16 Nisan 2018 Pazartesi

FATMA ÖZKAYA



(1997 - )

       Fatih Gelenbevî Anadolu Lisesi mezunu. İstanbul Medeniyet Üniversitesi – Felsefe Bölümü’nde öğrenci.  
       Şiirleri Dergâh, İtibar vb. gibi dergilerde yayımlandı.
Kaynaklar:
Şiirlerinden Seçmeler:

GÖK BORCU

Evinde kalabalık bir aileyi
ağırlar gibi dünya
Kaç kişi yaşadı, kaçı yaşar gibi
Üç elmayla geçindi, gök borcuyla

Üç ayaklı sandalyede
ha düştü, ha düşecek belli
Tanrıyı öldüren adamlar
Kalemiyle cahiliyeden beri

Yalnız bir dönüş var içinde
Bir dönüş, hırçın ve asi
Ne gelişinden haberdar
Ne bilir döneceği yeri

Dergâh, Sayı: 336

TEŞRİK

Gün ışığından esirgeyen
Gizli bir sığınaktı menzilin
Sen eğilip kalkardın
Karşında Allah vardı, avuçlarında biz
Kıpırdadıkça dudakların
Yıkılıp baştan yapılırdı evimiz

Sarı yaz ayrılıkları, bakışlar
Sahipsiz kalmış iki koku
Benim zaten
Sarılırken
Bir kolum bile yoktu

Saçlarımı saldıkça uyuyup uyandıkça
Sana dönüp baktıkça aklım hep bulanırdı

Hiç olmazsa ellerimi dedim
Tutup kurtar  bu çağdan
Bak toplamış eteklerini ayaksız koşuyor zaman

Kelimeler, gülüşler
Sevgiyle dolu iki kutu
Senin zaten
Giderken
Hiç ayağın yoktu

Bir gün kavga biter tebessümle gelirsin
Ben senin dönüşünü peki ya hangi camda?
Hangi camda beklesem pervazında gül açar
Ben üç gece beklesem sen beş gece gelirsin
Değilsen ki beklenen, beklemek haksız çıkar.

İtibar, Sayı: 75, Aralık 2017

UZAK

Saçların kara bir şelale gibi
Akar arasından parmaklarımın
Kollarımı açar beklerim seni
Küçülür küçülür birden sığarsın

Ne muhayyel adam ne rüya çocuk
Yüreğe saplanan dev bir acısın
Yerin sandığından büyük bir oyuk
Yokluğun bendedir, beklesin varsın

Bir akşam çağırsam kokun gelecek
Ne kadar uzaktan öpsem duyarsın
Üflesem bir nefste kaç mum sönecek
Elbet günü gelir, sen de yanarsın

Dergâh, Sayı: 329

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder