SABAHATTİN TEOMAN

(31 Mart 1914, İstanbul - )

      Tam adı Sabahattin Tahsin Teoman. Teo imzasını da kullandı. Kurmay Albay Hasan Tahin Teoman ile Hatice Hanım’ın oğlu. İstanbul Erkek Lisesi (1935) ve Siyasal Bilgiler Okulu'nu (1939) bitirdi. Maliye, Gümrük ve Tekel, Sanayi Bakanlıklarına bağlı görevlerde çalıştı; genel müdürlük, daire başkanlığı, müşavirlik görevlerinde bulundu (1939-65). Ortak Pazar nezdinde delegelik yaptı (1965-68). Maliye Bakanlığı Tetkik Kurulu üyesiyken kendi isteğiyle emekli oldu (1968-71). Emeklilik sonrasında Türkiye Odalar Birliği genel sekreterliği (1971-72), Türkiye Demir  Çelik İşletmeleri yönetim kurulu üyeliği (1973-74) ve Petkim yönetim kurulu üyeliği (1974) yaptı. Ankara’da yaşıyor; evli, iki çocuk babası.

       İlk yazısı 1930 yılında Vakit gazetesinde çıktı. Lirizme ve ritme ağırlık veren şiirler yazdı. Şiirleri ve şiir üstüne yazıları 1940’lı yıllardan itibaren Büyük Doğu, Doğuş, Gerçek, İstanbul, Hep Bu Topraktan, Ülkü, Vakit, Varlık, Yaratış, Yücel vb. gibi dergi ve gazetelerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Rıhtım Sisleri (1943, Alaeddin Kıral Basımevi, Ank.)

& Beşinci Mevsim (1945, Sümer Basımevi, Ank.)

Kaynaklar:

A  Tanzimat’tan Bugüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi Cilt II / 2001, Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık, İst. / s: 813

Şiirlerinden Seçmeler:

GÜN

Sen uyandın diye gün doğar,

Şu yol geçtiğin için güzel,

Bakmadığın için çirkin şu adam,

Su aksin,

Dal gölgen içindir

Ve sen varsın diyedir

Bu dünyada yaşamam.

ODAM

Oturduğum odadan vapur sesi duyulsun isterim

Dışarı bakınca ilkin bahçe,

Sonra liman görünmeli.

Pencerem açılınca bir çiçek kokusu duymalıyım:

Yasemin veya hanımeli.

Üstündeki yağmur dolu göğe bakınca insan

Öğleden sonrayı düşünüp

Gizlice gülebilmeli.