(26 Eylül 1910, Çorum –
13 Haziran 1936, Çorum)
Soyadı Köstekçioğludur, ancak, şiir
kitabı Köstekçi soyadıyla yayımlandı. Asıl adı Ömer Mazlum Köstekçi. Çorum’un
eski ailelerinden biri olan Köstekçioğulları’ndan; dönemin Çorum Milletvekili
Süleyman Köstekçioğlu’nun oğludur. Mazlum Kenan imzasıyla yayımladığı
şiirleriyle tanındı. 1923 yılında ilköğrenimini
tamamladıktan sonra 1925 yılında Çorum Mıntıka Ziraat Ameliyat Mektebi’nde okudu.
1927 yılında Ankara’da Köy Muallimliği Kursu’ndan ehliyetname alarak Çorum’un
Doğla ve Karapınar Muhaciri köylerinde (1928-29) öğretmenlik yaptı.. 1930 yılında
Sivas Muallim Mektebi’ndeyken yakalandığı hastalığın tedavisi için İstanbul’a
gönderildi. Burada tedavi olurken imtihana girerek Gazi Muallim Mektebi’nden mezun
oldu. 1932-1933 öğretim döneminde İstanbul’daki 14. İlkmektep muallimliğine atandı.
1933 yılında hastalığının daha da artması sonucunda muallimlikten çekildi. Dört
yıl Heybeliada ve Burgazada senatoryumları
ile Cerrahpaşa Hastanesi’nde verem tedavisi gördü, bu ölümcül hastalığın pençesinden
kurtarılamayarak 13 Haziran 1936 tarihinde henüz 26 yaşında yaşama veda etti.
Köstekçi’nin hastalığı sırasında yazdığı 28 şiiri, Sedat Simavi’nin
çıkardığı Yedigün dergisinde yayımlandı ve 1942 yılında “Zakkum Çiçekleri” isimli kitabı İbrahim Alâeddin
Gövsa’nın önsözüyle ailesi tarafından kitaplaştı. Hece vezniyle yazdığı lirik
şiirlerde, çektiği acıları ince bir duyarlık ve ustalıklı bir dille ele aldı.
Şiirleri, Varlık, Yedigün gibi
dergilerde yayımlandı.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
&
Zakkum Çiçekleri (Ölümünden sonra ailesi tarafından
bastırıldı, 1942, Ahmet Halit Kitabevi, İst.)
Kaynaklar:
A Tanzimat’tan Bugüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi Cilt
II, 2001, YKY, İst., s. 523
A Ahmet Günbaş, Erken Ölümlü Şairler Antolojisi (2007, Hayâl
Yayınları, Ank., s. 15-17)
Hakkında
Yazılan Yazılar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
BAKIŞMANIN
ŞİİRİ
Duru ve mat yüzünde gözlerim dolaştı da,
Seni çok yakın buldum gönlümde ağlayana.
Susayan ruhum sende kaynağa ulaştı da,
Kavuştum sende ancak eşsiz bir çağlayana.
Körpe genç çizgilerin seçilmişleri sende,
En tatlı manaları şen gözlerin taşırlar.
Dayanılmaz istekler dinse biraz gelsen de,
Kıvırcık kirpiklerin gözünden kamaşırlar.
Çoğalan bir ateşle suları yarıyorum,
Düştüm gözlerindeki deniz derinliğine.
Gözleri deniz renklim ah seni arıyorum,
Artık kavuştur ruhum beni serinliğine.
BİR
BAHAR GÜNÜ BEN DE
Faris’e
Baharın tazeliği süslerken yamaçları,
Bir şifa ümidini ruhuma sunacağım.
Şafağın pembeliği öperken ağaçları,
Bu fışkıran bahardan teselli umacağım.
En ışıklı bir günde artık bitmiş olarak,
Asabi ellerimle saçlarımı yolarak,
Bir öksüz çiğdem gibi boynu bükük solarak,
Gözlerimi bir bahar gününde yumacağım.
ŞAMDAN
Bileklerimden sarkan sapsarı ellerimi,
Gördükçe gözlerime inanmaz oluyorum.
Bu hasta yatağımda, yıkık emellerimi,
Hüzünle düşündükçe boşalıp doluyorum
Bu on sarı parmağı son günüme saklayıp,
Camlaşan gözlerimle onlara bakacağım,
Son bir hızla ruhumu tepemde kucaklayıp,
On kollu şamdan gibi başımda yakacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder