CEVHER KARA

(1982 - )

       Urfa’da yaşıyor.

       Şiirleri Kargış, Tetirbe, Tezgâh vb. gibi fanzinlerde yayımlandı.

Yapıtları:

      Deneme, İnceleme, Eleştiri Kitapları:

& Hangi Şeyh Said? (2011, Bilgi Yayıncılık)

Kaynaklar:

A  http://neazadem.blogspot.com.tr/2015/08/kamburum-gomleksizcevher-kara.html

Şiirlerinden Seçmeler:

KAMBURUM GÖMLEKSİZ

I.

bütün mümkünlerin karşısında

renklerin kör kesildiği

bölenemeyen

birine uğratıldın.

sen uzak değilsin

benim ellerim kesik

atımın ayakları tam kökünden.

kendimden çıkarsam beni göreceksin

tabi elini uzatma

yapışır kalırım bir kara leke.

bir topalın koşuşu gibi konuşmam

hiçbir medenî hal bu dramı seyreltemez bile.

çünkü ben düşerim kimse tutmaz

çakılmak diye bir kelime bulunur.

Yunus musun dizen başımı döndürüyor

gören, kör eden, alıp götüren, yularlayan dizen

derken birikmiş bir el olarak dönüyorsun içime

Allah aşkına sen neyi kurcalıyorsun.

Belkıs’sın ama Hüdhüd’üm yüzümü güldürmüyor

ifrit de yok Süleyman’ın tahtsızdır.

koşamamak diye bir fiil vardır.

bu kalp, bir yumruk olarak kendini dövüyor

kalbî bir yumruk kesilerek kalp.

-bu kalp şelpe değildir

öyle vurulmaz.-

II.

rahat bir uyku çekti imtihan seni yola koyunca

başımda dikilirdi, elinde bıçak, iki gözü kan.

neyleyelim bize de kalbimizin sıkıla sıkıla zayıflaması düş.

şairinden daha çok içlenirdik:

yarım ay yarım güneş

yarım ay yarım güneş

yarım ay yarım güneş

doğmuyor.

Tezgâh Fanzin, Sayı: 2

KIN

içimde bir öfke birikiyor kardeşim.

çaresizlerin öfkesi

geçersizlerin.

gittikçe artanların öfkesi.

ellerinden bir şey gelmeyenlerin

ellerini kaybetmişlerin.

bir dama bir arabeske bakıp dolmasın gözün

kitabı aransın doğal ellerin.

bizi bir düzlük bekliyordur inşallah

boşuna ölmedi kardeşlerin.

kardeşler sevgili kardeşim kardeşlerin

isimlerini verip rencide etmeyelim tinlerini

bilen biliyor kim hangi kulvarda kaçıncı damlasını

düşürüyor asilkirli terinin.

çırpındım çırpındım çırpındım

yoruldu damarlarım dava adımlarından

mecbur olup bir çerçevede izledim göğü

bu dahi telafi etmedi mütevazı özrümü

sapa saplanıyorsa hançer

sırtından emin ol acı duymazsın artık

kötüsü yüzümüz toprağı öper

kötüsü bitmez secdedir.

surda gediğimiz yok kandırmayalım halkı

kitabımız yok cılız sesimiz kısık

sinemamız, romanımız yok

yok tarih felsefemiz

yitip gitti şehir önlerinde gözlerini veren babalar

gözlerini kör edip dizlerini kıranlar

konya'yı ateşlere yakacaklar, yandı yitti kürt oldu

vermek nedir bilmedi neslimiz

artık âşinâ olsak da olmasak da önemsiz

bizi tınlayan mı var

nedir ki cirmimiz.

ben sana gülüm demem bana da güle de yazık olur.

yazık ki demiş bulundum

bilemedim işte halk ile gülün ne ilgisi var

bunca romantizm neyle izâh edilir.

nasıl bir yarı yoldur ki bu daha yola çıkmamışız

ne yoldaşı kendim bile derman değilmiş kendime

yine de bizden geçsin istemiyorum

geç aymış olsam da esrar-ı dünyaya

yoldan dönmüyorum arpa boyumla

yola dönüğüm ya "o da bir şey"

yol

bir

şey

de

ne

olur.

Tezgâh Fanzin, Sayı: 1