MELEK AVCI

(1977, İzmir - )

Şiirleri Akatalpa, Düşünbil, Hacı Şair, Karakalem, Koridor, Ücra, Yasakmeyve vb. dergilerde yayımlandı.

Ödül: “Odaaltı” dosyası 2008 Cemal Süreya Jüri Özel Ödülü’ne değer bulundu.

Yapıtları: Şiir: *Oldukça Endişeliyim, İst.: Komşu, 2012 *Her Şeyi Benden Bekleyin, İst.: Nod, 2016.

*15 Temmuz 2022 tarihinde güncellendi.

Şiirlerinden Seçmeler:

DAĞITMA

pencerelerden ev topluyorum

arap kızlarına

perdeler dikizleyiciler için

k, açık

sonra oturup kendi kendime fıkırdanıyorum

merak etme daha delirmedim

büyük büyük melekler güldürüyor beni de

hem üç günlük tutarmış dünya

ağlama sırası değil

çimdikle kolunu sıkı tutun

tarifi de sür bilinç üstüne

kanama devrimimiz kutlu olsun anne

Akatalpa, Sayı: 132, Aralık 2010

EV YAPIMI

düşündüm kara kara

hattalarda kaldım bir gece

düştüğüm de oldu

o kanama fiyakalı senaryo

yalanın babası olurum az yakından

daha çocukken eğittilerdi

yaş ağacı eğitir gibi

sonra koca koca ev resimleri çizdirip

orda unuttuydular beni

aç bakim ağzım bak uçak geliyor

yemezsen cebine koy

istersen sülaleni soy

üsküdar’ı alıp atı geçmeye karar verdim

aya geçidi daha güvenli sevgilerimle

Akatalpa, Sayı: 137, Mayıs 2011

İYİ KADIN

 savaş’a hayır

sevgilim bir ara verelim

mart bak geçiyor

vapur tıklımı martılar

sarhoşlaştırıyor sus

kondu bayramında ağzımızı

binalar devleşiyor

boşanıyor ve evler yıkıntılara

beş yoksulsuz şimdi damlar iyi mi

ara diyorum iki açık olsun

o kısa boylu ömrün bana ağırlaşıyor

üstelik muayyen döneminde hayat

yani çıt desem çakıyor

bir de üzerimdeyken gör

devamını çeviriyorlar>

hiç göstermiyormuşum ama

dışıma doğmuş içinden

güle güle büyü sevgilim

Akatalpa, Sayı: 130, Ekim 2010

RÜZGÂR VE BULUNTU

-oysa ben canımın sıkıldığı yerdeydim-

Rüzgâr dedim

olgun bildim seni dağlardan

öğrendim meğer şifasız

dua üfürüğüymüş bu buluntum

düştüm ve kirlendim

kirliydim ve düştüm

bunu üst dudağına yazdım

bütün bir ömrüm orda kıştlansın diye

adına andım rüzgâr dedim

incittim köpek koşmalarını

içime düşen kediyi

yakaladım

saçlarımda gittim sokakları

benimi sarmaya devam ediyor

oysa sevgilim

Akatalpa, Sayı: 123, Mart 2010

SOKAĞI ALTYAZI GEÇE

soğumadan kapılar uykulara satın beni

ağrı birden sıçrayabilir

ve hiç ölemeyişimi korkunç sayabilirsiniz

şu palyaço dikkatlerinizi de

çekin üzerimden!

aklımın çiçekleri çöle çeviri yapıyor

git diye yerleşmiş unutlarım

inişe geçiyor

öfkem bile yerinden kalkmış

anne öpüşü değmiş gibi

sıcak tararım şimdi

isterseniz sıtmalı gövdeme buyrun

kızıl giyimli dilinizle

yasa bu hayat bu

oyuncaklarınızla övünün

soğumadan hazır olda bekleyen

bulutsu geçmişim

oyun boylu çocukluğumla vurun beni

Akatalpa, Sayı: 122, Şubat 2010

VARİS

kalbimin en derin memleketi

yıkandı ağıtlar taşra sessizliğine

ne çok

eksildi ş de s eveleyişler

olgunlaştı kırıklarımız

kırıtmalarıyla değince düş

şimdi ne bile güzel

kalınabilir mi ayrılıkta uzun saçlara

ağlama süzülenine ayırtılmış ç ile örneğin

kala mayalanabilir miyim

çırıl bir acıyla giyinik

çatlamış dudaklarıma ince dur

ve yaz

bu memleketi en uzun kalbim

Akatalpa, Sayı: 127, Temmuz 2010

YAŞ DERECESİ

boynundan hizaya geçmiş yarayım

asılmış rüyalar sarkıtıyorum yerin ayıp yüzüne

ürkünç bir sabahım

atlıkarınca sarısı üzünçlerle

piyanosu elinden alınmış

çıplak çocukluğumu oynuyorum

avuçları giyinik derecesinde

yeni yetişmiş hayalim

boyuna tütün batırıyorum hücrelerime

aydınlıklarına kaçmamış dükkânlar

kara boylu kitaplarıyla dikleniyor zihnime

eskimiş bir evin kirli kızıyım

yeni  sokaklar kazandırıyorum kendime

Akatalpa, Sayı: 125, Mayıs 2010