24 Nisan 2018 Salı

ÖMÜR KARAKAYA



(21 Ekim 1993 - )


       AT Dergi’nin yayın yönetmenliğini yapıyor. Vansesi gazetesinde köşe yazarı. Van’da yaşıyor.   
       Yasakmeyve dergisinin “Vaat Edilmiş Sayfalar” bölümünde (Sayı: 87, Temmuz-Ağustos 2017) “Plak” başlıklı şiiri yayımlandı. Şiirleri ve yazıları Anbean, Lemur,  Yasakmeyve vb. gibi dergilerde yayımlandı.
Kaynaklar:

Şiirlerinden Seçmeler:

MAGMATİK TRAVMALAR

korkunç ölülerin kanları akıyor geceden
ve senin gözlerin
kahverengi bir magmadan çağırıyor tüm ölüleri canlanmaya
oysa benim vaktim yok
kendimi kırık bir darbukayla aldatmaya

senin nazarında deliliğin acıyan nasırları
hiçte tahammülüm yok şahlanmaya
aşina etmekteyim kendimi
bunaltının boş kovanına
yüksek hakikate
ve gözlerinden akan lavlara

biliyorum içimde mayhoş nitelikler çıkmayacak
senin lavları alıp peşinden giden krozomlarında
deniz kenarında cesetler boğuluyor
çıkarılıyor benim siyah şiş cesedim
biz iki pınarın aktığı birikinti bile olamayız
esrarengiz aşklar birikintide boğulur

yakma beni
lavlarla ıslanma
yalçın tabutlar elinde kalır
yaralı dualar bedenini magmalar
ve yer..

ÖLÜLER CİNAYET MASASINDA DELİRİR

takvimler ölü yaprağını delirtir anın
anlar bana baki vücudumun miğferi
bakışınla deliren gün
bir otogarın kırılmış velvelesi
gözlerinin içinde binlerce denklem kırgın
bana kalsa bozgun
çıplak acılarla bedenimi topluyorlar
dünya savaşları mağduru bir çıplaklık
dağılan mutlulukla kırılmış bir yazının intikalinde
katil aranmıyor
katil aklanıyor
cinayetimin masasında
aklım kanasın bari öyle kapansın ıhlamur yaraları
görgü tanıkları bitlerim
yalnızlığım benim tahterevallimin paslanmış suratı
tanrının da aklı kanıyor
ve kan yağıyor üzerimize
sen de kana kendini
ben sana tarafım
plastik göğsümde kanıyorsun sevgilim
kirli kanı temizleyen yoktur
ölüyorsun işte sevgilim
kana kendini..

PLAK

içinde siyah gülücükler olan
çok güzel düşler kuruyordum,
uyuyakalmadan sabahı bekler gibi
mazinin standart sapmalara uğramadan kapımı çaldığı gibi.

bir güzel nostaljik plak sesinin görüntüsü canlandı
saçlarımın en algısı açık köşelerinde,
bunun seninle bir bağlantısı olduğunu sanmıyorum
sanmadığım tüm perspektif yalanların içinden bakamadığım gerçekler gibi.

o nostaljik kıvılcımların içinden
sana sarılıp dayatamadığım tüm düzenin bana yansıtılmış yalanları
bir plak resmi gibi
dağladı gözbebeğimin ince mazisini.

şimdi dönüp arkama baktığımda anlıyorum
nostaljik bir kaostur plak,
durmadan seni  anımsatıyor
ciğerimin kurumuş dallarında..

Yasakmeyve, Sayı: 87, Temmuz-Ağustos 2017

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder