İlhan
Kemal, Değişik (2011, Mühür
Kitaplığı, İst.)
İlhan
Kemal, Beni Güzlerimden Öp (2014,
Mühür Kitaplığı, İst., 78 s.)
“dünyayı,
diyorum bir çocuğun koşarken
düşürdüğü
karanfile sar, yoksa
iyileşmeyecek
kanın kırmızısındaki
kırık,
ıssızlığın kalbindeki açık yara!
dinmeyecek
ruhumdaki orman
gürültüsü,
şehre döktüğüm sözcükler
bir
derin hebada bile susmayacak
caddelerde
bir esmer şarkı?
sonra
şu güneş karnavalında üşümek:
içimde
mevsim delirmesi! Baharın
dökülmesi,
gözlerimdeki ağaçtan!
akıp
gitmesi de diyebiliriz nehrin
dağlara…
denizler mi?
bekleyiş!
soylu çalkanış!
Vaktin
iç çekmesi; yittiğim aynalarda
Boşluğa
kanat çırpan martılar…
ey
aşk! Düşmek düşün içinedir bende.
yanılırlar.
-bir
dipnot düşeyim dedimdi-“
(Tanıtım
Bülteninden)
İlhan
Kemal, Ağır Çıvgın (2016, Mühür
Kitaplığı, İst., 94 s.)
“Daha
önce de oturan oldu buraya, mutlaka:
Ya
kederli kalbinde kramp ya şakaklarında
İpi
yitik bir uçurtma, bir volan ki neden
Böyle
çabuk çabuk döner, başımdan beter?
Ah,
dalmışım! çayım, soğumuş bardakta
Rüzgârla
sımsıcak söyleşirken, gün akşam
Olmuş,
gurup bir şarkı fısıldamakta…
İnsan,
üzgün gölge! geçer yeryüzü avlusundan
Avuçlarında
bir iç çekiş … bir varmış bir yokmuş,
Islıklarım
boşlukta? İyi akşamlar dünya."
İlhan
Kemal, Ağır Çıvgın ile bambaşka kapılar açıyor şiirin bahçesine. İçten söyleyişiyle
bir şeye işaret ediyor bizlere. Neye mi? Nitelikli şiire ve iyi bir kitaba…
(Tanıtım
Bülteninden)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder