ONUR SAKARYA

 

(14 Ağustos 1981, Mersin - )

       Ulviye Hanım ile Ömer Doğan Sakarya’nın oğlu. Lise öğrenimini Ankara Atatürk Anadolu Lisesi’nde bitirdikten sonra lisans eğitimini Eskişehir Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Basın ve Yayın Bölümü’nde tamamladı. Lisans bitirme tezi olarak, Tanzimat Fermanı’ndan günümüze kadar Modern Türk Şiirinin geçirdiği evreleri konu alan “Şiirin Yol Haritası” adlı radyo programını  sundu. Bursa’da yaşıyor; evli, bir çocuk babası.      

   Şiirleri, yazıları ve söyleşileri Adalya, Adam Sanat, Akatalpa, Akköy, Aksi, Akşamüstüsaatbeş, Amanos Edebiyat, Bireylikler, Dize, Edebiyat’ta Üç Nokta, Eliz Edebiyat, Gard, Gediz, Hayâl, İspirto, Kaburga, Kayra, Kıyıdili, Kül, Kybele, Lacivert, Lemur, Maki, Malone, Marşandiz, Mor Taka, Mühür, Papirüs, Redaksiyon, Sözcükler, Süje, Şehir, Şerhh, Şiiri Özlüyorum, Şiir'den, Tabut Mag, Takıntı, Temren, Underground Poetix, Yasakmeyve, Yeni Adana’da Düşünce-Sanat ve Toplum, Zete.com, Zigot, 365  vb. gibi dergi ve fanzinler ile zete.com gibi internet sitelerinde  yayımlandı, yayımlanmaya devam ediyor.

Ödülleri: 2003 Arkadaş Z. Özger Şiir Ödülü’nde ”21 Numaralı Yolcu” adlı dosyasıyla adı anılmaya değer görüldü. “Eksik Adam” adlı kitabıyla 2012 Homeros Edebiyat Ödülleri Jüri Özel Ödülü’nü, “Yancının Aşkı” adlı kitabıyla  2013 Uluslararası İstanbul Şiir Festivali Sevda Ergin Şiir Ödülü’nde Kitap Ödülü’nü aldı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Eksik Adam (2011, Camgöz Yayınları, İst., 78 s.)

& Siyah Ot (Fanzin kitap)

& Yakaza (Fanzin kitap)

& Yancının Aşkı (2012, Artshop Yayınları, İst., 96 s.)

& Tek Tabanca (Fanzin kitap; 2013, Kaos Çocuk Parkı Kolektifi)

& Zula (2013, Hayâl Yayınları, İst., 96 s.)

& Kamyon (2015, Mu Yayınları, İst., 64 s.)

       Anlatı Kitabı:

& Loto Kafa Loto Mermer (2016, Düşülke Yayınevi, İst., 112 s.)

& Tımarsız Kafalar (2017, Düşülke Yayınevi, İst., 176 s.)

       
Şiirlerinden Seçmeler:

TAHTA GÖKKUŞAĞI

Ben kendimin gündelikçisiyim

Her gün içimi alkolle temizliyorum

Raporlu abilerin masalarında

Ölü kız çocuklarının masallarında

Ne desem doktorum

Her Allahın günü geçmişimi kusuyorum

Benim bir de dublörüm var

Ama durmadan sigara yakıyor

Kafa trilyon doktorum

Dört bir yanım azap bahçesi

Dört bir yanım kancık

Kafadan bir hesap yapıyorum

Kafa kâğıdında yaş otuz

Kendimi altmış hissediyorum

Ne desem doktorum

Yaşamak bazen ciddi ciddi kanıyor

Geçen gün bir adamı biçmişler

Bana ne!

Helâda bebek düşürmüş Jale

Bana ne!

Miting alanlarında anırıyor dallama

Bana ne!

Ne etsem doktorum

Eller sevdalığımı diller hayatımı çaldı

İyi belleyin ahali ben bir hayaletim

Bol acılı bir halet-i ruhiyeyim

Zaten bir tahtam eksikti

Dün ilk defa gülümsedim

Gülümsemek ne şık şeymiş doktorum

Eksik tahtamın yerine bir gökkuşağı çiviledim

VERA

Keyifle bitirmelisin sigaranı

Kırılmamalısın yokluğuna

Örneğin; bir sigara seni elinden tutar

Karşıdan karşıya geçirir

Diğeri kan kuyularına hapseder döküntü ruhunu

Ben hep hasta olurdum evcilik oyunlarında

Âşıksam aşığım kardeşim sanane!

