4 Mart 2014 Salı

GÖZ BANYOSU - VEYSEL EROL

Sonbaharın Bindokuzyüzdaksandokuzu

I
karenin dört kenarı vardır
ve yalnızlığı ellerimizin

ah cibal
bıkmışsın
köşeli seslerden

ötende
kıvırcık saçlı deniz
bıkmışsın
hint okyanusu'nda uyanmaktan

karenin dört kenarı vardır
ve yalnızlığı ellerimizin

II
bir böcek
başını kaptırır çiftleşirken
bir örümcek gövdesini
bir berber uyudukça
sakalını kaptırır
asker üniformasını
kasap kolunu
tren yolunu
yolcu sokağını

insandın
şiirin kavanozunda
bir imde kırılır
ve bir hayvan
hapsedilir doğasına

onsekiz yaşındaydın
ve bir daha
kendinle yatamamıştın

çantanda ben yoktum
aynaya baktıkça
ruj yerine jilet bulamamıştın
yitip bitireceğim kendimi
koktukça seslilerim
kemireceğim dişlerimi

sır demiştin
işte
çanta ben(d)im

içi boşalmış zorunluluk
hafif(t)im

III
taş içimdir benim
hüznüne vur
incelsin
incelsin memelerin

tekrar et

ne kaldı bitecek
içime al

sonbaharın bindokuzyüzdoksandokuzu

taşı unuttukça
yağmuru anımsa
ıslandıkça
beni

kömürlü silgiyi

tekrar et
  

“Göz Banyosu” adlı kitabından
Veysel Erol

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder