BAHRİ ÇOKKARDEŞ

(1954, Bosna - 28 Eylül 2009)

       Ailesiyle birlikte Türkiye'ye göç edip Bursa'ya yerleşti.  Bursa Ticaret Lisesi'nin son sınıfındayken eğitimini yarım bıraktı.

       Şiirleri, öyküleri, yazıları ve söyleşileri Akatalpa, Aykırısanat, Dize, Eliz Edebiyat, Mavi, Patika, Sonsuzluk ve Bir Gün, Varlık vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Gecenin Kalbinde Unutulmuş Şiirler (1998, İz Yayınları, İstanbul)

& Sessizlik İzleri (2006, Yom Yayınları)

Şiirlerinden Seçmeler:

AY AYİNİ

Eylül çok yavaş geçti

Su uzadı yağmurlar düştü

Savdı öcülerini gece rüzgârı

Kuşluk vakti

Uyanıp kendi gölgesinden

Pusuya durdu güneşe

Yalnızın mesnetsiz kederi

Kör sesler toplandı

Gördüm maskelerini

Görünmez zamanların

Hani aydan dökülen

Eski düşler vardı eskiden

Kar

Açılmaz kapılar

Kararan ışıklar

Yüzüstü tutuldu bir an

Aynada ay

DENİZDE GÜL BİTTİ

Suya tutundum

Sudaki su uykularında

Göçmen kuşlar dağıldı

Kendi düşüne ağladı ishak

Geçilmez yalnızlıktan

Geçti sessizlik

Sır oldu aşk

Denizde gül bitti

Us yürüdü

Sustu derin kederin çalgıcısı

Uğuldayan rüzgâr

Boş gecede umutlar

Ay ışığı misafirim

Yağmura benzedim

Tozlu bir gölgeye değdim

Zamanın kapısını açtım

Ey anılar eski saatler

Akatalpa, Sayı: 55, Temmuz 2004

GÜL GÖLGESİ

 dolaşırdı ayla gül

Sonsuzluğundan

Geçmek bilmezdi sevda

Fotoğrafında solmadan gül

Karanlık bir gecede

Açılır yarasalı evin kırmızı penceresi

Kör düşlerin bekçisine

Çiy düşmüş sabahlara

Gri akşamüstlerinden

Orman gürültüsü

Ardından büyüyen

Yalnızlık travmalarının

Cam kılıçlarla

Sonsuz ilkbaharda

Kelebek dansı

Mavileşmeden

Derinde uyuyan sular

Sessizliğin kemikleri kırılır

Havalanır boyalı kuşlar

Açar

Dolunay bakirelerinin

Gül gölgesi

KIRILMIŞ YÜREK

                  annemin anısına...

Issız yıldızlarla

Sessiz kaldı şarkılar

Kederle kanayan gece

Soldu ay rengi yüzün

Bir damla buzdan gözyaşı

Yüreğimin son yalnızlığı

Siyah gözlerini örttü sisler

Veda etmeden kara güneşlere

Sonsuz gülümsemenle kal

Getirsin gece rüzgârı

Düşlerin hazan mevsimlerini

Me1ekler katından

Bundan sonrası hüzün

Korusun seni

Sakin gölgeleri

Beyaz güllerin

MAĞARA YAZGILARI

Yaktı darağaçlarını

Karanlık ormanların

Kırmızı kanatlı tavşan

Ey su kalıntıları

Donmuş ateşler

Bütün gece ışıklarını düşündü kent

Sonsuzluğun önünde

Mağara yazgılarının

Keder yüzlü atlıları

Ansızın yağmur

Düşümde mavi kızlar

Kalbim kadar yalnız

Güneş ben ve yıldızlar

Uzun şarkıların şubat müziği

Sonra yaz geldi

Bir kez daha yaz geldi.