EDİP AYEL

(23 Ağustos 1894, İstanbul - 17 Ocak 1957, İstanbul)

       Galatasaray Lisesi’ni bitirdikten sonra Paris'te yüksek ziraat öğrenimi gördü. Yurda döndüğünde mesleğini sürdürmeyip, uzun yıllar İstanbul liselerinde Fransızca öğretmenliği yaptı. Orhan Seyfi Orhon'un yönettiği Çınaraltı dergisinde, "46 yaşında genç bir şair" biçiminde tanıtılarak, şiirleri ilk kez yayımlandı. Divan şiirini çağdaş dil ve duygularla yeniden yazmayı amaçladı ve günümüz Türkçesini aruz ölçüsü içinde uygulamaya çalıştı. Türkçe’nin yanı sıra Fransızca şiirler de yazdı. Yayınlan kitaplarının dışında Fransızca şiirlerinin toplandığı iki kitabı daha vardır.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Mozaik (1944)

& Şehrâyin (1953)

Kaynaklar:

A  Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 70

Şiirlerinden Seçmeler:

MAVİLİK

Bulanma gökyüzünün lâcivert olan denizi

Acımla rengine daldım, açıl da gizle bizi!

Süzül, genişle, derinleş, eğil de kendine çek

Uzanmış ellerin elbette avcun en temizi.

Başım bulutlara değsin de lâle devşireyim,

Benim güzelliği sevmekte devrin en titizi;

Susup da söylediğin şarkı çınlıyor bende,

Küsüp de yaş döküversen olur gözümde dizi.

Karanlık insana yerden, ışıksa göktendir,

Çeker semalara bir kol yavaşça cümlemizi.

Bugün değilse yarın hep senin misafiriniz.

Adam ilâh imiş aslen, semada kalmış izi!

Biraz çiçek de yetişmezse göklerinde Edip

Bulur göğüslere takmak için yarın nemizi?

YAZ

Dallarda açarken nice şahane manolya,

Sevdaya kurarken korucuklar nice bin tak

Yaz melteminin zevkini almış da muhakkak

Çamlarda gezer kol kola Arzu ile Hulya.

Âşık sanılır martılar enginlere gûya

Sahilde deniz bir ipek esvap çıkarıp bak

Girmiş yatıyor Heykeli’nin koynuna çıplak!

Yanlarda kayıklar uzanır, emre muheyya!

Bazen göreceksin ayı gökten suya inmiş

Bazen denizin rengini tâ göklere sinmiş

Mevsim saracaktır seni baygın nefesiyle.

Geçmiş günü yâdeylememek candan emelken

Mehtap olacak Marmara'dan hüzne vesile

Hulya gelecek sanki denizden pupa yelken!