31 Ağustos 2018 Cuma

NUSRET TORUNİ



(1945, Samikale köyü, Narman / Erzurum - 2003, Gebze / Kocaeli)


Asıl adı Nusret Yazıcı'dır. İlkokulu köyünde okudu.
Dedesi Narmanlı Sümmani (1860-1915) geleneğine bağlı olarak aşıklık geleneğini küçük yaşlarından itibaren babasından öğrendi. Yaklaşık 9 yaşlarında çalıp söylemeye başladı.
Türkiye ve Türkiye dışında birçok ülkede konserler veren Aşık Toruni, söylediği usta malı ve kendi türkülerinin dışında geleneksel halk hikayeleri ve bunlara bağlı türkülerde de yetişmiş bir aşıktır.
Öteki çalışmalarının yanında, özellikle dedesi Aşık Sümmani’nin türkülü hikayelerinden oluşan 8 albüm hazırladı.
Aşık Toruni, Gebze’de öldü ve orada toprağa verildi.
Kaynaklar:
A   
Şiirlerinden Seçmeler:

AKŞAM OLDU

Yoruldum yola giderken
Güneş aştı akşam oldu
Sadık dostu bulam derken
Güneş aştı akşam oldu

Ala gözlü sürmeli kaş
Ak yanağa dökülmüş yaş
Gölgeyi bastı Ablaktaş
Güneş aştı akşam oldu

Bir yanım gül bir yan diken
Gurbettir ömrümü söken
Toruni saz çalam derken
Güneş aştı akşam oldu


JALE ÖZATA DİRLİKYAPAN






(14 Temmuz 1977, Erzurum - )


      1995 yılında Gazi Anadolu Lisesi'nden, 2000 yılında Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi İşletme Bölümü'nden mezun oldu. 2000 yılında Bilkent Üniversitesi Türk Edebiyatı Bölümü'nde yüksek lisans çalışmalarına başladı. "Bilge Karasu'nun Gece'sine Metin ve Okur Odaklı Bir Yaklaşım" başlıklı teziyle 2003 yılında yüksek lisans, "Yazınsal Kavrayışta Köklü Bir Değişim: Türk Öykücülüğünde 1950 Kuşağı" başlıklı teziyle 2007 yılında doktor derecesini aldı. Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi'nde öğretim üyesi olarak çalışmaktadır. Ankara’da yaşıyor, şair Devrim Dirlikyapan ile evli.
       Yazıları, çevirileri ve söyleşileri Akşam-lık, Baykuş Felsefe Yazıları, Doğu Batı, E, Edebiyat ve Eleştiri, Folklor/Edebiyat, Hece Öykü, Kanat, Kitap-lık, Kül, Notos, Öykülem, Pasaj, Türkbilig, Virgül, Yasakmeyve vb. gibi dergi ve gazete eklerinde yayımlandı.
Ödülleri: "Kabuğunu Kıran Hikâye" adlı kitabıyla 2010 Memet Fuat Eleştiri/İnceleme Ödülü'nü aldı.
Yapıtları:
       İnceleme, Eleştiri Kitapları:
& Kabuğunu Kıran Hikâye - Türk Öykücülüğünde 1950 Kuşağı (2010, Metis Yayınları, 200 s.)
       Derleme:
& Georg Simmel Sosyolog, Sanatçı, Düşünür (Editör; 2011, Doğu Batı Yayınları, Ank.,391 s.)
      Çevirileri:
& Nancy Chodorow, Duyguların Gücü (2007,  Metis Yayınları, İst.)
      Katkıda Bulunduğu Kitaplar:
& İsyankâr Neşe - Sevgi Soysal Kitabı (Hazırlayanlar: Seval Şahin, İpek Şahbenderoğlu; “Senfonik Bir Görüş Günü” başlıklı yazısıyla, 2015, İletişim Yayınları, İst., 536 s.)

30 Ağustos 2018 Perşembe

AŞIK ZİYANİ



(1958, Arpaçay'ın (sonradan Akyaka'ya bağlanan) Dilan (şimdiki adı Sulakbahçe) köyü / Kars - )


Asıl adı Öztürk Erbek'tir. İlkokula Seydi (şimdiki adı Yerlikavak) köyünde başladı, daha sonra kendi köyünde devam etti ve Kars'ta bitirdi. Ortaokulu Kars'ta, liseyi Arpaçay'da tamamladı. Daha sonra Arapça ve Azerice öğrendi.
Yöredeki aşıklık geleneğinin etkisiyle türkülerle ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Yaklaşık 14 yaşındayken babasının aldığı bağlamayı kendi kendine öğrendi. İlk şiirlerini de ortaokul yıllarında aşık olduğu bir kıza yazdı.
Ozan Ziyani'nin gelişmesinde akrabası Murat Çobanoğlu'nun da gelişmesinde önemli bir etkisi oldu. Çocukluğundan beri dinlediği yörenin öteki aşıkları da geleneği öğrenmesinde ve kendini yetiştirmesinde katkı sağladı. Ayrıca Mahzuni (1938-2002), Hüdai (1940-2001), Sefil Selimi (1933-2003), Sabrı Şimşekoğlu (1948-1990) ve Mürsel Sinan (1956-) gibi aşıklardan etkilendi.
Sonraki yıllarda İzmir'e yerleşen Ozan Ziyani, birçok etkinliğe, radyo ve televizyon programına katıldı. Kendisi de uzun süre bir televizyon kanalında program hazırlayıp sundu.
Ozan Ziyani'nin şiirleri çeşitli gazete ve dergilerde yayımlandı.
Kaynaklar:

Şiirlerinden Seçmeler:

BÖYLE SEVGİ

Beklemekten yoruldum ben
Olmaz olsun böyle sevgi
Bir güzele vuruldum ben
Olmaz olsun böyle sevgi

Karaları bağlamaya
Ciğerlerim dağlamaya
Mecbur muyum ağlamaya
Olmaz olsun böyle sevgi

Bu hasretlik içim yakar
Yüreğimden kanlar akar
Bu Ziyani yola bakar
Olmaz olsun böyle sevgi


MEHMET ZOR



(1974, Nurhak / Kahramanmaraş - )


İlk ve orta öğrenimimi Nurhak’ta, yükseköğrenimini Trabzon’da tamamladı. Çeşitli yerlerde öğretmen olarak çalıştı. Mesleğini İskenderun’da sürdürüyor.
Şiirle ilgisi ilkokul yıllarında başladı. Hem yöresel özelliklerin hem de ilkokul öğretmeninin bu konuda önemli etkisi ve yönlendirmesi oldu. Edebiyatla ilgisi sonraki yıllarda daha da pekişti.
Anadolu merkezli kültür ve edebiyatı bilgisine temel kabul eden Zor, Yunus, Pir Sultan ve Veysel gelenekleri üzerinde kendi şiirini oluşturdu.
Genellikle 8 ve 11 heceli şiirlerle kendini ifade etmektedir. İnsana ve yaşama ilişkin hemen her konuyu işleyen Mehmet Zor, şiirde geleneksel formda herhangi bir usta çırak ilişkisinde yetişmediğinden kendi adını mahlas olarak kullanmaktadır.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Ömür Ağacı
Kaynaklar:

Şiirlerinden Seçmeler:

DOSTUM

Dost belledim sana sırrımı açtım
Yaşanmış anılar silinmez dostum
Ne sana bağlıydım ne hepten geçtim
İyi günde insan bilinmez dostum

Tövbeler tutmazsın olsan da pişman
Çıkarın olmazsa bu yoldan koşman
Ya halk aşığısın ya halka düşman
Orta yerde öyle kalınmaz dostum

Ah çekersin bazen gözlerin dolu
Sultanı överken unutma kulu
Bu yollar da çağdaş uygarlık yolu
Varmadan hedefe dönülmez dostum

Mehmet Zor’um bizde olamaz böyle
Kötülüğe karşı iyilik eyle
Boynunda ip olsa doğruyu söyle
Yalanla bir yere gelinmez dostum

POSOFLU ZÜLALİ



(1873, Suskap (şimdiki adı Aşık Zülali) köyü, Posof / Ardahan – 1956, Çifteler / Eskişehir)


Asıl adı Yusuf Kökten’dir. Köyünde medrese eğitimi gördü. Bir süre Arapça dersleri aldıktan sonra Bursa’da Ziraat Mektebine kayıt yaptırdı ve 2 yıl okula devam etti. Küçük yaşlardan itibaren aşıklık geleneğini öğrenmeye başladı. Yöresindeki aşıkları, anlatılan halk hikayelerini dinleyerek kendini geliştirdi.
12 yaşında bade içen Aşık Zülali, 16 yaşındayken ilk ustası olan Aşık Abbas’la birlikte yöreyi dolaşmaya başladı. 18 yaşındayken, Ardahan yöresinde Musevi aşıklardan İzhari ve Çıldırlı Şenlik’le (1860-1913) karşılaştıktan sonra adı duyuldu.
Yaşadığı yöre, 1894’te Ruslar tarafından işgal edilince Livaneli (şimdiki Artvin bölgesi) göçmenlerle birlikte Sinop’a gitti. Oradan da İstanbul’daki ağabeyinin yanına geçti.  Daha sonra Kars’a dönerek Posof’taki bir Rus okulunda, bir süre de Batum’da bir Türk okulunda öğretmenlik yaptı.
1911’de ailesiyle birlikte Afyon’a göçtü. Yörede birçok köyde öğretmenlik ve imamlık yaptıktan sonra Emirdağ Orman Fidanlığı bünyesinde memurluğa başlayınca Emirdağ’a taşındı. Ömrünün son yıllarını Eskişehir’in Çifteler ilçesinde geçirdi.
Posoflu Zülali, Çifteler'de öldü ve orada toprağa verildi.
      Hakkında Yazılan Kitaplar:
& Erdoğan Kökten, Zülali’den Parçalar (1953)
& Orhan Özbek, Deyişmeler-Karşılaşmalar (1969)
& İrfan Ünver Nasrattınoğlu, Posoflu Aşık Zülali (1987),
& Yunus Zeyrek, Posoflu Aşık Zülali (1990)
& Ömer Gözükızıl, Aşık Zülali’den Aşık Zülali (2000)
Kaynaklar:
Şiirlerinden Seçmeler:

AYRILIK GÜNÜDÜR

Ayrılık günüdür kavim kardaşlar
Yüreğim doluktur gözlerim ağlar
Gelin helallaşak yaren yoldaşlar
Hasreti od olmuş sinemi dağlar

Bozulmaz bu yazı hak yazmış ezel
Hani vatan senden evvelki güzel
Kurumuş ağaçlar dökülmüş gazel
Ne zaman yeşerir bu viran bağlar

Kadersiz maksuda ermek olur mu
Taktir mukadderi bilmek olur mu
Acep birgün yine görmek olur mu
Alçaklı yüksekli dumanlı dağlar

Ya nasip Zülali gene gelirin
Artık hasretimiz mahşere kalsın
Ölenler ruhuna fatiha olsun
Vallahi unutmam sizleri sağlar

TUFARGANLI AŞIK ABBAS



(16. Yüzyıl – 17. Yüzyıl)


16. yüzyılın son yarısıyla 17. yüzyılın ilk yarısında yaşadığı tahmin edilmektedir. Mahlasından da hareketle Güney Azerbaycan’ın Tufargan şehrinde doğduğu ya da geçmişinin oraya dayandığı düşüncesini güçlendirmektedir.
Eldeki verilere göre çok iyi Arapça ve Farsça bilmesinden dolayı iyi bir eğitim aldığı kabul edilmektedir. Birçok şiirinde Şah Abbas’tan söz ediyor olması, bu dönemde yaşamış olabileceği ihtimalini artırmaktadır.
Aşık Kurbani ile birlikte, Azeri aşıklık geleneğinin en önemli ve eskilerinden biri olarak kabul edilen Tufarganlı Aşık Abbas, ayrıca Tufarganlı Abbas, Bikes ve Şikest Abbas mahlaslarıyla da şiir yazdı.
Tufarganlı Aşık Abbas’a ilişkin, hem Azerbaycan hem de Türkiye’de birçok kişi tarafından değişik araştırmalar yapıldı.
Kaynaklar:
Şiirlerinden Seçmeler:

OLMAZ

Bir güzel oxladı beni
Böyle ebru kaman olmaz
Gökten huri melek inse
Onun gibi gılman olmaz

Kebap yanar közü ile
Danış yarın özü ile
Muhannetler sözü ile
Yar ha yardan yaman olmaz

Aşık Abbas yana yana
Yandı bağrım döndü qana
Bir name yaz Tufargan’a
Daha senden aman olmaz

29 Ağustos 2018 Çarşamba

EVRİM ALATAŞ



(1976, Gölpınar köyü, Akçadağ / Malatya – 12 Nisan 2010, Diyarbakır)


Gazeteci, yazar. 1994 yılında gazeteciliğe başladı ve Yeni Politika, Demokrasi, Özgür Bakış, Ülkede Özgür Gündem gibi gazetelerde muhabir ve editör olarak görev aldı.
Evrensel, Birgün, Özgür Politika gazeteleri, Esmer dergisi ve son olarak Taraf gazetesinde köşe yazarlığı yaptı. Antalya Altın Portakal Film Festivali'nden Behlül Dal Jüri Özel Ödülü’nü alan "Min Dit" (Ben Gördüm) filminin senaryo yazarlarındandı.
1997 yılından bu yana tedavi gördüğü kanserden 12 Nisan 2010’da sabah saat 08.00 sularında Diyarbakır'daki evinde öldü; Cenazesi, dünyaya geldiği Malatya'nın Akçadağ İlçesi'ne bağlı Gölpınar Köyü'nde toprağa verildi.
Yazıları Amargi, Birikim, Radikal İki,  Tiroj vb. gibi dergi ve gazete eklerinde yayımlandı.
Yapıtları:
Kitapları:
& Mayoz Bölünme Hikayeleri (2003, Aram Yayınları)
& Her Dağın Gölgesi Deniz'e Düşer (2009, İletişim Yayınları, İst.)

YILDIZ ADEMOĞLU ATLAN




Fransızcayla Ankara Anadolu Lisesi yıllarında tanışan çevirmen, Gazi Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü'nden mezun olduktan sonra Dışişleri Bakanlığı’na girdi ve Paris’te görev yaptı. Daha sonra evlenip Rio de Janeiro’ya yerleşti ve burada, Nancy Üniversitesi’nin Fransız Dili Edebiyatı ve Tarihi Bölümü’ne devam etti. Çeviri yapmaya bu sırada başladı. İlk çevirisi olan Octave Mirbeau’nun İşkence Bahçesi adlı romanı 2007’de Ayrıntı Yayınları’ndan çıktı. Fransızca, Portekizce, İngilizce ve Çekçe biliyor.
Yapıtları:
      Çevirileri:
& Octave Mirbeau, İşkence Bahçesi (2007, Ayrıntı Yayınları, İst.)
& Sylvie Germain, Magnus (2008, Can Yayınları, İst.)
Kaynaklar:

SERPİL SANCAR



(1954, Ankara - )


