(1954, Köroğlu Köyü,
Sarıkamış / Kars - )
Asıl adı Muhlis Deniz’dir. İlkokulu köyünde okudu. 12 yaşındayken
ailesiyle birlikte Ankara’ya göçtü. Küçük yaşlarda ilgilenmeye başladığı
aşıklık geleneği ve şiirle bu dönemden sonra daha da yoğunlaştı.
1972 yılından itibaren Aşık Reyhani’nin yanında çıraklık yapmaya
başlayan Denizer aşıklık geleneğini ve bağlama çalmayı öğrendi.
Askerlik dönüşü bir devlet dairesinde çalışmaya başladı. Türkiye ve Türkiye
dışında çeşitli şenlik ve yarışmalara katıldı ve giderek adını duyurdu.
Şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlanan Denizer,
türkülerini yorumladığı 20’nin üzerinde albüm hazırladı.
Kaynaklar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
BENİM
Sen gülüp oynarken bende ağladım
Gelip görse idin halimi benim
Ateş attın ciğerimi dağladın
Yedi yerden kırdın belimi benim
Ben senin derdinle bu hale geldim
Neşemi yitirdim kederi buldum
Yirminci asırın Mecnunu oldum
Leylam terk eyledi çölümü benim
Ağla Denizer’im gülme dedin sen
Aksın gözyaşların silme dedin sen
Sakın düğünüme gelme dedin sen
Böylece bağladın yolunum benim
YANARIM
Zamana yenildim çöktü bedenim
Bilemedim ömrüm geçti yanarım
Geri dönmez oldu giden günlerim
Gençliğim elimden uçtu yanarım
Üzdü bu gönlümü hayat kavgası
Hakka hakikate değilim asi
İçerimde yarın gizli sevdası
Bağrıma yaralar açtı yanarım
Bulutlar ıslandı aşkın gölünden
Çiçekler ıslandı gözüm selinden
Neler çektim cahillerin elinden
Acısı sinemi biçti yanarım
Dertliler derdini söylemez saklar
Kader talih suçu sırtıma yükler
Denizer sevdiğin yolunu bekler
Canan ne diyara göçtü yanarım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder