13 Aralık 2016 Salı

NECDET ARSLAN


(27 Ağustos 1954, Erbaa / Tokat - )


      Emekli Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeni. Tokat, Erbaa’da yaşıyor; evli.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Bir Gün Ansızın (2015, Tilki Kitap, İst., 144 s.)
& Taşra Akşamlarından (2016, Tilki Kitap, İst., 128 s.)


Şiirlerinden Seçmeler:

BEKLEME ODASINDA SAYIKLAMALAR

Kaç kez daha
Son boğumuna yakınken sözün
Oracığa bırakılır büyük sus
Beklense de gelmez fırtına
Gidemez bir adım daha öteye
Yalpalar mavi.

Alacakaranlıkların içinden dal dala teğet
Bıçağın bıçağa dokunması gibi yakın
Dokundukça bir parça kopuyormuşçasına suçludur bazı şeyler…
Pırıl pırıl utangaçlar dolar zarfa
Parmak uçları dokunacak kadardır yakınlık…

Açmaya zorladıkça kilidi
Bir yerlerde yaralı kalmayı sürdürür yerli kaya
Geçmez bu serpintiler
Gün batımları tükenip durur içimden….

Sonsuzadır bu damıtılan unutuluşlar
Olmadığın yerde kalır kimileyin nefes
Çıkılmaya çalışılsam da aşksızlıkların girdaplarından
Tutunmak boşunadır defne dallarına

Ah utangaç çakıl taşları
Ah gölgelerine selamımı emanet ettiğim nar ağaçları
Nereye gömüldüğümü bilmeyen muskalar gibiyim

Sorma halimi
Artık sarılma gözyaşlarıma şiir…
Yola çoktan düşmüştür katilim
Ben hala ilk harfin son sözcüğü ıskaladığı yerdeyim

ELDE VAR BOŞLUK

Kulağım nal seslerinde
Uykular haram
Yine can sıkıntısı yine derinde

Yüreğimde yüzyıllara bedel bir isyan
Sanki ölüme sürükleniyorum göçmenlikten

Sorup sorup durma nedenini
Anlatmam anlatamam...

GECE MAVİSİ

Siler izi
Birkaç kar tanesi
Unutulur
Vadesi sonlanan
Rotalar
Bir prizmanın
Köşegenleri
Alt üst
Olur
Taş döneminden aşırılan hüzzamların
Kuzeyden güneye salınışlarını
Seyre dalarım

Dilimde
Zümrüdüanka’yla akraba sözcükler
Kaldırımların güncelerini
Yazmaya gücüm yetmedikçe
Yüzüm
Kızarır

İçine hapseder
Bu zindan duvarları beni
Kokusunu
Ayraçların iç cebinde saklar
Utangaçlığım

Boynu bükük kalakalırım
Üç noktanın sahne aldığı arenalarda
Ne yana yönelsem
Bir kelebek ölüsü
Gülümser
Bana

Bir renk daha düşüp
Paramparça olur
Kaybolur paletimden
Her defa

GECENİN KOPTUĞU YERDEN

Kendi perdelerini çekerek gizleniyorsun dışarıdan
Gökyüzünün alıp veremediği yok senle

Gece yeni başladı bak işte sessizlik
Yıldızlar tanıdığın değil şu karşı rıhtım sana yabancı.
Dışarı çıkıp yürüsen yürüsen peşinden gölgen bile gelmez
Başlarsa bu nedenden dolayı başlar içinde sancı…

Hiçbir şey terk etmese de bizi
Böyle sürüp gider bazı korkular…

Gece sürüyor bak işte karanlık
Bir ışık yayılsın bir melodi duyulur duyulmaz olsun
Kent birden kalabalıklaşsa beni anımsatacak
Görüntüler önüne çıksa şuralarda
Dayanmanın isteklenmenin beklemenin aşka varmanın
Adını benden habersizce koyacağın bazı şeylerİ
Taşısan sabaha…

Şimdi el etsem mi sana alıp götürsem mi bir yerlere
Çoğaltsak mı birlikte düşkün olduğumuz sevdalanmaları
Koluna dolansa mı kollarım usul usul öpsem mi seni gamzelerinden

Bak en yalnız kaldığın gece tükeniyor işte
En büyük küfürleri savurabilirsin şimdi seni yoksullaştıran tuzaklara…
Hep aynı şekilde süzerek bak bana
Aç perdeleri yol ver alışamadığın karanlıklara
Defolup gitsinler uzaklara…

KÜLÜN KOKUSU

Kendi gölgenden kovulduğun an
Tutuştur yalnızlığın fitilini
Ve uzat onu kuyulara
Kollarını karanlığa uzatırcasına
Uzat

Oraya asacağın intihar duygusunu
Hiçbir avuntu
Yolundan döndüremeyecektir.

Giden gider
Boşu boşuna kendi katilin olma

Nankör bir yanardağ patlamasından
Yayılan lavlar örterse üstünü kentlerin
Aşk uçup gittiyse eğer oradan
Tüm arzular gömülür
Denizlere

Unutma
Dünü unutulan aşklar için
Yazılmaz olur şiirler

Çünkü
Ufuk çizgisinden ötelerde kaybolan bir gemiden
Savrulan pipo tütünlerinin kül kokuları
Sinmiş de duruyor deniz fenerlerine...

Gitme bulutların peşi sıra,diyorum sana
Gitme!

OVASIZ NEHİRLER TARİHİ

Toprak tohumundan bilir ardıcı
Bir nedeni vardır rüzgarın kabına sığmamakta
Öfke bilip bilmediğimiz sayrılıklardan
Kozalak dalında
Şıra demlendikçe yudumlanır
Zaman oburlaştıkça

Çakıl serpintileri gibi uzaklara düşen sevdalılar
Kurulamaz sevmelerin dengesi bazen
Üveyikler kanatlandıkça durduğu yerden sürer oyun
Sunar kılcallarından özsularını koca gövde
Kurtlanır yurt taşları bazen

Bir kez değildir yirmidört saat
Takvimlerden kaçıncı temmuzu damıtmıştır bilinç
Yüreğimin tepesinden yükselmez güneş
Kapanmaz göz kapaklarım kaygı bedenimdeyken

Limon rengi saçlar somgri tenler kararmaktadır
Ölüm gösterilerine hazırlanır çelik geceler
Önce turkuvaza peşinden griye durur yüreğim
Yinelenen öpüşmelerin kesildiği yerde
Sanıldığından daha fazlasını gizler bilmeceler
Beni çağırmayı unutma su kenarlarından
Ekmeğin ve cevizin
Ve namlunun
Hatırına

Sen aldırma geride kalanların ayak izlerine
Damla damla nasıl da boşalıyor koca atardamar
Ölünür vurulur vurulmaz
Sürülür sesini yutan kasırga
Oysa
Saydamlık
Durduk yere
Örtüsünü üstüne çekmez silikon gel gitlerde

Karayel tutuşmalarını anlatan
Ovasız nehirler tarihinden herhangi bir yaprak değildir bu
Çapı ölçülemeyen
Kamçı yedikçe topaçları gibi
Kendileri de dönen maço çocukların…

Serilirim habis bir ur olup bütün gözlerin tanıklığına
Köprülerini bir kez daha üzerinden atarken koca nehir…

TABLOLAR

Son dizenin hakkından gelmek için
Sözcüklerle didişirken sen ilkbahar yaz modasının
Renkleriyle uğraşıyorsun…

İt izinin at izine bir kez daha karıştığı şu günlerde
Bizim mülteciler planlamasız çoğalmanın peşindeler.

Bir duvarın dibine su dökerlerken
Gelenekselden kurtulmuş melodileri
Aksak usulde söylüyor üç beş velet…

Peronlara yaklaşan otobüslerin bagajlarına
Soğan patates çuvalları tıkıştırılıyor Anadolu’da

Havai fişeklerin biri bitmeden öteki yırtarak
Yükseliyor gökyüzüne
Geceye uyumak haram.

Öteleri düşünüyorum
Kim bilir kaç kadın doğum sırasında ölüyor
Kaç Mehmetçik bizim olmayan yurtlarda
Toprağa düşüyor alnından yediği kurşunla….

Herkes 'aldandık' demeye yetkili kılınmıyor ne yazık ki...
Kof bir yumurtadan farkımız yok ama...

Sen kulak asma sözlerime
Şiir aracılığıyla kim neyi yakınlaştırabilmiş ki
Binlerce yıldan beri savaşmaktan usanmayan
Biz insanlara…

Sular soğuyor günden güne…
Bahçelerdeki banklar çürümeye yüz tutuyor
Sevgililer gelmedikçe

İnce hastalık gibi sarıyor dört bir yanı
Keyifsizlikler…
Geceleyin bir yerlerde göklere yanık kokuları siniyor
İnsanlarımızın....

Yol kıyılarına taş duvar diplerine
Hâlâ düşüp duruyor incir yaprakları ...

TEN İÇRE AŞKSAMALAR

Bir ürperti yayılıyor olmalı tenine
Bir şiir yazılmaktadır şu anda senin için çünkü
Mehtaba çağıran gecedeyizdir
Düşlerde sabah edeceğizdir

Bulutlara uzanıyor solukların
Duyumsuyorum.
Durmaksızın
Üşüyen yakamozlara uzanıyor ellerin
Ayın öteki yüzü nemize gerek
Bir ömür yaşanılacak bir kent şimdi senin olduğun bu yer

Ateş başında bir gece daha
Yarım bırakmamak üzere dillendireceğiz şarkıları
Her dokunmanın sevinci yüreklere düşer
Uzun bir öyküyü kuran biziz
Parıltılı parçacıkları bu an’da bölüşmek ne güzel.
Ne güzeldir kıskıvrak sarmalamak aşkı seninle

Onca şarkıyı sevdiysem sendendir
İlk yudumda tüketilen kadehler gibisin sen
Mavimsi denizlere dalıyor gözlerim
Uslu dalgalardan ayrıksı bir açılıp bir kapanan kirpiklerin
Dışarıda meltem kışkırtıcılığı içeride hüseyini melodiler
Virgül konulmayacak sevişmeler için tavlı bir zaman
Durmaksızın redifli buse yaklaşmaları

Sütunlarda dalga dalga genişleyen su dokunuşları…
Huysuzlaşan mızrabın tele değmesiyle başlayan sarsılmalar

Sarmaş dolaş iki yılandan ayrıksı olmayan bir şey…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder