25 Eylül 2016 Pazar

HÜSEYİN ÖNCÜ


(1962, Alaşehir / Manisa - 2007)


       Cengiz Topel İlkokulu’nu bitirdikten sonra orta öğrenimini Alman Lisesi ve Tarhan Lisesinde tamamladı. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi son sınıfından ayrıldı.
       Şiirleri 1983 yılından itibaren Düşler, Geniş Zamanlar, Göçebe, İlk Adımlar, Poetik'us, Sombahar, Şiir Atı, Üç Çiçek, Yedi İklim, Yeryüzü Konukları vb. gibi dergilerde yayımlandı.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Soluklan Bu Şehirde (1996, Scala Yayıncılık, İst., 48 s.)
& Okyanus Kalbi (1998, Scala Yayıncılık, İst., 48 s.)
& Faili Mechul (2000)

Şiirlerinden Seçmeler:

DENİZ KIRLANGIÇLARI

yüreğim kıyıdır bütün sulara
çekilince sular sözlerim kalır
zamanladır yolculuğu içten bir dizenin
onu deniz kırlangıçları taşır

ışığın kuyusuna dizeler düşer
parıldar giritli balıkçının kemanesinde
dilden anlamasa gönülden anlar
serin taşlık sokaklara
neşeli bir horon oynar...
/.....

Üç Çiçek, Haziran-Temmuz-Ağustos 1983

GÖĞE ÇIKIŞ

Sarıya oturmuş güvercin
Yuvarlan göğe doğru
Yoldaşa seslen, çıksın yanına
Birlikte takla atın, bakının göz ucuyla
Uzayıp giden mahrem yollara
Suskun güvercin
Yuvanı almadan gitme uzaklara

KENTİN ANTİKACISI

Gözyaşı şişeleri almalıyım çocukluğuma
Küçümen fildişi kenarlıklı
Otursun ağlasın kıyısında
Camgöbeği mavi hayatın
Bilirim gözyaşı istemez bu yakasında kentin
Atkestaneleri, kirli sarı florya kuşları
Yeni ölmüş çocuklar için
Kapatılmış madenlerden tozayan
Acılar almalıyım çocukluğuma
Çeksin ciğerine büyüsün
Kentli olsun savaşsın
Camböbeği mavi bir hayatla

SOLUKLAN BU ŞEHİRDE

Geldin, ellerinde iki cam alevle
Saçlarında uzak yıldızların fırtınası
Göğsümün kıyısında gel dinlen
Ayaklarındaki samanyolunun tozunu silkele

Kokla güldeki heyecanı, sendendir
Gözyaşımı yudumla, sakinleş tuzun mavisiyle
Bu pamuklu gecelik senin
Giyin, uzanalım gecenin yüreğine

Anlat, korkusuz ve yalnız gecelerini
İçimin ürperişinden anla, sensizdim
O günkü kadar kıpırtılı kalbim
Sahilde ilk taşı yüzdürdüğümüz gibi

Bak, sana biriktirdim
Bir şehrin ağarışını
Uyanışını kıyı öpen sokakların
Yeni gemileri döven arkadaşların neşesini

Dokunduğun sert kesme taşlar
Yolları geçilmez kılan barikatlarımız
Şu serin bahçe, dostların sohbeti demlediği yer
Karadeniz yeşilinin öfkesiyle birlikte

Soluklan bu şehirde, dur
Bil ki yolculuğumuz seninledir
Nereye varmak istediğini söyle
Ulaşayım gözyaşımdan önce

Gözümün feri, siyah yıldızım
Adımlarımın haritası ellerin
Anla, yokluğun son ufkum
Benimle uzak av borularını dinle

YANIT

Heryerim acıyor
Şakaklarımdaki cinnetler
Sokaklardaki cinayetler
Herşey geçmiş oluyor
Biz öncü zamanlardayız
Dünyaya bereket salacak
Değirmenlerden coşkun akan

Uçarı sulardayız

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder