Mustafa Atapay, Tuz (2017, Vapur Yayınları, İst., 56 s.)
Mustafa Atapay, Tuz adlı bu kitabında da
"içsesi"ni izlemeyi sürdürüyor. Bugünlerde özgün bir şiir kitabı
okumak istiyorsanız Tuz, kitapçılarda sizi Tuz bekliyor.
Onun şiir dünyası hakkında Ali Duman'ın
aşağıdaki değerlendirmesi önemli bir başvuru niteliğinde:
"Hemen söylemek gerekir, özellikle
amaçlanmamakla birlikte oldukça kapalı ve güç anlaşılır bir şiir Atapay’ın
şiiri. Kapalılık, Atapay’ın “eşyanın içindeki gizli gerilimi” hisseden bir şair
olmasından kaynaklanmaz. Bilakis Atapay’ın şiiri eşyadan değil ben’den yola
çıkan son derece “benmerkezci” bir şiirdir ve bana göre kapalılığının temel
nedeni de budur. Şairin bakışı doğrudan doğruya eşyaya yönelmez. Gözleri, deyim
yerindeyse iç dünyasına saplanmış birer çivi (‘iğne’) gibidir. Bütün
eğretilemeler, bütün imajlar aslında ben’den kaynaklanmakta, eşya ben’in kendi
kendini ifşası için bir vasıta olmaktadır. Atapay’ın okurun beklentisine yüz
vermeyen, sarsan, şaşırtan mısralarının, yer yer tek başına kaldığı izlenimini bırakan
imajlarının bu bağlam içinde okunması gerekir."
(Tanıtım Bülteninden)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder