GÜLCE BAŞER

(4 Eylül 1973, Almanya - )

       Halide Hanım ile Ergun Bey'in kızı. Bornova Anadolu Lisesi ve 1996 yılında Boğaziçi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi İşletme Bölümü'nü bitirdi. 2011 yılında “1980 Darbesi ve Türk Şiiri” konulu teziyle Boğaziçi Üniversitesi Atatürk Enstitüsü’nde Modern Türkiye Tarihi alanında yüksek lisansını tamamladı. Aynı bölümde doktorasına devam ediyor.  2003-2008 yılları arasında Varlık dergisinde “Yeryüzü Kitaplığı”, “Yeryüzü Haberleri”, Yasakmeyve dergisinde “Şiirin Ayak İzleri” sayfalarını hazırladı. Varlık dergisinde Şimdi Haberler bölümünü hazırlıyor, Varlık dergisi ve Komşu Yayınları’nda editör olarak çalışıyor. 

       İlk şiiri 2006 yılında "Yasakmeyve" dergisinde basıldı. 2003 yılından bu yana şiirleri, yazıları, çevirileri ve söyleşileri Caz Kedisi, Cumhuriyet Kitap, Diri Ozanlar Derneği, Duvar, Eşik Cini, Gazete Ege, Heves, Kitap-lık, Mühür, Notos, Star Pazar, Varlık, Yasakmeyve gibi dergi ve gazete eklerinde yayımlandı.

Ödülleri: “Bir Delinin Gülcesi” adlı kitabıyla 2008 Cemal Süreya Seçici Kurul Özel Ödülü’nü, “Bir Ceset Bir Söz” adlı kitabıyla 2015 Dünya Kitap Ödülü’nü aldı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Delinin Gülcesi (2008, Komşu Yayınları: 30, Yasakmeyve Şiir Dizisi: 27, İst., Genel Yayın Yönetmeni: Enver Ercan, Editör: Bülent Usta)

& Hanımefendi Kızıldır (2012, Komşu Yayınları: 113, Yasakmeyve Şiir Dizisi: 103, İst., 40 s.)

& Sokak Şeker Kokuyor (2016, Komşu Yayınları: , Yasakmeyve Şiir Dizisi: , İst., 48 s.)

       Romanları:

& Bir Ceset Bir Söz (2015, Remzi Kitabevi, İst.)

Hakkında Yazılan Yazılar:

1 Hülya Deniz Ünal, “Bir Şairin Gülcesi”, Yasakmeyve, Sayı: 84, Ocak-Şubat 2017, s. 12-14

1 Yaprak Yıldırım, “Gülce Başer’i Okumak”, Yasakmeyve, Sayı: 84, Ocak-Şubat 2017, s. 15-18

1 Ali Özgür Özkarcı, “Gülce Başer Üzerine Kısa Bir Değini”, Yasakmeyve, Sayı: 84, Ocak-Şubat 2017, s. 19-22

1 C. Hakkı Zariç, “Kızıl Hanımefendiyle İç Konuşmalar”, Yasakmeyve, Sayı: 84, Ocak-Şubat 2017, s. 23-24

Yazarla Yapılan Söyleşiler:

J  Şair ve Okuru: Gülce Başer, Bengü Özsoy / “Kendimi öncelikle edebiyatçı, edebiyat içinde de şiir yazan biri olarak görüyorum. Şairliğin karizma yitirdiği ortamlarda şair olduğumu özellikle vurguluyorum.” / Yasakmeyve, Sayı: 84, Ocak-Şubat 2017, s. 8-11

J  Melike Belkıs Aydın, “Gülce Başer: Hangi tarihte nerede yaşadığımı biliyor, oranın şiirini yazmak istiyorum.”,  Yasakmeyve, Sayı: 84, Ocak-Şubat 2017, s. 25-28

Şiirlerinden Seçmeler:

ENİŞTEM BENİ ÖPEMESE DE

devlet babada mı daha mutsuzdur bir kadın

devletli kocada mı karton toplumlarda

karikatür değil de çizgi roman diyelim

yükseklikten yoksun oluşa

üç kişilik sofra hali toplumluk

altı maket bıçağıyız sıkışarak oturup

altımızda parşömenden hikâye mevzuat

kalem onundur

bir imzada akraba olduk onunla

kırtasiye ilişkisidir kütüklerimiz arasında

her fırsatta öldürdüğü ablamı

asaleten atanmış uyruklarıyla

bir kırık aşk şiiri düşürebilir mi

bu uygunsuz akrabalığı

kadın pedi şiiri yazayım ister-di

yetsin diye

teşhirden tenzilatıma

ne zaman eve gelse

hazırola geçer ablamlık umar

narin bileklerinde kolalı örtülerin

beni öpemez, ıskalar mecbur sıska ağzımı

kaptırmışlığın sıskası ablamı

sevse de artık ablamı sevmese de

kanı donmuş mazbatasıyla

o gün bugün göğüsleri düz, saçı topuz

peşinde geceleri tangırdayan yoksul mahalle

masada taş-kağıt-enişte oyunu, el kızartmaca

Duvar, 2014

Mühür, Ocak-Şubat 2015

FİNAL KAHVESİ

o gün başka bir şey olmadı

sadece arkadaştık, böyle bildi

gülcüsü, falcısı

tembihli garson tanıklığında

çoktan kapattık hesabı

gevşek pazarların kordon'unda

mahcup değildi yapıştırıp alnımın ortasına

okuyorum rozetimi

iyi halden mazur sevgili

üflenen bir şey ruh, sıkılıyor

tıkanan lavabo başında

dırlanan musluk adına ispilemekten

çocuklardan bilye üten adamı

süpürür kendimi halının altına

Caz Kedisi, Nisan-Mayıs-Haziran 2015

Mühür, Sayı: 62, 2015 Şiir Seçkisi, Ocak-Şubat 2016

GÜZ DÜĞÜNÜ

Çocuktuk

Büyülü tanrıçaları arıyorduk

Antik tapınaklarda

Düşlerimizden aşkın

Gizleri aralanırdı

Afrodit’in dudaklarında

Aşkımızın bittiği bu an

Bir heykelin gülüşü yerleşiyor

Mağara duvarına benzer

Yanaklarıma

Yaprak usulca düşüyor

dalından

Rüzgâr rüzgâr kaçıyorum

ağlamandan

Çocuktuk

Uzakları umuyorduk

Avrupa romanslarında

Okyanustu yüzün

Sokak lâmbası rüyalarında

Parlak ve biraz küskün

Seni uğurlarken

Silik bir Paris uyanıyor

Şampanyadan solgun

Gar duvarlarında

Sürüklenen düş kırıklığımdır

Gitgide uzuyor yorgunluğum

İri damlalarla güz yağıyor

Oysa şaşkın bir ilk yazdı

Çocukluğum