denemelerini çeşitli dergilerde yayımlıyor.

Yapıtları:

Öykü Kitapları:

& Geceye Evet (2009, Sözcükler Yayınları, İst., 95 s.)

      Deneme, İnceleme, Eleştiri Kitapları:

& Tiksinti Çağı (1985)

& Umut İçin Senfoni (1989)

& Anı Kentler (1992)

& Güneş Damlıyor (1993, Adam Yayınları, İst., 123 s.)  

& Seslerin Resmi (1995, YKY, İst., 128 s.)

& Bin Dokuz Yüz’e Veda (1996, YKY, İst., 143 s.)

& Geçmişe Açılan Pencere (1997)

& Yazının Yedi Rengi (1997)

& Düşlerin Günbatımı (2000, YKY, İst., 182 s.)

& Uzun Gecenin Tutsakları (2000, YKY, İst., 326 s.)

& Kuğular, Kanallar, Salkımsöğütler (2002, YKY, İst., 172 s.)

& Batı’nın Doğu’daki Yüzü (2003)

& Zaman Devriyeleri (2003, YKY, İst., 356 s.)

& İstanbul / Zamana Açılan Kapı (2005, YKY, İst., 178 s.)

& Doğu Akdeniz Yakından (2008, Doruk Yayınları)

& Leman Gölü Yalnızı (2008, YKY, İst., 308 s.)

& Kanlıca'da Akan Zaman (Mehmet Serdar ile; 2011, Sözcükler Yayınları, İst., 260 s.)

& Yüzler, Gizler, İzler (2016, YKY, İst., 240 s.) 

& Umut İçin Senfoni (2016, Dafne Kitap, İst., 216 s.)

       Anı Kitapları:

& Uzun Gecenin Tutsakları – Barış Derneği Cezaevi Günlüğü – 1982 (2003, YKY, İst., 321 s.) 

&  12 Mart Günlükleri (1971-1974) Karşı Günlük (2009, YKY, İst., 256 s.) 

& Tedirgin Zamanlar (1966 -1988) (2013, YKY, İst., 232 s.)  

ŞAVŞATLI ALİMİ

(1934, Zendeba (şimdiki adı Arpalı) köyü, Şavşat / Artvin - )

       Asıl adı Alim Özcan’dır. İlkokulu köyünde okudu. Şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Köylerine gelip giden aşıkların desteğiyle geleneğe ilişkin bilgisini pekiştirdi.

       Şavşatlı Alimi askerliği döneminde eğitimin gördüğü sağlıkçılığı daha sonra da sürdürdü ve Doğu Karadeniz bölgesindeki çeşitli yerlerde görev yaptıktan sonra emekli oldu.

       Özellikle yörede karşılaştığı, tanıştığı birçok aşıkla dostluk kurdu ve meclislerde deyişmelere katıldı.

Kaynaklar:

A  http://www.ozanlar.biz/alimi.html

Şiirlerinden Seçmeler:

ŞAVŞAT’IM

Şirindir bülbülün şirindir gülün

Başkadır baharın güzün Şavşatım

Naçiz şiirimle methedem halin

Hoştur sohbetinle sözün Şavşatım

Buz gibi suların güzel havası

Yemyeşil ormanlar cennet yuvası

Lale sümbül kokar dağı ovası

Güzel yamaçların düzün Şavşatım

Sen coşmuşsun ozanların dilinde

Şavşat bir tanesin Artvin ilinde

Balıklar oynaşır Karagölünde

Ötüşür ördeğin kazın Şavşatım

Alimi her taraf bağ ile bostan

Beraber çalışır çırağın ustan

Konukseverliğin dillere destan

Her zaman böyledir özün Şavşatım

YAKLAŞMA

Zaman geçer gönül çevre bozulur

Sakın bilmediğin kula yaklaşma

Üzülürsün gönül bağın ezilir

Sakin ol da fitne fele yaklaşma

Yapılan iyilik bilmezsen eğer

Verilen öğüdü almazsan eğer

Sebat edip işte kalmazsan eğer

Dibi görülmeyen göle yaklaşma

Gönül kanadın yok uçamazsın sen

Söylenilen sözü seçemezsin sen

Köprü kurmamışsan geçemezsin sen

Coşup da çağlayan sele yaklaşma

Bir iş yapar iken sen seni yokla

Kötüler şerrinden kendini sakla

Gönül bahçendeki gülleri kokla

Elin bahçesinde güle yaklaşma

SEFİL ALİ

(1790, Yazır köyü, Sungurlu / Çorum - 1867)

      Eğitimine ilişkin bir bilgi bulunmamaktadır. Babasıyla birlikte köyün sığır çobanlığını yaparken bir gün öğle vakti uyuduğunda rüyasında bir pir elinden bade içti. O güne kadar fazlaca konuşmayan, meclis içinde pek sesi çıkmayan Ali, deyiş söylemeye başladı. Konumuna uygun olduğunu düşündüğünden Sefil Ali mahlasını aldı.

       Sefil Ali, kısa sürede kendi yöresinde ve hemen tüm Orta Anadolu’da adını duyurdu ve dolaşmaya başladı. Bu dolaşmalar zamanla tam bir sefil hayatına dönüştü. Şiirleri, deyişleri dilden dile dolaştı ancak kağıda aktarılmadığından beli ölçülerde belleklerde kalanların dışındakiler unutulup gitti.

