....
Kapattım
gözlerimi, sırra sözler yakıştı.
Haliyle
korkuyor insan, kime anlatılırdı?
Bir, iki,
üç… Fazla kaldırmadı.
Dağılırdım
yazmasam, kalemden geçiyorum.
Cennet
ödül değildir ki cehennem olsun ceza.
Bağışlasan
dünyayı, dünya alemde ecza.
Unutursam
çıkarım, mesafe dediğin nedir?
Bulurum
herhangi bir katında göğün,
Beni
bekler bir sedir.
Denedim
olmadı, saldırdı binlerce lâin.
Al nefesi
lazım değil, artık canı neyleyim?
Ki alemler
sebebidir, seslensem koşar gelir:
Şehirde
kaldım, an kara
Yetiş ya
Mustafa!”
...
Orhan Göksel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder