FAHRETTİN KOYUNCU

     

(30 Haziran 1965, Üçpınar Köyü, Manisa  - )

      Fahrettin K. Nitter imzasını da kullandı. Demirci Öğretmen Lisesi'ndeki öğrenimini yarıda bırakarak, iki yıl soğuk demirci çıraklığı yaptı. Manisa Lisesi'nden ve 1990 yılında Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nden mezun oldu. Aralık 1990’da, Haymana Kavak Ortaokulu’nda öğretmenliğe başladı. Ankara, Kastamonu ve Zonguldak’ta Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeni olarak görev yaptı. Halen Denizli’de Türkçe öğretmeni olarak görev yapıyor. Edebiyatçılar Derneği, Dil Derneği, Atatürkçü Düşünce Derneği üyesidir. Denizli’de yaşıyor; evli.

       Zonguldak’ta çıkan “67 Ses” ve Devrek’te çıkan “Bölge Haber” gazetelerinde kültür, sanat, dil konularında köşe yazıları yazdı. 1995-96 yıllarında Zonguldak’ta yayımlanan edebiyat dergisi “Uğraş”ın yazı kurulunda görev aldı. Şubat 2008’den beri yerel “Horoz” gazetesinde, “Horoz Çocuk” adlı bir çocuk sayfasını hazırlıyor.

       İlk şiiri “Umut Getir” 1988 yılında “Yazıt” dergisinde yayımlandı. Şiirleri ve yazıları Adam Sanat, Agora, Anadolu Ekini, Biçem, Çağdaş Türk Dili, Damar, Düşlem, Eliz Edebiyat, Eski, Kavram Karmaşa, Mühür, Sunak, Şehir, Şiir Ülkesi, Türk Dili, Uğraş, Varlık, Yazılıkaya vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Ödülleri: “Düş Darasını Yaşamın” adlı kitabıyla Kocaeli Üniversitesi Şiir Üçüncülük Ödülü’nü, “Sır Değil (Taşlar Oldum Zamanda)” adlı kitabıyla 2005 İbrahim Yıldız Şiir Ödülü Birincilik Ödülü’nü, “Samuray Saksağan” adlı kitabıyla 19. Mevlüt Kaplan Edebiyat Ödülleri Çocuk Şiirleri Üçüncülük Ödülü’nü aldı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Korkarım Ele Verecek (Fahrettin K. Nitter imzasıyla; 1992)

& Düş Darasını Yaşamın (1995, Suteni Yayınları, 64 s.)

& Zamanın Zembereği (2000)

& Taşlar Oldum Zamanda (2008, Oğuz Ofset, 80 s.)

& Çift Başlı Kartal –Arnavutluk ve Kosova Şiirleri (Türkçe ve Arnavuça; Çeviri: Niyazi Sulça; 2013, Boy Yayınları, Denizli, 80 s.)

& Düştüm Zamandan Geçerken (2014, Boy Yayınları, Denizli, 80 s.)

       Çocuk Kitapları:

& Sözcüklere Kuşlar Konar (Çocuk Şiirleri, 2007, Sunak Yayınları, 80 s.)

& Samuray Saksağan (Fabl, 2008)

& Gökyüzünün Kanatları (Çocuk Şiirleri; 2009)

& Masala Dönen Dev (2012, Bay Yayınları, 64 s.)

& Meraklı Sorular (Çocuk Şiirleri; 2013)

& Esin Perisi Geldi (Çocuk Öyküleri; 2015, Boy Yayınları, Denizli, 80 s.)

       Deneme, İnceleme, Eleştiri Kitapları:

& Düş Körükçüleri (Şiir İnceleme,1997)

& Koca Yusuf Görmeliydi (Biyografik Röportaj, 2010)

& Ağzına Biber Sürerim (Dil Yanlışları) (2013, Boy Yayınları, Denizli)

       Gezi Kitapları:

& Bir Düşe Yolculuk (Gezi, 2010, Tarla Ofset, 62 s.)

& Avrupa’da Dokuz Gün On Ülke (2015, Boy Yayınları, Denizli, 80 s.)

       Anı Kitapları:

& Üçpınar’ız Biz (2015, Boy Yayınları, Denizli, 96 s.)

       Ders Kitapları:

& Yazma Becerisi ve Yazı Türleri (Ayfeti Koyuncu ile; Boy Yayınları, Denizli)

       Yayına Hazırladığı Kitaplar:

& Koca Yusuf Görmeliydi - Dünya ve Olimpiyat Şampiyonu Hasan Güngör (2010, Denizli Belediyesi Kültür Yayınları)

Kaynaklar:

A  http://koyuncufahrettin.blogcu.com/

Şiirlerinden Seçmeler:

AYRILIRKEN

Her şeyi size emanet bu kentin

Dalıp gitmeler de Kordonboyu

Size emanet

Ama ben yokken

Tükürmeyin denize

Meral'i sevmediğimi bilseniz de

Gülersiniz aklınıza gelince

Siz de bilirsiniz dostlar

Zor olur gece

İzmir'de başlamak bir şiire    

BAK

Saçlarıma zaman sürdüm.

BENİ DE DÜŞÜN

Haydi, ellerini baharlandır,

Isıt gözlerinin içini.

Bir düş bul artık,

Beni de düşün.

Düzenler yıkılsın o düşte,

Değişsin mevsimler,

Kır, kışın saltanatını,

Beni de düşün.

Bir yol bul, bulunacak,

Kimsenin bilmediği,

Görmediği bir yol bul.

Yalnız gitme, dur,

Beni de düşün,

Beni de düşün.

“Düş Darasını Yaşamın” adlı kitabından

BİR TARİH YAZILIRKEN

bir kordon  var usumda  

bir de sen züleyha   

unuttum fırtınalı yılları 

aç susuz günleri de unuttum

silindi silinecek tariş’teki panzerler

hayal meyal gültepe günleri 

senin günlerindi züleyha  

gök mavisiydi gözlerin 

severdin karanfili   

güneş doğacak derdin 

güzel olacaktı dünya

on yedinde ölmeseydin 

yazılırken bir tarih

doldun sayfalarına

bir kordon var usumda

bir de sen Züleyha

BURASI  SOĞUK

Kentin kasıklarında uyumak istiyorum.

DÖNECEĞİM O KENTE

Döneceğim o kente

Ekmeği sezin olsun

Siz için suyunu da

Orda bütün düşlerim

Soluk alışım orda

Döneceğim o kente

Yangınlarım sönecek

Yağacak yağmurlarım

Biri gidip

Biri gelecek kadehlerin

Yaşamak boyun borcu

Hey gidi başıboşluk

Döneceğim o kente

İnsanlar sinecek üstüme

Sokaklar, yollar

Kızlar ve deniz

Dayanılmaz bir özlem

Bilseniz

Döneceğim o kente

O ömür yere

İzmir’e.

İÇİMİN İZMİR’İ

Kirpiklerim inse İzmir olacak

Kenti kuşatacak her sözcüğüm

Deli dereleri yüreğimin

Zaman olup durmadan akacak

Kendine gel diyorum

Çember çeviren çocuk

Yeni kentler senin için

Artık zorlanacağın soluk

Farkında mısın bilmem

Tozuna bulanmışsın kömürün

Üçpınar sokaklarındasın hâlâ

Ve sırtında kara önlüğün

Zamanı dil artık, çağını seç

Kuşların yuvalarını bozup durma

Bir patlarsa içinin İzmir’i

Seni de yakar, kusura bakma.

KUŞ BURCU

Kuş burcundandır sesim,

Çatılardan hiç korkmam.

Yalnız göğe demlenirim,

Suların sözünden çıkmam.

MERAL DESEM

Şimdi Meral desem sana, kızarsın

Oysa baharı getiriyor Meral

Düşlerim diriliyor Meral deyince

Gözlerim ışıyor, ısınıyorum

Yine Meral desem sana, kızarsın

Oysa zamanı dizginliyor Meral

Mevsimler bahar oluyor Meral deyince

İçimde denizler kabarıyor, coşuyorum

Bir daha Meral desem sana, kızarsın

Oysa düğümleri çözüyor Meral

Su yürüyor çiçeklere Meral deyince

İçimin telleri titriyor, yaşıyorum

Bir kez Meral desem mi sana?

SU OLURUM

Çağırsam, Denizli’ye gelmez Yeşim

İplikler zamanı hatırlatır ona

Gordion’u hatırlatır düğüm düğüm

Çözemediği sırları hatırlatır

Hayatın çözgüsüz masalını

Kırılgan yanını Hierapolis’in

Aşkın otayamadığı kırıkları hatırlatır.

Korkar.

Arasam, Zonguldak’a gelmez Yeşim

Gözlerinin karasını çoğaltır kömür

Ve tüvenan karıncalarını yerin altında

Grizuyu çoğaltır Kozlu dese

Karadon yetim kalır sesinden.

Korkar.

İstesem, Manisa’ya gelmez Yeşim

Şehzadeler korkutur onu, fermanlar

Üzüm sepetlerini kaldıramaz

Pamuk balyalarını ve gecenin katranını

Sızıp kalır Niobe’nin göğsünde.

Korkar.

Ağlasam, Ankara’ya gelmez Yeşim

Bozkırın ortasında ürker kendinden

Bürokrasi olur her yanı, memur olur

Haymana Ovası’nda tiftiklenir düşleri

Ayıramaz ellerini ellerimden.

Korkar.

Gel desem, İzmir’e koşar Yeşim

Yangınlar ad değiştirir o gelince

Kanat edinir deniz, martılara özenir

Ben su olurum yeniden, su oluruz.

Korkmayız.

TAŞLAR OLDUM ZAMANDA

                                 

 -Celal ve Nebi’ye-

Sivri taşlar oldum, zamana keskin

Yonttum hayatımın sivri yanlarını

Kimseye batmadım, çatılarda yapayalnız

Yaşadım epriten tozlarıyla zamanın

Keskin taşlar oldum, zamana sivri

Hayata battım sivrilen yanlarımla

Yükler taşıdım gökyüzüne benzeyen

Zamanın azaltan tozlarına bulandım

Ağır taşlar oldum, zamana bin bir yük

Sözcüklere sardım sert yanlarımı

Hızlı sular bekledim, eskiten rüzgârlar

Zamanımı bekledim, zamana belendim

Kırık taşlar oldum, zamana yenik

Kuş sesleri topladım tınlayan yanlarıma

Kimseye demedim, yaşadım hikâyemi

Zamanda yuvarlandım

Hep zamanda dolandım

Sivri taşlar oldum, kırık taşlar...

Tiran/Denizli

“Taşlar Oldum Zamanda” adlı kitabından