NAİME ERLAÇİN

(1946, Adana - )

     Lise öğrenimini 1963 yılında Adana Kız Lisesi’nde tamamladıktan sonra, çocukluğundan beri yürüttüğü şiir ve resim çalışmalarını öğrenim için gittiği ABD’de de sürdürdü. Türkiye’ye döndükten sonra Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Fakültesi, Sosyoloji Bölümü’nü 1968 yılında bitirdi. Lisansüstü tezini  Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü’nde tamamladı. Hayal Yayınları’nda ilk okuma editörlüğü yaptı. Ankara’da yaşıyor; evli.

       Şiirleri ve yazıları Ada, Deliler Teknesi, Hayal, Her Şeye Karşın, Kedi, Kıyı, Mor Taka, Onaltıkırkbeş, S’imge, Sonra Edebiyat, Taka, Varlık, Yasakmeyve, Yeni Adana, Yeni Düşün vb. gibi dergi ve gazeteleri ile Borges Defteri Kültür-Sanat portalında yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& 6. Dekad (2008, Hayal Yayınları, Ank., 96 s.)

& Zerenze (Likurga Susları) (2009, Hayal Yayınları, Ank., 88 s.)

& Şikâyetname (2010, Hayal Yayınları, Ank., 88 s.)

      Deneme Kitapları:

& Galileo – Hayal Yazıları (2009, Hayal Yayınları, Ank.)

       

Şiirlerinden Seçmeler:

"AY DEĞİRMİ BİR BIÇAK"*

başıbozuk bir imgenin sığınmacısıyım

yabancısı eğreti karmaşıkların

kış odasında

kâh şimşeğiyle çarpışan

kâh bir ebemkuşağı

mavisi erguvanına dargın

dündü daha

kestim dilimi anlamadınız

sesimi çıkardım surlarımdan

öylece baktınız

herkesin yüreği değmiyor göğe

ne de yeterince uzun ağıtlı

çalımlı bir ikindi güneşi

tanımaz elbet

gölgesiyle güreşen kalem ustasını

ne çok kördünüz

ne çok sağır!

korunağım

açmaya kıyamadığım gelin bohçası

uzaklar anladığında uzaklığını

yaprak bilirdi bir tek

rüzgârla selam yolladığımı

kundakta boğazlanan

gökçeyazın erlerine

şaire eşkâlini unutan

sıra dışı bir masal anlatmalısınız şimdi!

sormalısınız:

gözyaşının savsaklandığı yerde

bir ölü sıyrılır mı kefeninden

bir aslan çığlık atar mı

"ay değirmi bir bıçak!"

diye haykırır mı hücresinde?

11 Haziran 2009  

(*) Emirhan Oğuz “kalem ustası”

“Şikâyetname” adlı kitabından

DAĞ YOLU

                             Emin Akdamar’a

saklısına geldik suyun

geçmişin karasına

söz delik

şiir askıda

ben dağa gidip geleyim yine

kuluncumu sıvazlasın ağrıdığı yerden

şiirle halleşen toprağı bilir

ağaçtır çünkü tek alacaklısı

sorguda nasıl durur uçurum 

ya da sonsuzluk yakışır mı acıya

biliyor muyuz bunu?

şiire soralım ustam!

siz

ayrılığı anlatın yas keçesine

ben

en iyisi dağa yine

tek cümlelik bir ağıt yakar gibi

balın çürüdüğü yere

“6. Dekad” adlı kitabından

       GÜL VE KÜL

dil yağarken kırbaçlar

-çoksesli ırmak-

güneş bilir de güneşliğini

iç’e açar

doğurganlığa düşer kül

sarışın renkler

unutulur Likurga ülkesinde

siyah

kıskanç bir gardiyan

ayaz göçüdür kırmızı

alevden dile

örste soğuyan

hangi ocağın isine değse

çöker avurtları harfle sevişenin

tamama ermek içindir yokuşlar

umut ışıkta tutuşan

ve doruğun kuyudan farkı

bir uçurum kadar

kül

güle böyle ah!

gül

küle kaçar

       “Zerenze (Likurga Susları)” adlı kitabından

       ÖLDÜRÜCÜ HİKÂYELER

dölümüz uluyor

en çok da beşiğimiz

hangi yangında telef oldu kuşlar

sorduk mu hiç

eşkıyaya nasıl direnilir bilmem

pusuyu jurnallediğinde yıkıntı

öfkelenir mi içimiz?

hayvanımızı

nasıl terbiye ettiğimizle ilintili her şey

:

bu yüzden öldürücüdür hikâyeler

bu yüzden

ihbarsız vurgunlar yedik hepimiz

dinmiyor beşik sesi

en değerli mülkümüz bir darağacı hâlen

ve hamuruna misilleme herkes

acıya soyunacağız şimdi

bir adak sunar gibi kendiliğimize

ağıtın anlamını öğrenecek ejderimiz

“6. Dekad” adlı kitabından