HÜSEYİN ÖNCÜ

(1962, Alaşehir / Manisa - 2007)

       Cengiz Topel İlkokulu’nu bitirdikten sonra orta öğrenimini Alman Lisesi ve Tarhan Lisesinde tamamladı. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi son sınıfından ayrıldı.

       Şiirleri 1983 yılından itibaren Düşler, Geniş Zamanlar, Göçebe, İlk Adımlar, Poetik'us, Sombahar, Şiir Atı, Üç Çiçek, Yedi İklim, Yeryüzü Konukları vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Soluklan Bu Şehirde (1996, Scala Yayıncılık, İst., 48 s.)

& Okyanus Kalbi (1998, Scala Yayıncılık, İst., 48 s.)

& Faili Mechul (2000)

Şiirlerinden Seçmeler:

DENİZ KIRLANGIÇLARI

yüreğim kıyıdır bütün sulara

çekilince sular sözlerim kalır

zamanladır yolculuğu içten bir dizenin

onu deniz kırlangıçları taşır

ışığın kuyusuna dizeler düşer

parıldar giritli balıkçının kemanesinde

dilden anlamasa gönülden anlar

serin taşlık sokaklara

neşeli bir horon oynar...

/.....

Üç Çiçek, Haziran-Temmuz-Ağustos 1983

GÖĞE ÇIKIŞ

Sarıya oturmuş güvercin

Yuvarlan göğe doğru

Yoldaşa seslen, çıksın yanına

Birlikte takla atın, bakının göz ucuyla

Uzayıp giden mahrem yollara

Suskun güvercin

Yuvanı almadan gitme uzaklara

KENTİN ANTİKACISI

Gözyaşı şişeleri almalıyım çocukluğuma

Küçümen fildişi kenarlıklı

Otursun ağlasın kıyısında

Camgöbeği mavi hayatın

Bilirim gözyaşı istemez bu yakasında kentin

Atkestaneleri, kirli sarı florya kuşları

Yeni ölmüş çocuklar için

Kapatılmış madenlerden tozayan

Acılar almalıyım çocukluğuma

Çeksin ciğerine büyüsün

Kentli olsun savaşsın

Camböbeği mavi bir hayatla

SOLUKLAN BU ŞEHİRDE

Geldin, ellerinde iki cam alevle

Saçlarında uzak yıldızların fırtınası

Göğsümün kıyısında gel dinlen

Ayaklarındaki samanyolunun tozunu silkele

Kokla güldeki heyecanı, sendendir

Gözyaşımı yudumla, sakinleş tuzun mavisiyle

Bu pamuklu gecelik senin

Giyin, uzanalım gecenin yüreğine

Anlat, korkusuz ve yalnız gecelerini

İçimin ürperişinden anla, sensizdim

O günkü kadar kıpırtılı kalbim

Sahilde ilk taşı yüzdürdüğümüz gibi

Bak, sana biriktirdim

Bir şehrin ağarışını

Uyanışını kıyı öpen sokakların

Yeni gemileri döven arkadaşların neşesini

Dokunduğun sert kesme taşlar

Yolları geçilmez kılan barikatlarımız

Şu serin bahçe, dostların sohbeti demlediği yer

Karadeniz yeşilinin öfkesiyle birlikte

Soluklan bu şehirde, dur

Bil ki yolculuğumuz seninledir

Nereye varmak istediğini söyle

Ulaşayım gözyaşımdan önce

Gözümün feri, siyah yıldızım

Adımlarımın haritası ellerin

Anla, yokluğun son ufkum

Benimle uzak av borularını dinle

YANIT

Heryerim acıyor

Şakaklarımdaki cinnetler

Sokaklardaki cinayetler

Herşey geçmiş oluyor

Biz öncü zamanlardayız

Dünyaya bereket salacak

Değirmenlerden coşkun akan

Uçarı sulardayız