ALİ GÜNVAR

(8 Temmuz 1953, İzmir - )

Asıl adı Ali H. Günvar. 1968 yılında Saint Joseph Fransız Erkek Ortaokulu’ndan, 1972 yılında Robert Academy’den, 1978 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nden mezun oldu. 1981 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nde master, 2008 yılında İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Siyaset Tarihi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde doktora çalışması yaptı.

Şiir Atı dergisi ve yayınevinin kurucuları arasında yer aldı.

Şiirleri, yazıları ve söyleşileri Birikim, Gösteri, Melâmet, Merdiven Şiir, Mühür, Poetika, Şiir Atı, Şiirden, Üç Çiçek, Yasakmeyve, Yazko Çeviri, Yazko Edebiyat, Yazko Felsefe, Yedi İklim vb. gibi dergi ve gazete­lerde yayımlandı.

     TRT2 Okudukça programı, TRT2 Şiir Her Zaman programı, Selim İleri’nin TRT2 için hazırladığı birkaç program bölümü, TV5 Kültür programları, Kanal 7, Samanyolu TV ve Mehtap TV için çekilmiş çeşitli programlarda yer aldı.

Ödülleri:

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Çarpık Hüzünler Kantatı (1984, Üç Çiçek Yayınları, İst.)

& Anthroponmorphus (1987, Şiir Atı Yayınları, İst.)

& Eyzan (1997, Yedi İklim Yayınları, İst.)

& Nisyan / Rapsodi (2002, İstanbul Yayınları)

& Ricatlar Kitabı (2013, Mühür Kitaplığı, İst., 64 s.)

       Düzyazı Kitapları:

& Doğru Yazılar (1999, Est&Non Yayınları, İst., 160 s.)

Kaynaklar:

A  Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 5 / Abdullah Özkan – Refik Durbaş / 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s: 1056

A   http://www.birikimdergisi.com/kisi/5922/ali-gunvar

Şiirlerinden Seçmeler:

FRANCİSCO SANCHEZGOMEZ'E SONE

ağır ahşap kapı aralığından,

uykusu kaçmış bir rumba

dökülür sokağa çiçekli notalarla...

tül hafifliğiyle perdeler

üzerinde gezinen parmaklar

iner sessizliğe dolunay geceleri.

şimdi belirsiz köşelerinde

algeciras'ın, her çocuk

bir paco de lucia'dır.

kuşkulu gözlerle bakar

sisleri arasından geçmiş âfâkın.

bir nağme ışıltısı...entredosaguas...

tumturaklı akdeniz kıvraklığı

tutuşturur tuzlu ellerin melodilerini.

Mühür, Sayı: 52, Mayıs-Haziran 2014

Mühür, Sayı: 56, Ocak-Şubat 2015

SERPİNTİLER

boğuk seslerle sarsıyorsa ağaçları kış serpintileri

yorgun kar taneleridir gergeflerde nakış serpintileri

uzaklar boyu kervanlar kızıl bir çölü sürükler

ardlarında kalan kadın gözlerinde bakış serpintileri

yani bir avuntudur rüzgâr akşam kızaran güllerle

bülbül çekip gider, susar dallarında bırakış serpintileri

bir çocuk kendini içerir ne kadar inkâr edersek edelim

saldıkça bilye şimşekleri sokak taşlarına karış serpintileri

belki çok uzaklardadır şimdi sıla, neredeyse yitik

sanırsın yüklü trenlerde perde perde tükenir kalkış serpintileri

artık umut bile grisini terk etmiştir çıldıran lodosun

güz sonu, ıslak yollara dağılır tekdüze kargış serpintileri

VEDUD

                                   Vedad Karabol’a

                                   en derin sevgimle

Ey malik-i mülk-ü dü cihan

vahid ü kahhar

yoktur sana sani

işrak

yandım

ateşlerle dondu toprağım

ve ulandım hiçliğime

ardımsıra

işlediğim günahların yükü

ve geçtim

dayanılmaz acılarla

ırmağından

ve açıldı pencerem

bin ışıltılı bir seherin

                                        koyaklarına

ve gördüm afakında çürüyen

                                                  günlerimin

ki raksetmedeydi aşkınla

                                               gece gündüz

devinen gökler

ve gördüm o tanrısal adı

sırtında mı sırrında mı bilmem

ve apansız çoğaldı

çiylenen dallarımda göç kuşları

ve ilk nur

dökülüp özge dudaklarından

loş çağlayanlarıma

işittim ışıltılı sesini

derinliklerinde yüreğimin

“loş çağlayanların da ben’im”

işrak

ki sorguladın titreyen

görüntüleri yorgun akşamlarla

ve ben

geceyi gözlerken

kırışıklıkları arasından karanlık

                                                 denizin

soyut düş fırtınası

yükseltti gövdemi dalgaların

                                   ak köpüklerine

işte oradaydım, ve birden bire

ayakta ve cansız.

ve kazındı ömrümün boş

saatleriyle gölgelenen vücuduma

o ateş-i cihansûz