MEHMET RAYMAN

                                        

(1 Ocak 1956, Bebek köyü, Sarıkaya / Yozgat  - ) 

İlköğrenimini Bebek Köyü'nde tamamladı. Sarıkaya Ortaokulu ve Yozgat Lisesi'ni bitirdi. Gazi Eğitim Ens. Türkçe Bölümü'nün ardından Anadolu Üni. Edebiyat Fakültesi'ni bitirdi. MTA Genel Müdürlüğü'nde memur alarak çalıştı. BESAM, Türkiye Edebiyatçılar Derneği ve Dil Derneği üyesidir. İzmir’de yaşıyor. 

Şiirleri Ada, Adabelen, Afrodisyas Sanat, Akatalpa, Akdeniz Edebiyat, Akpınar, Alakarga, Alelacayip, Amanos Yazıları, Anadil, Andız, Ardıçkuşu, Aykırısanat, Ayna İnsan, Az Edebiyat, Bahçe, Bakış, Berfin Bahar, Beşparmak, BH Sanat, Bireylikler, Cumhuriyet Kitap, Cüneyne, Çağdaş Türk Dili, Çalı, Çayyolu, Çıngı, Çıtlık, Çini Kitap, Damar, Deliler Teknesi, Denizsuyukâsesi, Didimbik, Dikili Ekin, Dört Renk, Duygu Seli, Edebiyat Nöbeti, Eliz Edebiyat, Emeğin Sanatı (e-dergi), Form Edebiyat, Gediz, Hâr, Havuz, Ihlamur, İdakörfez, İleri, İmece Edebiyat, İmgelem, İnsancıl, Karakedi, Kasaba Sanat, Kasaba'dan Esinti, Kerkenez, Kıyı, Kirpi, Koridor, Korsan Edebiyat, Koza, Kum, Kurşun Kalem, Lacivert, Maki, Mavi Dergi, Mor Taka, Mühür, Nif Sanat, Onaltıkırkbeş, Papirüs, Patika, Rıhtım, Sarıkaya, Sarızeybek, Sarmal Çevrim, Sert Sessiz, Sevgi Çiçeği, S’imge, Sincan İstasyonu, Sombahar, Şair Çıkmazı, Şehir, Şiiri Özlüyorum, Tay, Temren, Tmolos Edebiyat, Trabzon BKS, Tuna, Türk Dili, Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi, Ücra, Ünlem, Üvercinka, Varlık, Yaba, Yasakmeyve, Yeniyazı, Yokuş  vb. dergi ve fanzinlerde yayımlandı. Şiirleriyle çeşitli yıllık ve antolojilerde yer aldı. 

Ödül: Çalı Dergisi'nin açmış olduğu Yirce Şiir Yarışması'nda ikincilik ödülünü ve Yozgat Şiir Yarışması'nda ikincilik ödülünü aldı.

Yapıtları: Şiir: .*Kendi Biten, 2000 *Asuman, 2004 *Harfine, Ank.: Kanguru, 2009 *Güz Güneşi, İst.: Mühür, 2011 *Yasaklı Düşler, İst.: Komşu, 2012 *Dumanlı Kuvars, İst.: Mühür, 2015 *Ferfene, Ank.: Klaros, 2021 *Beşik Sırtı, Ank.: Klaros, 2021 *Güz Kumrusu, Ank.: Klaros, 2021 *Çıkış Kapısı, Ank.: Klaros,  2021

Ortak Kitap: *8. Uluslararası Altın Safran Belgesel Film Festivali Şiir Seçkisi

Kaynaklar: BF, 18 Ağustos 2022.

Hazırlayan: Şükrü Kırkağaç

*20 Ağustos 2022 tarihinde güncellendi.

Şiirlerinden Seçmeler:

AYTEN

Türküsü suyla gelir

Gökleri kanat kanat geçer

Adanın kekik kokulu taşından

Köpüklenir yüreğim ayten

Islığın yedi renginden

Köprü kurarım uçurumlara

Çocuklar gibi gülümser meşeler.

Tan zamanı göğsünden yukarısı

Yemyeşil otlara yakışır günküpesi

Sis çöken kuytuların çisentisine

Güneşi çağırdım bir öğlen üzeri

Ayteni sordum dediler o zambak güzelini

Az önce kaptı göklerin pirensi.

Çekildim yine kayanın kovuğuna

Öyle buruk falan değil içim

Bu toprakların sürgünlerine

Su taşıdım damarım yettiğince

Kışladım yaz oldum tohumdan

Öğrendim özgürlüğün gökyüzünü.                       

BARDACIK İNCİRİ

güz günü

bir çalımla geçiyor

bozkırı sıyıran kara tren

ninem renkleri karıçtırmış

kavanozlara doldurmuş yazını

bir yorgunluk çayı demlemişler

bardacık inciri gibi

eşiğin üstüne kurulmuş kadınlar

sözüm bir ayar

dilime çok yalvardım

olur olmaz yerde görünme

sakız ağacına vuran güneşim

çamların arasından açılmış denize

bizden aldılar bakır sinileri

kararmış dediler üstelik gümüşe

karaların altında yatarmış meğer

içine dönük bir sömürü

kap kacak derken elden çıktı helke

içi akıyor denize

hem de dokunarak geçmişine

Akatalpa, Sayı: 158, Şubat 2013

DAMÇİÇEĞİ

uzun düşün

kısa yorumu yapılıyor

bu günlerde.

kapıları gıvık evlerin

akşamları uzar gider

geniş sahanlarda yenir

tahta sofraları

ortalayan yemekler.

bestesi destesi yerinde

yaşamı koyma benim önüme

kimler üstüne söylenmiş

onca atasözleri deyimler

bastığımız toprakların

yükseliyor kanı şekeri.

dilim acıyı tanıyor

kuşdilini benden iyi biliyor

anamla babamdan sonra

hep seni sürdüm ileri

esenle gezenin yaprağını

çevirdim tam bin sayfa.

ayın üstüne su damlamış

hemen eşiğimizden başlıyor oyuklar

dam çiçekleri kökünüz dışarıda

kollarınızı uzatın yollara.

Akatalpa, Sayı: 128, Ağustos 2010

GÜNDEM

bir gündem yaratıyor ağaç

yaprağı dala ekli

çiçeğini atıyor yola.

alınan kararların defterini

tutuyor yerin altında su.

solucan açtığı yolun

toprağından arınmış

bir sicim ay ışığında.

eğreti işlerin sokağında

kızoğlan işkolunu yürütüyor

evin yolu hep çamur soylu.

temel bizden olsun

göklerden kurulmuş çatıların

çevreni bir erdem.

bir çıkın alıç topladım

çilli kızın parmak uçlarından

ıssızlığın katmanlarına düştü yolum.

Akatalpa, Sayı: 125, Mayıs 2010

ÖZGÜR KIL BENİ

hangi dağ yüksektir

hiroşimadan

ne zaman okyanustan

başımı çıkarıp yukarı baksam

çekik gözlerin külünü

soğutuyor deli esen rüzgar.

toprağın anası kadar

özgür olmadıktan sonra

ormanların uğultusuyla

nasıl büyütürüz çocukları.

kıyıları telkare gümüş işlemeli

özgür bir allende vardı

bir şili ülkesinde

düştü halkın önüne

ekinlere yel değdikçe

göverdi buğdayın şairi

neruda başağını uzattı nazıma.

dalgalı saçlarında ülkenin rüzgarı

nazımı düşün düşün damları

alnından güvercinler uçururdu

her sabah kalktığında.

çilemiş otların pasını

sildi bir atlas mendille

sömürgeci iskemlesini kırdı yaktı

külünü savurdu akdenizden öte.

sonsuza açılan kapı

şu gördüğün taşlar

bencileyin şiiri

dini sini aynı yamaçta

yazıyı bozuyor gözyaşları.

silinmiş nice yollar

çekilen acıdan ötürü

kayıp kuyuların kapağı

bize kaç im uzakta

öncesi sorası bir tarih

işte asılı duvarda.

TAÇ ÇEVİRME

tıngır elek tıngır sac

günlerim geçti

çadır kurdum gurbet ele

çatlak küplere

yapıştırdım dilimi

değişti yüzümün rengi

yan işlerin

ucu hep yere değermiş

toprağın derdi kaldırımla

gecenin karanlığı

sinmiş atımın donuna

poyraza dökmüş yelesini

kalay tutmuyor sahanlar

bakırın tadını küle değişir

gereksiz yere katılan boya

sülüklü çayırın suyunu

ılıman dilimle yokluyorum

gün kapısı taç çevirme

Akatalpa, Sayı: 170, Şubat 2014

YAZILIM

kimse bilmiyor

yarım elmadan düşen çekirdeği

dudaktan soyutlanmış öpücük sandım seni

içim kırk yasin okumalı bir cüz

kırk birincisi yeni patlamış bir gül

yağmura yaslı dağından süzüldüm

bağına varana kadar göğsümün üstü taş yığını

oysa saçlarını taradığın aynada saklıyım ben

kaynağımızdan gelen ışığın evreniyle bir kuytularımız

bir düşün yumağını sardım üstüme

dilime bir harf ekle

yazılım hatası dediğiniz benler

aslında duruyor yerinde

kumaşın biçiminden havlanmış topucuğunu

kimselere göstermeden kopardım yine

göz seğirmesi kirpiğini düşürdüm yere

bir yıldız kayar

hiçliğinden söz eden olmaz bi kere

sen olursun yazılımsız ağaran günlerin parıltısı

hiç bilmediğin bir ülkede yaran derinleşir

önce seni çekerler kuyuların içine

suskun bir adam oluruz bizler

uğultusu gelen ormanlardan yürüdüm

daha bir yol bulamadım kendime

Akatalpa, Sayı: 162, Haziran 2013