SONER KARAKUŞ

(5 Kasım 1986, Dereli /Giresun - )

Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu. İstanbul’da yaşıyor; evli, bir çocuk babası.

İlk şiiri 2012’de İtibar dergisinde çıktı. Şiir, yazı ve söyleşileri İtibar, Yeni Şafak Kitap gibi dergi ve gazete eklerinde yayımlandı.

Yapıtları: Şiir: Gece Geç, 2018, Profil, İst.

Kaynaklar: “Tedirginliğimi muhafaza ediyorum”, söyleşi, Yeni Şafak Kitap, 15 Şubat 2019

     

Şiirlerinden Seçmeler:

KENDİNE DÖNEN TEKERLEK

Hatırla! Beraber giydiğimiz o kareli gömleği

Bir yalanı meşru kıldığımız o gün,

Paylaşılmadan sahip olunan bir şeydi

Lambalar söndüğünde gördüğümüz neydi?

Senin olan benim olmayan o bisiklet

Ayırırdı bizi, kendine dönen o tekerlek.

Anlıyorum şimdi, belki, nedendi

Ekmek ve suyla aramdaki ilişki.

Ve yağmurdu, gidiyordun.

Dilimde şekerdi zaman, eriyordu.

Terminalde adam oluyorken çocuk

Başım önde dönüyordum üzerimde yağmurluk.

“Gece Geç” adlı kitabından

Soner Karakuş

AKLA VEDA

Yarayı aldık, kurşun içerde kaldı.

İyisin, buna sarılabilirsin.

Kalede nefesini tutmuş ölü balık

Benimse bir ırmağın kenarında sesim.

Ölüm yakıştı sana, her sabah saçlarını tarayıp

Göndere çekilmiş bir hayat için

Okullara götürdüğün gençliğin

Beni, kimsesiz bir kümbete çıkardı yaşamak.

Kaç milyar insan çalıştırıyor yalnızlık?

Okumadan da öğrenebilirdin bu kadar felsefeyi:

Annen mutfakta neden ağladı?

“Gece Geç” adlı kitabından

Soner Karakuş

SOMONUN DÖNÜŞÜ

Bodrum katından Hiralar devşiriyorum

Annemin Latince Yasin okuyuşundan

Bize ne olduysa böyle burada

Anlamadık bir somonun eve dönüşünü

Yine de şükür, bir yenilgimiz var elde

Kapılardan sığmayan eşya tedirginliğinde.

Duvara asılı tekliye sürülmüş gibi ölüm

Aç bir misafirdir kanserli evlerinde

     Bekleyen ve tesbih çeken

Annemizin yanaklarından öpmek için

Bir ölüye ne giyse yakışır dedim

Bundan dolayı özür dilerim

“Gece Geç” adlı kitabından

Soner Karakuş

*23 Kasım 2019 tarihinde güncellendi.