ÖMER BERDİBEK

(2 Ocak 1977, Bingöl - )

       Azerbaycan İnşaat Mühendisleri Üniversitesi, İnşaat Mühendisliği Bölümü’nden mezun oldu.

       İlk şiiri Varlık Dergisi'nde yayımlandı. Şiirleri Akatalpa, Berfin Bahar, Bir Nokta, Güney Sanat, Merdiven Şiir, Pitoresk, Şiiri Özlüyorum, Varlık, Yolcu vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Ödülleri: “Ankebut” adlı dosyası Mayıs Yayınları tarafından düzenlenen Arkadaş Z. Özger Şiir Ödülü 2004 Jüri Özel Ödülü’ne değer görüldü.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Ankebut (2005, Mayıs Yayınları, İzmir, 94 s.)

& Zan (2007, Everest Yayınları, İst., 64 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

ANKEBUT

ankebut sûresindeki saklı adamların

sesini duyardım her gece.

yüzümü döktüğüm kuyulardan çektiğimde

her gece yıldızlar üşüşürdü üstüme.

asil bir öyküyü imleyen zühreyle

züleyha’nın kalbindeki adam, her gece

bir yıldız aşırırdı uykularımdan.

eğri demirin paslı masumiyetinde

gözlerimi içime sakladım her gece

yağız atlıların kılıçlarına boynu takılan

tavus kuşunun imanıyla. bunu

cellâtların düşlerine dahi fısıldamadım

yalnız her gece, engerek sesiyle gelen

kâbil’in suçunu fısıldadım kalbime.

her gece ansızın uyanan çirkin yüzüm

harem cariyelerinin mahçup şehvetiyle

ürkek ürkek anlatırdı kendini.

taş aynalara saklarken yüzümü

eyüb’ün cüzamla sınanan elleri

beni bir dağ ceylanına aşklandıran

naçar ürperişlerimle ayırmalısın

mecnunun zavallı kelamlarından. bunu

kalbimin rahvan sesiyle fısıldadım

allaha. kendimi kendimden kovduğumdan beri

su sesinde gül yaralıyorum. ve

şarkıları çağırıyorum ölümlerime

her gece gladyatör direnmelerinden

isa’nın ellerine ve ayaklarına benzeyen

hazin kelimler devşirirken

leyla’nın efsunlu yüzüne çarpan dudaklarımla

beni af edin sokaklara yayılan mayıs işçileri

deli dudaklarını dişleyen kutsal fahişeler

kalbimi mühürleyen esmer akşamlarda.

ey esmer akşamlar akan ve yalan

simli yıldızlarına söyle de gitsinler

yoksa o hilkat garibelerinin lacivert yüzü

şu irinli soluklarımla boğulacak.

hallacın yaralı dili inkâra yaslananda

bendim. öyleyse kindar göğsümü parçala, esrik

gözlerime dokunarak boz bu ılgıt sihri

çöl ikliminden kalan susuzluğumla acıyan

yerlerimi bir hurma dalıyla serinlet ya da

bırak gölgesine yaslandığım yapraklar

saklı yerimdeki esmer akşamlarda

mülteci bir asayla iki yana düşsün.

“Ankebut” adlı kitabından

EVVEL

cüzamlı gözlerimle

baktım hayata

ve bulanık acıların

rahminde duydum

kendime fısıldadığım şarkıları.

sordum evvel nedir ki, kadim

kederlerle ışıldayan kalbime

tenha ölüler saklar. saklandım

soluk nefesimden akan patikaya.

kuru otlara dokunan

haylaz esintilerle

bir daha yürüyebilirim.

kutsanan ruhuma

gülüşler eklenirken

beni bir sedir dalında

unutan alaca ile

nakışlanan ufku

lanetleyen rüzgarlarda

sonsuz bir ölüme ihanet sayıldığımda

evvelce durulsun su.

“Zan” adlı kitabından