Tam adı Serpil Sancar Üşür. 1975’te Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi İktisat ve Maliye Bölümü’nü bitirdi. 1989’da “Din, Kadın ve Siyaset: İran Devrimi Örneği”, başlıklı teziyle Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde doktorasını tamamladı. 1997’de doçentlik, 2003’te profesörlük unvanını aldı. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi öğretim üyesi. Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümünde siyaset bilimi ve kadın çalışmaları alanlarında akademik çalışmalar yapıyor. Profesör Sancar siyaset kuramı, feminist kuram, siyaset sosyolojisi ve feminist araştırma metodolojisi, kadın hakları hareketleri, küresel siyasal dinamikler, din-siyaset ilişkisi, Türk modernleşmesinin cinsiyeti konularında dersler veriyor.
Profesör Sancar 1996 yılından beri aktif olarak çalışan Ankara Üniversitesi Kadın Araştırmaları Merkezi’nin (KASAUM) kurucularından ve 2003’ten beri müdürlüğü görevini yürütüyor.
Üye olduğu diğer Akademik ve Sivil Toplum Örgütleri; Türk Sosyal Bilimler Derneği üyesi (1995- ),Türk Sosyal Bilimler Derneği yönetim kurulu üyesi (2000- 2002), Sivil Toplum Geliştirme Merkezi (STGM) Yönetim Kurulu üyesi (2005-2007), Sivil Toplum Geliştirme Merkezi (STGM) Başkan Yardımcısı (2005- 2009), Journal of Women in Culture and Society-(SIGN)  uluslararası danışmanlar kurulu üyesi (2008 - ), European Consortium for Political Research-ECPR üyesi ve Ankara Üniversitesi temsilcisi (2009- ), Middle East Studies Association (MESA) üyesi (2010-), Koç Üniversitesi Kadın Araştırmaları Merkezi KOÇ-KAM danışmanı (2010- ),Cinsiyet Eşitliği İzleme Derneği- CEİD Başkanı (2011-)
      Yazıları ve söyleşileri Amargi, Arredamento, Birgün Kitap, Birikim, Cogito, Cumhuriyet Dergi, Feminist Politika, İktisat, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Kadın Çalışmaları, Mürekkep, Siyahi, Toplum ve Bilim, Varlık, Yeni Aktüel vb. gibi dergi ve gazete eklerinde yayımlandı.
Yapıtları:
      İnceleme, Araştırma Kitapları:
& Din, Siyasetve Kadın: İran Devrimi (1991, Alan Yayınları, İst.)
& Siyasal Yaşam ve Kadınlara Destek Politikaları (1997, Başbakanlık, Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü Yayınları, Ank.)
& Siyasal Örgütlerde Cinsiyetçiliğe Karşı/ Eğitim Rehberi (2000, Ankara Üniversitesi, KASAUM Yayını, Ank.)
& Hane ve Piyasa Ekseninde Erkeklik (2001, 2005, TÜBİTAK Yayınları, Sosyal ve Beşeri BilimlerProjeleri)
& İdeolojinin Serüveni: Yanlış Bilinç ve Hegemonyadan Söyleme (2009, İmge Yayınevi, Ank., 191 s.)
& Erkeklik: İmkânsız İktidar/ Ailede, Piyasada ve Sokakta Erkekler (2009, Metis Yayınları, İst., 344 s.)
& Türk Modernleşmesinin Cinsiyeti: Erkekler Devlet, Kadınlar Aile Kurar (2012, İletişim Yayınları, İst., 339 s.)
       Çevirileri:
& Enloe, Shirmer, Agosin, Bunster, Arditti / Latin Amerika’da Askeri Diktatörlük ve Kadın (Ümit Cizre ile birlikte; 1990, Belge Yayınları, Ist.)
& Halliday, Skocpol, Ahmad, Keddie, Moghadam, Muaddel / İran Devrimi: Din, Anti-Emperyalizm ve Sol (1992, Belge Yayınları, İst.)
      Katkıda Bulunduğu Kitaplar:
& Siyasal Süreçlere Katılımda Kadın-Erkek Eşitliği (“Kadın-Erkek Eşitliğine Doğru Yürüyüş: Eğitim, Çalışma Yaşamı ve Siyaset”; Prof. Dr. Mine Tan ve Prof. Dr. Yıldız Ecevit ile birlikte; 2000,  TUSIAD ve KAGİDER Yayını, İst.)
& Women in State. Politics and Civil Society (“Bridging Gender Gap in Turkey: A Milestone Towards Faster Development and Poverty Reduction”, (der.) Feride Acar, 2003, Poverty Reduction and Economic Management Unit, Europe and Central Asia Region)
& Siyasal Katılım içinde (“Türkiye’de Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği: Sorunlar, Öncelikler ve Çözüm Önerileri”; M. Tan, Y. Ecevit ve S. Acuner ile birlikte, 2008,  TÜSİAD ve KAGİDER Yayını, İst.; TÜSİAD 2000 tarihli kitabın güncellenmesi)
& Birkaç Arpa Boyu... 21. Yüzyıla Girerken Türkiye'de Feminist Çalışmalar. Prof. Dr. Nermin Abadan Unat'a Armağan 2 Cilt (Derleyen: Pelin Özer ile birlikte; 2011, , Koç Üniversitesi Yayınları, İst.)

ŞİRİN TEKELİ



Fotoğraftakiler (soldan sağa): Gisele Halim, Şirin Tekeli ve Tomris Uyar.



(1944, Ankara – 13 Haziran 2017, Bodrum / Muğla)


Türkiye'deki ikinci dalga kadın hareketinin içinde öncü olmuş kadın hakları savunucusu, feminist yazar ve aktivist. Öğretmen Hayrunnisa Hanım ile öğretmen Yunus Kazım Köni’nin kızı. Çocukluğu babasının görevi nedeniyle Ankara’da geçti. Lise öğrenimini Ankara Kız Lisesi'nde tamamladı. 19612-1963 yılları arasında Paris'te Fransızca öğrendi ve hukuk fakültesine başladı, daha sonra İsviçre'de Lozan Üniversitesi'ne geçti. Siyaset Bilimi Anabilim Dalında öğrenim gördü (1967).
1968-1981 yılları arasında İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'nde öğretim üyeliği yaptı. Doçentlik tezi kadınların siyasete katılımı üzerine karşılaştırmalı bir araştırma olan Tekeli'nin araştırması, 1982'de Birikim Yayınları tarafından basıldı (Kadınlar ve Siyasal-Toplumsal Hayat, Birikim, İstanbul).
1981'de YÖK'ün yürürlüğe girmesi üzerine üniversiteden istifa etti ve bir daha dönmedi. Üniversiteden ayrıldıktan sonra çeviriler yaptı. 2011 yılına kadar, Fransızca ve İngilizce'den çoğu kadınlar ve demokrasi ile ilgili 25 kitap çevirdi.
“Kadın Bakış Açısından Türkiye'de Kadınlar” adlı kitabı Almanca ve İngilizceye çevrildi.
Sivil toplumun, feminist hareketin ve toplumsal cinsiyet eşitliği politikalarının kurumsallaşması ve güçlenmesi yolunda atılan pek çok adımın öncüsü ve itici gücü oldu. 1985-1990 arasında Kadınlara Karşı Her Türlü Ayırımcılığın Önlenmesi Sözleşmesi’nin (CEDAW) uygulanmasını talep eden dilekçe kampanyası (1984), Dayağa Karşı Dayanışma Yürüyüşü (1987), Kâriye Şenliği (1987), Mor İğne Kampanyası ve Medeni Kanun reform çalışmalarında aktif rol oynadı. 1986’da İnsan Hakları Derneği’nin, 1989’da İstanbul Kadın Eserleri Kütüphanesi ve Bilgi Merkezi Vakfı’nın, 1990’da Mor Çatı Kadın Sığınağı Vakfı’nın, 1993’te Türkiye Helsinki Yurttaşlar Derneği’nin, 1997’de Kadın Adayları Destekleme ve Eğitme Derneği’nin (KA-DER), Anakültür Kooperatifi’nin ve Winpeace – Türkve Yunan Kadınları Barış Girişimi’nin kurucuları arasında yer aldı.
Ölümünden sonra 2017 yılında Sabancı Üniversitesi tarafından Şirin Tekeli Araştırma Ödülü verilmeye başlandı.
Ödülleri: 1996 yılında Fransa Kültür Bakanlığı’nın Akademik Palmiye Ödülü’nü (Officier dans I’ Ordre des Palmes Académiquies) aldı.
Yapıtları:
     Araştırma Kitapları:
& David Easton`un Sistem Teorisine Katkısı Üzerine Bir İnceleme (Doktora Tezi; 1976, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İst.)
& Kadınlar ve Siyasal-Toplumsal Hayat (1982, Birikim Yayınları, Yerli Araştırmalar Dizisi, İst., 383 s.)
& Devlet-Kadın-Siyaset (Meryem Koray ile; 1991, TÜSES Türkiye Sosyal Ekonomik Siyasal Araştırmalar Vakfı, İst.)
& Feminizmi Düşünmek (2017, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İst., 520 s.)
       Almanca Yayımlanan Kitapları:
& Frauen in der türkischen Politik, in: Die Frau in der türkischen Gesellschaft. Abadan-Unat, N. (Hg.) (1985, Frankfurt)
& Frauen in der Türkei der 80er Jahre, in: Aylâ Neusel, Ţirin Tekeli, Meral Akkent (Hg.): Aufstand im Haus der Frauen. Frauenforschung aus der Türkei (1991, Berlin)
& Die Neue Frauenbewegung in der Türkei der 80 er Jahre, In: Ayşe Esin, Anıl Kaputanoğlu, Ozan Kesim, Mine Kırbıyık (Hg.): Türkische Frauenbewegung (1992, Karlsruhe)
      İngilizce Yayımlanan Kitapları:
& Women in Modern Turkish Society (1994, Zed Books)
      Çevirileri:
& Maurice Duverger, Siyaset Sosyolojisi (1982, Varlık Yayınları, İst.)
& Andrée Michel, Feminizm (1984, Kadın Çevresi, İst.)
& Alain Rouquié, Latin Amerika`da Askeri Devlet (1986, Alan Yayınları, İst.)
& 19. Y.Y. Feminizminden Seçmeler (1987, Alan Yayınları, İst.)
& Edgar Morin, Avrupa’yı Düşünmek (1989, Alan Yayınları, İst.)
& Elisabeth Badinter, Biri Ötekidir (1992, Afa Yayınları, İst.)
& Diane Scully, Tecavüz - Cinsel Şiddeti Anlamak Tutuklu Tecavüzcü Erkekler Üzerine Bir İnceleme (L. Aytek ile birlikte; 1994, Metis Yayınları, İst.)
& Halide Messaudi, Cezayir'de Kadın Olmak (1996, Metis Yayınları, İst.)
& Nora Şeni, Marie ve Marie - Konstantiniye'de Bir Mevsim 1856-1858 (1999, İletişim Yayınları, İst.)
& Stefanos Yerasimos, Milliyetler ve Sınırlar – Balkanlar, Kafkasya ve Orta-Doğu (2000, İletişim Yayınları, İst., 504 s.)
& Gulbenkian Komisyonu, Sosyal Bilimleri Açın (2002, Metis Yayınları, İst.)
& Barrington Moore, Jr.,  Diktatörlüğün ve Demokrasinin Toplumsal Kökenleri - Çağdaş Dünyanın Yaratılmasında Soylunun ve Köylünün Rolü (Alaeddin Şenel ile birlikte; 2003, İmge Kitabevi Yayınları, İst.)
& Juliet Mitchell, Kadınlar – En Uzun Devrim (2006, Agora Kitaplığı, Feminist Kitaplık Dizisi, İst.)
& Germaine Tillion, Harem ve Kuzenler (Nükhet Sirmen ile birlikte; 2006, Metis Yayınları, İst., 224 s.)
& Nora Şeni, Seni Unutursam İstanbul (2008, Kitap Yayınevi, İstanbul Kitapları, İst.)
& Semih Vaner (Derleyen), Yirmibirinci Yüzyıl Başında Türkiye (2009, Kitap Yayınevi, İst.)
& Stefanos Yerasimos, Türk Metinlerinde Kostantiniye ve Ayasofya Efsaneleri  (2010, İletişim Yayınları, İst.)
& Dejanirah Couto (Editör), Harp ve Sulh - Avrupa ve Osmanlılar (2010, Kitap Yayınevi, İst., 424 s.)
& Ali Kazancıgil, Türkiye Üzerine Basmakalıp Düşünceler (2010, Kitap Yayınevi, İst.)
& Nicolas de Nicolay, Muhteşem Süleyman’ın İmparatorluğunda (Menekşe Tokyay ile birlikte; 2014, Kitap Yayınevi, İst., 362 s.)
& Edgar Morin,  Mauro Ceruti / Bizim Avrupamız Çözülüyor mu, Yoksa Başkalaşıma mı Uğruyor? (2014, İletişim Yayınları, İst., 159 s.)
& Deniz Kandiyoti, Cariyeler, Bacılar, Yurttaşlar – Kimlikler ve Toplumsal Dönüşümler (Hüseyin Tapınç, Fevziye Sayılan, Aksu Bora, Ferhunde Özbay ile; 2015, Metis Yayınları, İst., 221 s.)
       Yayına Hazırladığı Kitaplar:
& 1980’ler Türkiye’sinde Kadın Bakış Açısından Türkiye'de Kadınlar (Katkıda bulunanlar, Nora Şeni, Feride Acar, Yeşim Arat, F. Yıldız Ecevit, Ferhunde Özbay, Günseli Berik, Fatma Gök, Yakın Ertürk, Ayşe Saktanber, Hale Bolak, Nükhet Sirman, Lale Yalçın Heckmann, Ayşe Güneş Ayata, Fatmagül Berktay, Nilüfer Çağatay, Yasemin Nuhoğlu Soysal, Şahika Yüksel, Arşalus Kayır, Deniz Kandiyoti ve Şirin Tekeli; 1990, İletişim Yayınları, Bugünün Kitapları Dizisi, İst., 397 s.)