CELÂL SAHİR EROZAN

(9 Eylül 1883, İstanbul - 16 Kasım 1935, İstanbul)

       Öğretmenlik, ticaret ve milletvekilliği yaptı. Türk Dili Tetkik Cemiyeti Genel Yazmanlığı yaptı. Yeni Kitap ve Demet dergilerini çıkardı.

       Edebiyat-ı Cedide ve Fecri Âti topluluklarından sonra millî edebiyat akımı içinde yer aldı. Aşk ve kadınlar üzerine yazdığı şiirlerle tanındı. Sade bir dille şiirler yazdı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Beyaz Gölgeler (1909)

& Buhran (1909)

& Siyah Kitap (1911)

Kaynaklar:

A  Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 36

Şiirlerinden Seçmeler:

BAŞIMLA GÖNLÜM

Başım dedi: Dinlen; gönlüm dedi: Koş!

Başım dedi: Durul; gönlüm dedi: Coş!

Başım yüreksizdi, gönlüm başıboş;

Varlığım arada oynadı gitti...

Başımla gönlüm edemedim eş;

Biri yüz yaşında, biri yirmi beş.

En sonunda sardı saçağı ateş;

Varlığım arada kaynadı gitti...

HAYAT

Bir cinayet eli gibi,

Bir cengâver beli gibi

Git al da gel, kuşan da gel

Hançerini, kılıcını en kıyıcı silâhını;

Gözlerini kan bürümüş deli gibi

Zincirlerden boşan da gel!

Hiç dinmiyen o sebepsiz hiddetinle

Bana saldır!

Sonra kaldır,

Kaldır hüsnündeki tesir

Her faniyi sana esir

Eden o zalim başını,

Bak ve dinle:

Gönlümün ahı,

Gözlerimin yaşını!

Gördüğün  ne? Bir güler yüz! İşittiğin? Bir kahkaha!

Yazık sana!

Uğraşırken en bahtiyar fanilerle,

Pembe saadetlerinde bir siyah süs

Gibi küçük bir kederle

Herbirini harap eden sana yazık!

İki düşük omuzla bir sıska göğüs,

Bir hasta baş... Böyle dermansız düşmana,

Sen ki elinde bin dert,

Yenildin mi koca namert?

Durmasana saldır üstüme bir daha!

Bu kırk yıllık muharebe bitsin artık!