Unuttuğum Limanlar / Selahattin Yolgiden

       (2009, Sel Yayıncılık, İst., 80 s.)

Kitaptan Bir Şiir:

İSTANBUL

aslında çocukluktu vazgeçtiğim

yol kenarında, silme nar dolu,

o ağacın yanından

bir nar bile koparmadan geçerken.

kendime minderlerden ev yaptığım

kış akşamı,

annemin anlattığı masaldan korkup

o evin içine saklanmam

bu zamana aitmiş meğer,

korkularıma sığınak yaratacakmışım.

kar yağdığında ağzım açık,

başım yukarıda koşmam sokaklarda

sonradan yanacak içimi serinletmek içinmiş.

amcam kanser olduğunda, ben götürürdüm

çapa’ya. ” hep bembeyaz bunlar, vay anasını be, ne bu..”

ah amca, takma gözünü sildiğin keten mendil

kapı arkasında kalan ceketinde unutuldu.

şimdi kar yağmıyor

ve sokaklarda başı yukarıda

koşmuyor çocuklar.

sesler, sözcükler ve görüntülerden başka

bir şey kalmadı hayatımda.

Selahattin Yolgiden