HATİCE ÇAY

(22 Eylül 1990, Bursa - )

      İlköğretimi Bursa’da Atatürk İlköğretim Okulu’nda, lise eğitimini Bursa Anadolu Lisesi’nde tamamladı. Üniversite eğitimini Marmara Üniversitesi’nde Matematik Bölümü’nde tamamladı. Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü’nde Cebir ve Sayılar Teorisi üzerine yüksek lisansını yapmaktadır. İstanbul'da yaşıyor.

       Şiirleri, öyküleri, yazıları ve çevirileri, Dergâh, Hayal Bilgisi, Ihlamur, Mavi Yeşil, Milli Gazete, Poyraz Yediiklim, vb. gibi dergi ve gazetelerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Kırmızı Konfeti (2015, Yedi İklim Yayınları, İst.)

& Telaş Çoktu Ama Ben Az (2017, İzdiham Yayınları, İst., 72 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

AKLI EKSİK KADINLAR TOPLANTISI

şu köşeden çıktı fırlama bir sancı

saplanası tuttu geldi kalbimi buldu

tutuksuz şehirlerin tutuklu çocukları

anneniz sizi kelimelerden doğurmuş

sessiz sakin kış gecelerinde

sırlı örgülerine yumulmuş

anneniz sizi kaçırıyor hey

her masadan ayrı ses yükseliyor J abi

bu kadınlar ne konuşuyor Allah aşkına böyle

görenler telaşa kapılacak görenler hayıflanacak

masalardan yansıyınca celali

bu kadınlar ne konuşuyor J abi

beni de o kadınlardan sandınız yanıldınız

yüksek topuklu giymem konuşmam yüksek sesle

gözlerime bu hâlimin sebebini anlattırınız

esirgerim sizden bir merhabayı bile

sanmayın çok konuşuyorum boş konuşmuyorum

sessizliğimden öyle faydalandılar ki

kendimi az daha boğuyordum

sudan sebeplerden çıkan öyle okyanuslar var ki

ben sizi böyle bilmezdim J abi

siz de mi yanılttınız –evet yanılttınız-

yuvarlak masa toplantısındaki

beni o kadınlarla karıştırdınız

oysa benim masam köşeli

her köşede bir canımı saklıyorum

ölme ihtimallerime karşı bilinçli

işte böyle tedbirler alıyorum

ben sizi böyle bilmezdim J abi

nereden buluyorsa hep beni buluyor

aklı eksik kadınlar masama oturuyor

her köşede bin çileden çıkıyorum

her köşeye yeni bir mızrak doğuyor

KURŞUN

ceylan gözleri ile bakıyor o bana

iki kırık boncuk gözlerim

saplanıyor vicdanına

mavi kuş diyorum ben ona

sevdiğim kurşun diyorum ben ona

yumurtası erken kırılan civciv gibiyim

ya da kozası bozulan kelebek

dönemem ki yeniden kovuğuma

kalıyorum sanki sona

kalbim böyle miydi benim

tutunsam sanki sana

içimden yıkılırım belki -tutunmasam da-

susmuşsan kalbin kapalıysa

bir sesi dahi duymuyorsan vurmuşsan kuşları bir bir

sana kim dedi kalbimin kilidini kır

sarsma

miller var kıyıya

kurşunumu çıkartma

kalır kanaması durmayacak bir yara

* Şiirler, Hatice Çay'ın izniyle yayınlanmıştır.