Dün Yine O Caddeden Geçtim

DÜN YİNE O CADDEDEN GEÇTİM

I.

Sesin duyulur
Merdiven
Boşluğunda
Özlenirsin.
…
Unutamam da…

II.

İliklerine işliyordu
İnsanın
Ayazı kentin.
Sıcaklığını arıyordum
Senin
Cadde aynı cadde
Ev aynı ev.
Perdeler açık ama,
Lambalar sönük.
Evde yoksun.
Odaları düşünüyorum,
Uykusuz gecelerimizi,
Seni…

III.

Başka şehirlerin insanı (mı) yız?
Artık, ikimiz.
Başka rüyalardan uyanmışız
Bir kente
Başka yataklarda yatmışız
Bir kentte

IV.

Evlerin içinde olmaların
Soğuk yatakların içinde
Bilmediğin bir şehrin ortasında
Yalnız, hüzünler içinde
Sonra, buğulu bir çift göz
Eşinin yolunu gözleyen.

V.

Uykum gelmiş olmalı
Beklemekten.
Yavaşça yollara düşmeliyim.
Bizden uzaklaşmış bir şehir
Bir göl, binlerce gül.
Koparmaya / koklamaya kıyamadığımız.
Bizi kucaklamış bir şehir
Bir deniz, milyonlarca damla.
Kaçamadığımız / altında ıslandığımız.

19 Şubat 2007 / Antalya, yatak odam, saat: 01.25 – 21.25
Şükrü KIRKAĞAÇ