ERCÜMENT UÇARI

(3 Nisan 1928, İstanbul – 21 Ocak 1996, İstanbul)

Babası hava subayı, pilot. İlkokulu Beşiktaş’ta Yıldız Yatılı Okulu’nda, ortaokulu Kütahya’da okudu. 1950’de Bursa Lisesi’ni, 1959’da İÜ Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. Askerliğini yedeksubay olarak Ankara Elmadağ’da yaptıktan sonra kısa bir süre öğretmenlik ve serbest avukatlık yaptı. Petrol Ofisi İstanbul Bölge Müdürlüğü Hukuk Servivi’nde memur olarak çalıştı; 1983’te emekli oldu.

İlk şiiri 1945’te Zonguldak’ta çıkan “Bucak” dergisinde yayımlandı. Şiirleri ve kendisiyle yapılan söyleşiler Adam Sanat, Dost, Kaynak, Pazar Postası, Türk Sanatı, Varlık, Yeditepe, Yelken, Yeni Dergi, Yeni Edebiyat gibi dergilerde yayımlandı. Şiirle birlikte öykü, eleştiri, inceleme, deneme, günlük türünde de yazılar kaleme aldı. Başlangıçta Garip şiirine yakın durdu, sonra İkinci Yeni akımına yöneldi. 

Yapıtları: Şiir: *Cümbüşçübaşı, Dost, Ank.: 1958 *Et, Ekin Mtb., İst.: 1960 *Kuyuda Yusuf, Baha Mtb., İst.: 1962 *Avlanırken Bir Korku, Karagüneş, İst.: 1967 *Albatros Adı Bir Gün Gelecek, Garanti Mtb., İst.: 1971 *Geçmiş Zaman Tevellüdü – Şiirler 1971-1988, İst.: 1988 *Ziba Sokağı, Edebiyat Gazetesi, İst.: 1991 *Ay Batarken Kancama, Onbir, İst.: 1994 *Yırtıksız Sözler, ö.s., Hera Şiir Kitaplığı, İst.: 1996.

Kaynaklar: TBEA, c. II, 1. bas. 2001, 848 /3. bas. 2010, 1052, Memet Fuat, “Dönüp Dolaşıp Beykoz”, Adam Sanat, S. 124, Mart 1996, 5-14; Memet Fuat, “Duyumsanmayan Karanlık”, 201-216; Necatigil, İsimler, 369; Özkırımlı, TEA, IV, 1175-1176; Kurdakul, Sözlük, 619; “Uçarı, Ercüment”, TDEA, VIII, 454; Karaalioğlu, 579.

* 27 Şubat 2020 tarihinde güncellendi.