METİN GÜVEN

METİN GÜVEN
(24 Ocak 1947, Bursa –16 Ağustos 2010, Bursa )

Tam adı Mehmet Metin Güven. İlk şiirlerinde Berşan Onursal, Yeni Ortam gazetesinde yayınlanan siyasi yazılarında Önder Adalı imzalarını kullandı. Ümmüş Hanım ile çiftçi Nuri Güven'in oğlu. Bursa Ticaret Lisesi'nden sonra Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Maliye Bölümü'nü bitirdi (1969). Yirmi dört yıl süreyle Trabzon ve Bursa'da öğretmenlik yaptı. 1996'da emekli oldu.
Ankara'da Yenieylem dergisinin yazı kurulu üyeliğini (1968), Bursa'da Yeni Dönem dergisinin yazı işleri müdürlüğünü (1937-74) yürüttü. 12 Eylül’de 1 yıl tutuklu kaldı. 1985 yılında, gizli örgüt kurduğu iddiasıyla on gün gözaltında tutuldu; İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi'nde aklandı. TYS üyesi. Bursa'da yaşıyor; boşanmış.
2006 yılından bu yana Onaltıkırkbeş Dergisinin editörü ve yayımcısıydı.
İlk şiiri 1968'de Soyut dergisinde yayımlandı. Şiirleri, yazıları ve kendisiyle yapılan söyleşileri Adam Sanat, Akatalpa, Dönemeç, Gösteri, Karşı, Kıyı, Onaltıkırkbeş, Papirüs, Semender, Somut, Soyut, Şiir-lik, Türk Solu, Türkiye Yazıları, Varlık, Yansıma, Yarın, Yazın, Yazko Edebiyat, Yeni Biçem, Yeni Dönem, Yeni Düşün, Yeni Ortam vb. gibi dergilerde yayımlandı.
Ödülleri: "Dala Yakın Yaprağa Uzak" adlı kitabıyla 1991 Vedat Güler Şiir Ödülü'nü kazandı.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Ömrüm Geçen Bir Sağanak Gibi (1981,Türkiye Yazıları Yay., Ank.)
& Güvercin Yüreğinde Gül Renkli Çocuklar (1982,Ayko Y., Ank.)
& Lal Olsun, Ölsün (1985, Süreç Y., İst.)
& Dala Yakın, Yaprağa Uzak (1990, Dia Y.,Ank.)
& Yarasa Karnında Aşk (1993, Ulusal Kültür, İst.)
& Suları Unutan Gölge (1994, Gölge Y.,İst.)
& Ten ve Gül (1995, Prospero Y., Ank.)
& Yaz Biliyor Herşeyi (1995)
& Aşk Bitti Akşam Sürüyor (1996)
& Gece Müziği (1996)
& Geriye Söz Kalır (1997, Hera Şiir Kitaplığı, İst., 64 s.)
& Kedi Uykuları (2008, Kibele Yayınları)

GERİYE SÖZ KALIR

Her beden
Kendini taşır
Ve düşer yerlere
Beyaz karanfil

Yıkandığın sularda
Görülür
Kanayan
Akrep kuyrukları

Demir paslanır sonra
Demire pas yakışır

Giden gitmiştir
Geriye söz kalır.

"Geriye Söz Kalır" adlı kitabından
Metin Güven

KİMSELER ARAMASIN ARTIK BENİ

Gün durdu
Zamanı çaldılar
Güneşin elinden
Bilmediğim yönlere gidiyorduk
Ölü evinde çığlık atıyorduk
Karanlıkta dinliyorduk ırmağın sesini
Kimseler aramasın artık beni

O uzun geceye yönelen eğilim
Düşlerin sona erdiği
Bir pusarık belki de.

"Geriye Söz Kalır" adlı kitabından
Metin Güven