Bu düzen böyle şahane(!)

On yedisinde kızlar bir yerlerimi mıncıklıyor

Anneme söz verdim

Adam olmaya çabalayacağım

Bir de donsuz gezmeyeceğim meyhanelerde, çayhanelerde

Arap diye bir abimiz var ama çok kral adamdır

Bir leydinin kalbinde beni taksiyle gezdirdi

Nergis topladık bahçesinden, asfalta diktik

Yanıyor cemaat-i deyyus

Yanıyorum

Yanıyor beynimin bakır telleri

Terelelli ayininde mum yakanlar

Yanıyor

Boşluğuma bir pigme tekme atıyor

Hey! Babe!

Kafanın üstünde durmadan kaşınan bir mahlûkat var

Yollarımıza karamayını

Kalplerimize kaldırımlar döşedik

Yoldan yürümesin diye sevdamız

Maazallah bir kamyon gelir aniden ruhumuza çarpar

Kırılır demir

Cam kendini çoğaltır

Aynada organlarını görebilen bir adam tanımıştım

Karaciğeri sünger gibi içiyordu

Bir gün benim şerefime kadeh kaldırdı

Ben o gün bugündür ağzımı açmadım

Cuma namazlarına gittim

Tanrıya serenat yaptım

Penceresini örttü, ışığını söndürdü

Yazgıda ölmek de var

Hangi denyo ödeyecek bütün bu hesabı?

Geçerken oralarına da uğradım

Bülbül idim gülünü kokladım

Sanırım aramızda morcivert bir yarık oluşuyor

Sonra dokunamıyoruz şeylerimize

Hiç köprülü bir nehrin iki yakasından göz göze bakıyoruz

Sen dem kokan ellerinle selamlıyorsun büstümü

Ben cam parçaları akan nehre dalıyorum

Kahretsin!

İnsan kanayarak da yüzebiliyor

Beton kentin havai güzeli

Beni el arabasıyla gezdir

Gül arabasıyla düzdür

Kahretsin!

Bir lobunu daha çaldırmışım beynimin

Sahi, bugün günlerden ne?

Bu dikdörtgen aşktan çok şey öğrendim

Vakit geldi beyler

Odalara dağılalım

Herkes kendi kemirgenini kemirsin

Kendi mezarını kazsın

Kahretsin!

Yavşak olmayı bir türlü öğrenemedim

Şiiri Özlüyorum Dergisi

İCRA

Sancağımı yerin dibinde çektim

Mümtaz uyanmasın

O uyanırsa kedi uyanır

Kedi uyanırsa fena

Gittin bari icracı gönderme

Kalbimde sana ait eşya kalmadı

Mümtaz’ı al götür, temiz çocuktur

Kedi bende kalsın

Konuşacak kimsem yok

Söylenecek her şey söylendi

Sözlükte küfür kalmadı

Televizyonun tüpü bitti

Bir işine yaramaz

Dolap tam takır ama peynir var beyaz

Onu da al götür

Bu iş bitsin

Gittin

Mümtazla aram açıldı

Kedi desen, hasta, titriyor

Sigaradan değil

Yokluğundan öksürüyorum

Ev mi?
Dört yanı ağlama duvarı

Kuponla nevresim almıştık

Hani güllü, serçeli

Ananın gözü kalmışmış

Onu da al götür

Bu iş bitsin

Gittin

Arkandan tuz ruhu döktüm

Bileklerimi kanattım

Mümtaz mı?

Matematiği üçmüş orta sınıfta

Haftada ikiden ayda sekiz kere beni aldattın

Yandığım ne biliyor musun?
Yok! Kedi değil

O zaten hasta

Geriye bir tek tüfeği bıraktın

Mümtaz mı?

Mümtaz uyanmasın!

*  Sevgili Onur Sakarya’nın izniyle yayınlanmıştır.