HİLMİ NAR'DAN BİR ŞİİR

ZAMANA DOKUNUŞLAR

1.

Kuşlar toplanıyor ellerine

Avcısını da ardından getirerek

Kuşlara dokunuyor ellerin

Avuçların kuş bahçesi

Bu kent kıstırılmış bireyin açık görüşünde

İşçiler geçiyor önünden

Yabancı ve sürgün

Küçük

Sürgün işçiler

2.

Xızır izini bırakmıyor kaç zamandır

Bak kapımda pepuk kuşu

Yaralarımızın üzerinden

Sessizce yükselen şu lanetliler

Apoletlerini parlatıyorlar

Bu sessizlik bile dokunmuyor artık

Beklentileri azalttı barbarlar

Bu acılar

Kederler içinde bir mutluluk

Doğuracak

Parçalanmış çocuk düşlerinin

Hemen sabahında

3.

Bu çağın yaralarını

Bir çınarın göğsünde sarmayı

Öğrendim ben

Kelebeklerin iç çekişini kattım

Kederime

Sonbahara yollarda yakalandım

Bak ruhum kuru yaprakların hışırtısında

Çokça incitilmiş bir çocuk gibi

4.

Babamın emekli olduğu yıl

Tutuklandım

Havalandırmaya körfezin

Dalgalarını taşıyordu rüzgar

Çok sonra duydum

Açlık grevindeyken ben

Babam oturup nar ağacının

Altında ağlarmış

Kardeşim Ümit küçük bir çocuk daha

Gider babamın gölgesinde oynarmış

Annem tüm eğik başları kaldırmak için

Almış eline tüm acıları

Yazmasıyla örtmüş çağın tüm utançlarını

Hilmi Nar

* Şiir, Hilmi Nar'ın izniyle yayınlanmıştır.