RIZA TEVFİK BÖLÜKBAŞI

(7 Ocak 1869, Edirne - 29 Aralık 1949, İstanbul)

       Tıbbiye Mektebi’ni bitirdi. Mütareke yıllarında Maarif Nazırlığı, Devlet Şûrası

 reisliği yaptı. Damat Ferit hükûmetinin baştemsilcisi olarak Sevr Antlaşması’nı

(10 Ağustos 1920) imzaladı. Kurtuluş Savaşı’ndan sonra yurtdışına kaçtı. 1943 yılında

aftan yararlanarak yurda döndü.

       Felsefenin yaygınlaşması ve ders olarak okutulması yolundaki çabalarıyla tanındı. Önceleri aruz, daha sonra hece vezniyle yazdı. Halk şiiri geleneğine bağlı koşma ve nefesler yanısıra felsefe dersleri ve estetik üzerine kitaplar yazdı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Serâb-ı Ömrüm (Tüm şiirleri; 1934, 1949)

Kaynaklar:

A  Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 20-21

Şiirlerinden Seçmeler:

DİLEK

Dilerim ki fânî dünyâda kimse

Ömrünü mihnetle telef etmesin.

Fakat kâmil adam olmak isterse,

Elem çektiğine esef etmesin.

“Serâb-ı Ömrüm” adlı kitabından

GÖZ ÂŞİNÂLIĞI

İsmini bilmezdim, fakat tanırdım:

Ne yosma bir çiçek takışı vardı!

Kızıl saçlarını ateş sanırdım:

Güneş nûru gibi yakışı vardı.

Öyledir, gün, şafak söktüğü zaman

-Göllere gölgeler çöktüğü zaman!-

Saçını çözüp de döktüğü zaman

Dalga dalga düşüp akışı vardı.

Hüsnünde bir edâ var ki âsıydı.

Beni harâb eden o edâsıydı;

Sevdâlı gönlümün aşinâsıydı

Yüzüme bir şirin bakışı vardı.

“Serâb-ı Ömrüm” adlı kitabından

UÇUN KUŞLAR

                      Sevgili oğlum Mehmed Said'e

Uçun kuşlar uçun!.. Doğduğum yere;

Şimdi dağlarında mor sünbül vardır.

Ormanlar koynunda, bir serin dere,

Dikenler içinde sarı gül vardır.

O çay ağır akar yorgun mu bilmem?

Mehtabı hasta mı, solgun mu bilmem?

Yaslı gelin gibi mahzun mu bilmem?

Yüce dağ başında siyah tül vardır.

Orda geçti benim güzel günlerim,

O demleri anıp bu gün inlerim;

Destân i ömrümü okur dinlerim

İçimde oralı bir bülbül vardır.

Uçun kuşlar uçun! Burda vefa yok!

Öyle akar sular, öyle havâ yok!

Feryâdıma karşı aks i sadâ yok!

Bu yangın yerinde soğuk kül vardır.

Hey Rıza, kederin başından aşkın,

Bitip tükenmiyor elem i aşkın,

Sende -deryâ gibi- dâimâ taşkın,

Dâimâ çalkanır bir gönül vardır!

“Serâb-ı Ömrüm” adlı kitabından