FURKAN ÇALIŞKAN

(1983, Ankara - )

       Lisans ve Yüksek Lisans eğitimini İstanbul Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Bölümü’nde tamamladı. Halen aynı üniversitede doktora çalışmalarına devam ediyor.

       Aylık Edebiyat ve Fikriyat dergisi İtibar'ın ve kulturgundemi.com sitesinin Yazı İşleri Müdürlüğünü, Cins Dergisinin ise Yayın Koordinatörlüğünü yapmaktadır.

       Şiirleri ve yazıları Dergah, Derkenar, İtibar, Kırklar, Ünlem, Yeni Söz, Yeni Şafak vb. gibi dergi ve gazetelerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Kabahatler Kanunu (2009, Profil Yayıncılık, İst., 80 s.)

& Savunma Sanatları (2013, Profil Yayıncılık, İst., 48 s.)

& Türkiye Saati (2017, Profil Yayıncılık, İst., 56 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

  

AŞIRI HIZ VE DİKKATSİZLİK

bu şiiri sadece sana yazmak kalbimi kırıyor aslında

bir ayçiçeğinin taşınması gibi başka güneşlere

geride kalıp hayatı oyalayan biri olsa

ben yazmasam, sen gitmesen, biz düşmesek

olmasa keşke yerçekimi, en çok itaat ettiğimiz yasa...

oysa biz istikbal yakardık hele hava güzelse

dünyayı ihmal eder başka mevzular açardık

en az beş yıl tecrübeli yalnızlıklar üzerine

halk tipi suratlarımız vardı, şaşkın ve âşık

bir çiçeğe temsil hakkı vermişiz diye...

şüphesiz böylesi hepimiz için daha iyiydi

daha kahverengi ve daha derin,

aleyhine gelişen bir hayata itiraz eder gibi

insanın aklına şark illerini getiren masumiyetin.

ama gelememiştir henüz hatasından dönenler

öyleyse aşırı hız ve dikkatsizlik hep bana çarpsın

beklemekten muhacir olmuş karşıt görüşlü trenler

çünkü şairler hayırsız oğullarıdır hayatın...

BİLEREK VE İSTEYEREK

                                         Osman Konuk şahit.

sanırım olay istanbul'da geçiyordu

ismini vermek istemeyen caddelerde

olası bütün kaçış yolları tutulu

yurtlarından çıkarılan adamlar arasında

ve aşk, aniden yola fırlayan bir çocuktu.

artık halka açık bir yerde bekliyor seni hayat

orda sana ölçü, birim ve düzen verilmemiştir

mümkün mertebedeki adamlar ve kadınlar

beherler, masa saatleri ve ergonomi yok,

ama herkes uyanık bir tek benim uykum var

değil mi ki beş dakikada bir erteliyorum seni...

korkuyorsun, üşüyorsun ve yanlış anladın

şairi yanlış anlamak daha güvenlidir

daha konforlu daha kurumsal daha aciz

şimdi unut bunları ve tüm gücünle bana güven

kaybedeceğiz!

hayır, bu sefer doğru anladın.

ispat edemem fakat öylece içime baktın

ve sonra kalbim olaysız bir şekilde dağıldı

ne kadar koştuysam da nefesim hala çok yakın

bilerek ve isteyerek değilse gerçek midir bu acılar

haberin bile yok oysa dünyanın en güzel ...

ama dünya bunda kasıt arar!

yine de, gel ve al yüzümü eline

haydi sev beni, konu serbest ...

BİSİKLETİN YANINDA KOŞAN ÇOCUK

ülkemi seviyorum şahsında

panik halde seviyorum hızlı hızlı

cumada dışarıda kalmış bir tedirginlikle aslında

karyağıyorum, kazağımın kollarına siliyorum yasımı

modern şiir horasanda

ellerim boynunda kışladı

yararlı sonları bilmiyorum ne ki kariyer hesapları

artık ne güneş organize sabahları ne dünya

sen kesin hesaptın ben minha

ahıska nerde yıl 1946

gerçek mermiler kullanıyor hayat gerçekten sıkı

öyle uzak bir yersin göğsümde öyle sapa

jandarmanın bile bakmadığı…

ülkemi seviyorum şahsında

hızlı hızlı

koşuyorum bisikletin yanında

TÜRKÇE SÖZLÜ HAFİF BİR ACI VEREBİLİRİM SANA

türkçe sözlü hafif bir acı verebilirim sana

yerleşik hayata hor bakan geçmişim

maksadını aşan bir hayat mesela

ama ben şiirler yazdıkça, tekinsiz ve zalim

kendini hiç bir zaman güvende hissedemeyeceksin.

bir moğol dolaşır küçük atıyla sokağımızda

rüyalarda tenzilat yapar kapkara sabah

kadın eli değmiş bir sessizliğe kadar

usulca hal çaresi arar ve sürer atını şair

sokağımızdaki halkın mutluluğunu amaçlayan kuşlar

biliriz ki doğal yollardan ölmemiştir.

pişmanlıklarım var seri noları alınmış

seni inkâr edemiyorum işte bu çok fena

hayat bazen yalandan yeniliyor ya bize

her seferinde inanıyorum ben, bu daha fena

oysa kalan bütün maçları kazansam bile

sadakatle kaybettim ben sana…

sana kendimden ne getireyim

sağ salim gidip gelmekten başka?..

VE SONRA KALBİM OLAYSIZ BİR ŞEKİLDE DAĞILDI

sanırım olay İstanbul’da geçiyordu

ismini vermek istemeyen caddelerde

olası bütün kaçış yolları tutulu

yurtlarından çıkarılan adamlar arasında

ve aşk, aniden yola fırlayan bir çocuktu.

artık halka açık bir yerde bekliyor seni hayat

orda sana ölçü, birim ve düzen verilmemiştir

mümkün mertebedeki adamlar ve kadınlar

beherler, masa saatleri ve ergonomi

yok, ama herkes uyanık birtek benim uykum var

değil mi ki beş dakikada bir erteliyorum seni…

korkuyorsun, üşüyorsun ve yanlış anladın

şairi yanlış anlamak daha güvenlidir

daha konforlu daha kurumsal daha aciz

şimdi unut bunları ve tüm gücünle bana güven

Kaybedeceğiz!

hayır, bu sefer doğru anladın

ispat edemem fakat öylece içime baktın

ve sonra kalbim olaysız bir şekilde dağıldı

ne kadar koştuysam da nefesim hala çok yakın

bilerek ve isteyerek değilse gerçek midir bu acılar

haberin bile yok oysa dünyanın en güzel kızısın

ama dünya bunda kasıt arar!

Yine de, gel ve al yüzümü eline

Haydi sev beni, konu serbest…

ZORLUK DERECESİ 

eşitlik bozuldu ve sabah oldu

böylece kalbim,

hakkındaki iddialara açıklık getirecek.

gizlediklerim ve açığa vurduklarım

zaten benim olanı çalmak gibi

bir şeyi unutmuşum hissi ile sana dönüyorum

ütünün fişi, gözlerinin rengi, kapının kilidi

seni unutmam gerektiğini hatırlamıyorum

gözlerin ve sen, toplam iki kişi…

biz sadece acımızı seçmekte özgürdük

acımız, evet kabul, olağan şüpheli

ve içimizde taşıdığımız o kömür

yıkadıkça kirlenen korkunç bir sevgi…

frene basma, insan gitmek için yapılmıştır

senden ricam ruhum ikimizin arasında kalsın

artık biliyorum, yolda olan yolda kalır

ikamet bitti madem, o kömür artık yansın!

kalplerdeki her şey açığa vurulup tahsil edildi

açıklayabilirim, belki…

yalnızlık (allah ondan razı olsun), kör noktam

bu yüzden geldiğini göremedim

lakin göremediklerime de inanırım

sana da öyle inandım, ya rahman ya rahim…