11 Aralık 2016 Pazar

PINAR KOCABAY



       Şiirleri Akatalpa vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Şiirlerinden Seçmeler:

KARAKUTU

Köşe başında buruşturup atıyorum ellerimi
ellerimsiz geliyorum ben sana Kalder.

Bir cami avlusunda öpüşüyoruz, ilk defa
inanmıyorsun adımı bilmediğime
uzun uzun kokluyorsun kundağımı, gece alıp başını gidiyor
durağı ağlıyorum, terk edilmiş. Bir durak ki hep
terk edilirmiş.
Aklında bulunsun diye ödüyorum gözlerimi: yedeğiyim
hazirana bir şey olursa
bana olursa, haziran.

Boyun bükülüyor bir çiçeği ölürken, kırıyorum dizlerimi
yer yordamıyla içilen o yağmur… Islandıkça bir güvercin
büyütüyorum içimde
uçmayı öğreniyor dokunduğum gölgeler: göğü
yalıyor gözlerin
boynumsuz dönüyorum güneşe.

Sesin, saçlarıma kapanadursun
bir kutu geçmişten söz açıyorsun, o duaya döküyorum dilimi
kendi yüzüne tutunamamak çok acı: göğe özetliyorum
ellerimi.
Bir dilek kuyusunda sevişiyoruz ilk defa, inanıyorsun.
İtiyorsun, olsun gibi bir adım
yürümeyi hatırlıyorum düşünce.

Kanatlarını ayırıyor güvercin: gülümsemekle başlıyor
uçurum karaya, sonra
karışıyor havaya. Baharın göğsünde boy atıyor haziran,
satılıyor kundaklanan çiçek’ler. Onlar ki çürüyünceye dek
gülümseyecekler.
Geçiyorum gölgeleri soğuk sokağından
bir durak ki tutuşuyor, ellerim.

     kara, köksüz
bir çiçeğin devrilmesi göğe.

hava, kanatlarınsız
uçmak çok ağır.

Bensiz gidiyorum Kalder, sensiz.


Akatalpa, Sayı: 139, Temmuz 2011

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder