EŞREF YENER

(25 Haziran 1992, Aydın - )

      Liseyi Aydın Atatürk Anadolu Lisesi’nde okudu. Kocaeli Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde öğrenimini sürdürüyor. Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği Çağdaş Gençlik İzmit 2013-2014 başkanlığını yaptı. İzmit’te yaşıyor.

       Şiirleri, Akatalpa, Akköy, Berfin Bahar, Eliz Edebiyat, Gard Şiir, Granada, Hayâl, Hürriyet Gösteri, Kuşak Edebiyat, Lacivert, Mavi Yeşil, Natama, Ozan Ağacı, Sözcükler,  Şiiri Özlüyorum, Türk Edebiyatı, Varlık, Yasakmeyve gibi dergilerde yayımlandı.

Ödülleri: “Baykuşta Yangın Tekrarı” adlı dosyasıyla 2013 Cemal Süreya Şiir Özendirme Ödülü’nü aldı. 2015 Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülleri'nde 'dikkate değer' bulundu.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Baykuşta Yangın Tekrarı (2014, Komşu Yayınları: 201, Yasakmeyve Şiir Dizisi: 129, İst., 80 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

ESKİ PATLAMA

dozu belli sakin ışıklar

kaçak uğultulara teslim Görüntü suretleri zamanında

siyah-kırmızı uyumuna

akşamsa, öncesiz ve sonrasızsa, kaldırımlar odama taşınmışsa

soyunduk vazgeçilmez korlara; eski ahitte geçen adlarıyla

K harfi sarı odanın tavanında

olmazın korkunç ayak seslerini aramada

başı gövdesine sinmiş, paltosunun yakaları dik

eskimiş bir yangında rengini yitiren ahşap der ki

yandı adı öyküde geçen herkes

adı eski bir ahitte saklı herkes

yankısını duya duya yürüdü ses

odaları ilgisizce dolaşarak, gölgesini sürüyerek

ve elbet görüntü ve anlardan daha fazlasıdır

ve elbet acırdı duyanlar

kimilerince susmayan bir şeyleri dinlerdi

“Baykuşta Yangın Tekrarı” adlı kitabından

HAMUŞ KAPISI

İlkbahar;

meltemin usul usul okşaması

öykünü-şü,

kıyamayışı meltemin...

haşmetmeab öpüp saçlarını

gitti ilkyaz penceremizden

katarak yanına utangaçlığımızı

bırakarak saçlarına ilkyazın efsununu

Yaz;

sen duymamalısın asla sağır şafağı

ve onun küflü tadını

kalmalısın serin yaz akşamlarında

sere serpe...

eşliğiyle meltemin

katre katre doğmalısın her bir öpüşten

ebemkuşakları boyu

tepemizde filizlenen çınar, mutluluk bekçisi

kapattık tüm hesapları gözlerimizle birlikte;

sığmazdın ki gözlerime

daralırdın bakarken göğe, toprağa

                                                     hele toprağa…

ancak ve ancak

sana inanmış olan göğsümde

uyanmamacasına kapanırdı kirpiklerin

sahi,

kaç ömür geçirdik koyun koyuna?

Hamuş!

titrek şamdanlar ki güneşe bağlı...

asırlık çınar geceyle gündüz ortasında uğultulu

bitimsiz gecenin gönlü geniş ışıkları bir düş

ak göğsünde ünlem sessizliğidir ellerim

Ellerinse nereye konsa buruk bir mutluluk

akıp giderken kırmızısı moru

kalsaydık ortasında asyayla avrupanın

ağzımızın güneş kıyısında

                             kalakalsaydık öylece

akıp giderken cümle, sussaydık ya orada

bir taş atımlık yüreği olmayan penceremize

çöktü yangınlı ufukların dumanlı perdesi

çocuklar ölüyordu

çocuklar, hep ölüyordu

Akatalpa, Sayı: 172, Nisan 2014

KIRIK KAPI

ben bir lambanın isinden korkuyorum da

kimse tenine kısılmış dikenden korkmuyor

altıncı çizgi yedinciyi oluştururken

alnımın kabuk bağlamış pullarında

göğü azalan kuşlar görüyorum

ve kimsenin anlamadığı sancılarımı

çirkin ve sıradan ceketin birinde bir ağlamak oluyorum

sesi duyulmayan

bir anlaşılmazlık oluyorum tanrının uğraşmadığı

…

dediniz, yarınlar olmasa yanmazdı yaprak

peşi sıra güneşin

ürkek maviye bürünmüş suratlarımızla

artık biri içimizi harlayabilir mi diyoruz

“Baykuşta Yangın Tekrarı” adlı kitabından