ANNEM / AHMET ADA

ANNEM

Bir güvercindi annem
Ahşap evin serin avlusunda

Ayak bilekleri ak, topukları düz,
Öldüğünde ılıktı süt kesiği bedeni

O gün yitirdi rüzgâr ayakkabısını
Kapının önünde çıkardığı
Bir terlik verdik ayağına
Dua edildi

Annem güleç bir sabahtı uyandığımda
Parmaklarının ışığıyla hazırlardı kahvaltıyı
Haylaz tin, denizin köpüğü,
Bendim tek dişlediği elma

Kuş olup uçmak da vardı ya
Susunca çoğalmaya başladı annem
Parmak uçlarından

Ahmet Ada