      Sefil Ali köyünde öldü ve orada toprağa verildi.

       Aynı adlı öteki aşıklarla Sefil Ali’nin şiirleri birbirine karışmaktadır. Ancak son yıllarda Gürani Doğan tarafından yörede gerçekleştirilen araştırmalarla belli ölçüde bir ayıklama yapılarak toparlandı.

Kaynaklar:

A  http://www.ozanlar.biz/sefil-ali.html

Şiirlerinden Seçmeler:

BEN

Yer yok iken gök yok iken var idim

Nice makam makam gezdim idi ben

Kandilde nur idim seyreder idim

Nuh ile gemiyi dizdim idi ben

Kün deyince var eyledim alemi

Nice Süleyman’a çaldım kalemi

Miraçta danıştım bin bir kelamı

Muhammet suresin yazdım idi ben

Bir avuç toprağı deryaya saçtım

İsmim Adem idi karaya düştüm

Kubbe-i cihanın kapısın açtım

Kırkların engürün ezdim idi ben

Çar noktayı elif dilimde idi

Kuduret kalemi elimde idi

Dört melek la mekan elimde idi

Doksan bin sureyi yazdım idi ben

Ahirinde ismim Ali koydurdum

Mümin kullarının Kalbine girdim

Sefil Ali gece gündüz hem virdim

Boz Dev’in bendini çözdüm idi ben

SAYAR

Burada sofulara minnet eylemem

Sofu olan bu meydanı dar sayar

Gönlüm yüce ise engine bırak

Yaz tez gelir engini bahar sayar

Şeytana pirim der kimseye uymaz

Türlü işler tutar sonunu saymaz

Sofuyum der ama pir sözün duymaz

Erenler katında onu kör sayar

Bu bir kadim yoldur doğru gidene

Doğru gidip birbirini yedene

Şükür ederek bu yola yetene

Bu yola gitme insan zor sayar

Bu yol kimden kaldı kim icat etti

Atamız dedemiz bu yola gitti

Talip piri pir talibi unuttu

Ekin bitmez tarla çürük hor sayar

Sefil Ali’m unuttular her şeyi

Cihan fitne oldu kalmadı iyi

Eğlen dur bakalım kalmasın deyi

Bühtan eder kerameti kar sayar

AŞIK BEHLÜL ALİ

(1881, Izgın köyü, Elbistan / Kahramanmaraş - 1956)

      Küçük yaşlarda başladığı aşıklığı ölümüne dek sürdürdü. Gençlik yıllarında bir süre medrese eğitimi gördü. Ancak çeşitli nedenlerle tamamlayamadı.

       Karac’oğlan ve Dadaloğlu geleneğinde şiirler yazan Aşık Behlül Ali, Elbistan ve Maraş yöresinde tanınmasına karşın daha geniş bir çevreye ulaşamadı. Türkülerinden bazıları çeşitli yazılı kaynaklara aktarılmışsa de daha çok yörede ağızdan ağza geçerek bugüne ulaştı.

       En belirgin kaynak, özellikle ilk şiirlerinin bulunduğu kendi elyazması olan “Behlül Ali ile Güllü Fadime” adlı defterdir. Daha sonra bu defter Ali Karaçalı tarafından “Behlül Ali ile Güllü Fadime'nin Türküsü” (2008) adıyla kitap olarak yayımlandı. Ayrıca Aşık Behlül Ali’ye ilişkin bir derleme M.  Sabri Koz tarafından gerçekleştirildi.

Kaynaklar:

A  http://www.ozanlar.biz/behlul-ali.html

Şiirlerinden Seçmeler:

GELDİM

Büsbütün şavkın da tutmuş alemi

Parlıyor cemalin nur diye geldim

Ağılı hançeri vurdum sineme

Dertliyim hallerim sor diye geldim

Görmesin gözlerim ezel ben ölem

Sakınırım sana erişir alem

Boyun usul boylu kaşların kalem

Saçından iki tel ver diye geldim

İçerimde yanar ateşin ördün

Hergiz iflah etmez şu beni derdin

Hey kız Kerem eyle kolumu kırdın

Kırıldı kollarım sar diye geldim

Eydür Behlül Ali’m ecelin yakın

Atılma her yere sen seni sakın

Yedim şu feleğin ağılı okun

Derdimin ilacı var diye geldim

GELİR GİDER

Gam kasavet çekme hey kömür gözlüm

Yiğidin başına iş gelir gider

Genç yaşında güzel seven yiğidin

Sinesinde yare baş gelir gider

Nice diyem başa gelen halleri

Kömür gözlüm gel güldürme elleri

Hele bir parça da bekle yolları

Salarım selamın kuş gelir gider

Şifa olsun yediceğin yoğurtlar

Izgın’ın kenarı sıra söğütler

Aklı da olmayan babayiğitler

Yalancı dünyaya boş gelir gider

Behlül Ali’m der ki yoldaş yarenler

Azgın yaralarım yok mu saranlar

Olura olmaza sırrın verenler

Şu yalan dünyaya caş gelir gider