ABDURRAHMAN ŞENEL

(15 Ağustos 1980 - )

  

Şiirleri, Akatalpa, Bireylikler, Dize, Hece, Melâmet, Merdiven Şiir, Papirüs, Yeniyazı vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Ödülleri: “Çıplak Nehirler, Sağır Evler” adlı dosyasıyla Karşıyaka Belediyesi tarafından düzenlenen 2009 Homeros Ödüllerinde Seçici Kurul Özel Ödülü’nü aldı.  

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Kör Güvercin Dansı (2018, Mühür Kitaplığı, İst.)

Şiirlerinden Seçmeler:

AYAK İZİ TAMİRCİSİ

bal mumundan bir gemiyle geçtim yanardağın üzerinden

“gel beni bul” dercesine izler bıraktım

tek gözlü iri bir korsanın tenine

yarasaları öpünce dudağımda kaldı irin

sandılar ki karanlıklarını çaldım

oysa dudağımda kaldı irin

yılanın beline saplanan dirgenin tarihiydi acım

mağara duvarında

koynumdaki resmin yasını tuttum

ben mesul değildim

atına cevşen yapan nalcıdan

akrepleri öldürürken çıkardığım çıt sesine bastım çünkü yalınayak

ay vardı kocaman gökte dut kurusu

parçalanmış bir camın bantla yapıştırılmış haliydi

ay vardı kocaman gökte dut kurusu

geçtim ben

bal mumundan bir gemiyle yanardağın üzerinden

ateş tabuttu tufandı yüzüm saklandı

oda içinde odaya

istesem pabuçlarımla boşaltabilirdim

gemime sızan suları

yılanı öldürebilirdim bağışladım canını

parçalanmış bir kavanozun bantla yapıştırılmış haliydi çünkü

yakınımdaydı sığda yüzen cinim

uzun süren gecenin sonunda soyunduk

ikimiz de güzel bir masalın sonuyduk

ne zümrüdüanka ne huma kuşu

gelip konacaktı tenimize

Akatalpa, Sayı: 82, Ekim 2006

DUDAK MEYHANESİ

Bu şiir içime kor gibi düştü yutkundum ve yazdım

Bir ölü açık bırakmış sanki defteri

Uzun yolculuklara çıkarcasına

İlk durakta kirli havlularla kuruladım ellerimi

Kemiklerimden kuleler yaptım

Öğüttüm rüzgâr eleği ile

Dünyanın diğer ucundan

Dönmeyecek atları özledim

Ne ölümlerden dönmüştük birlikte

Benim değildi zaten uzattığım saç kestiğim tırnak

Su ateş ve rüzgâr ve gece ben yana yana söndüm

Bilmezdim saçlarıma değen rüzgârın

Bir çocuğun felcine sürülen sığla yağı kadar mutlu edeceğini

Sadece zaman olmaktı dileğim

Külüme basan konvoylar yaz sabahları

Yapma çiçekler gibi güzeldi

Ben döne döne delirdim

Okuduğum her kitap sayfasında dünya dudak meyhanesiydi

Anlatmamalıydım firavun’ un bıçağına

En güzel nemrut masalını

Yürüdükçe yürümeliydi benle dağlar

Kırılmalıydım ince ince bir otobüs camında

Akatalpa, Sayı: 98, Şubat 2008

KAYIP FIRTINA

siz beni tanımayacaksınız

kayıp harflerin durağında bırakacağım

kardan döşeğimi

serin yağmurlar esecek

fırtınanın aklında bir yanardağ hazırlığı

lav süreceğim gözlerimin şevvaline

annenin başı duvarla tüfek arasında

asılı duracak

sizinle bir daha karşılaşmayacağım

bir ölü evinde

üşüyecek titremeler divane sır gibi

annenin başı oğul ile meme arasında

sarkacak

yangınlardan yangına

başımı duvaklarla örteceksiniz

bir uçurum dalışı

kalacak benden size

tüfekle duvar arasında

hiç bilmeyeceksiniz

her oğul erken ölecek

kopacak ilk damarım

kör düğün arefesinde

Akatalpa, Sayı: 126, Haziran 2010

KISRAK

sevme beni ölümlüyüm. korkularımı sağma.

daha fazlası gerek daha fazla.

uçmak istiyorsa şu masa uçur.

kaplumbağa olmak istiyorsa ceviz ağacı yazgısını boz.

bana aşkı anlatma sessizliğe biten dil.

toprakta son açıyor. acıyor sızım öpme.

şeytanımı sakladım günahım büyük.

kısrağın doğuruşunu çizdi ressam. günahı büyük.

akşam güneşinde bilinen boz bir yaz gibi.

penceremden geçti hiç geçmeyeceğine inandığım yaz.

ablamın gelinliği kadar beyaz gitti kuşlar.

göğü çaldılar avcılar içime bıraktı tüfeği.

ormanın karanlığını geri verdim. gerisingeri saten eprimiş zambak.

yakışmadı bana öldürdü gerçeğimi. yalanımla yaşadım

kızılca şerbeti. arsenik ağır çekim ölüm.

bul beni karmakarışığım çöz. kemanında çal.

kâh can kış gecesinde sokak köpeği.

kâh deliler yurdu. ömrümü yorma.

hangi dildeyim konuş. nereye gitsem atım da geldi.

sarhoş yaşamın izini sürdüm.

derler, korktuğun biri varsa arkana bakarsın.

baktım: boğuldum nal sesine.

baktım: sonsuz ve çürüme.

Akatalpa, Sayı: 76, Nisan 2006

KÖR GÜVERCİN DANSI

'hüseyin peker'e'

geceden uzun saçlarım

hangi bahçeye gitsem gül yorgunu

yol yokmuş yokuşmuş

kimsesiz adreste adını dağlara vermiş bir ihtiyar

hasta atların her sabahı

o dağlarda atını gezdiren ihtiyar

geceden uzun saçlarım

saçlarımda bir dünya çalgısı

kardeş katliamı gibi vacib

orada şimdi

kimin nefesini koklasam kül yorgunu

bir dervişin mezarında

onunla oynadığım kör güvercin dansı

ölüm ve genç

toprak ve dudak ateşin üstündeki yılan

ey hayat anladım nihayet uzunsun saçlarımdan

benden de güzel bir elmanın çürümesi

günlerin soyu ve soysuzluğu bitecek elbet

ey hayat saçlarım uzun senden

Melâmet, Sayı: 3, Temmuz-Ağustos 2015

KUM FIRTINA

yoksul zaman yalanlarım yok olacak

yağmur eskisi bir fırtınada

seni öldüreceğim ey durmadan konuşan iki dudak

çok özür dileyeceğim

o devrilen cümleler içinde

durmadan susan iki dudak arasında kuşlarımı sayacağım

bugünkü gibi yorgun bir fırtınaya hazırlanacağım

hayatı atlara benzeteceğim yangın dönüşü

beyaz yeleleri ateşler içinde

(rüzgara kanatsız eseceğim)

aklım gidenlerde kalacak acıkacağım emdiğim tuzlu memede

benden sonra da akacak gürül bir gök

üzgün bir nehir sürgün akacak

sessizlik dağında oturacağım bütün kış

gözlerimde ağaçlar yeşerecek

kulaklarımda tırnağımda tenha bir mahşer

izini silecek avucumdan hayata savurduğum kum tanelerinin

iki dudak ölüsü kıyıya vuracak gemiler gibi

Akatalpa, Sayı: 124, Nisan 2010

UZAK FIRTINA

büyük fırtınalara çıkacağım, acının ertesi

saçlarımı ellerimle keseceğim kısacık dilediğiniz gibi

her makas sesinde bir ölünün kollarında eskiyecek kol saati

bozkırda bekleyen su kuşları derininize uçacak

en derininize açılmış bir kuyuda

dirilicek berrak nehirler

yangın ortasında toz çiçekleri gibi açacağım

uzağınız avuntu avlularımda fırtınaya kapılacak

orada unutacaksınız kulağıma dualar okuyan deli kadını

gümüşten bir gök ikiye bölünecek

yeryüzüne ceset gibi boylu boyunca uzanacak

yüzümde uluyan köpekler

Akatalpa, Sayı: 123, Mart 2010