12 Temmuz 2015 Pazar

NESLİHAN YALMAN'DAN ŞİİRLER

HER DEFA

-sen beni anlamlandıran değilimsin-


sonra baba ölür

uçurumun ortasına basarak
rüzgâr tutar boşluğunun elinden

sonra baba ölür

sözleşmeyi iğfal eder asimetrik zaman
hepimizi kaybettirerek birbirinin izinde

cesur ikiyüzlülüğü yaşamaktır dölün
susar: korkaklıkla-huzur
umutla-suçluluk –arasında: çoğalır

sonra baba ölür

tardigrada ve deniz yıldızı
siler ölümsüzlükten insan türünü

merak uzağa sancı çeker
gizli gölgesinde tabansız bir balkon

sonra baba ölür

en düzmece öğüdü devrilirken çınarın


Neslihan Yalman

MISTER (NO) SIMPLE


(Lord Londra’ya…)


Bastıracaksın!..

uyardı bir ses

etrafa kör lenslerle bakacaksın
çocuk gözlerini çıkarıp
atmacaya benzeyen serçe
kanatları kuş tüyü yastıkta
şişmiş kediyle yatacaksın
rüyada delirmemek lütfuyla
nice filmde oynamıştın sen
derisini kâğıt gibi yırtan gencin
can simidi sandığı bataklık aşkta

bütün saat kulelerini yıkacaksın
Lady İzmir ölecek tutkuyla

Bastıracaksın!..

gürledi bir ses

tik tok heyecan unut o tecrübeyi

Sahtekâr

saplan billur kalbe

Akatalpa, Sayı: 182, Şubat 2015
Neslihan Yalman

SİLAHINI DOĞRULTTUĞU
KALBİ SİLAHTIR


- Otobana kuyruk sallayan tarla faresi
Seni bu pagan şiire SOKMAYACAĞIM!.. –


peygamber indiriyor kasvetin bulutları
kara ahtapotunun biyonik kollarından
çizilmiş çalılığa sızarak neon

artık, gökler daha çok uzam
deniz üvey anne gibi davranıyor
köpek sahiplenmiyor köpekliğimizi

doğanın denekleriyiz... tanrısal kör tohumlar

dişlerin hapsinde nefessiz dillerimiz
idam öncesi taburede öpücük

etimiz değirmen, evrim sürüsü
öğütülmüş hücresinde yüksek elektrik

dış sesi şehrin iç sesi hep göl
ifşa mekâna yalnızlık cilası

cesetlerimiz: nekrofil sever
cesetlerimiz: çöp korkusu

akbabalar, kadavralar, yurtsuz sinekler

bağırıyor şimdi, susmamız gereken o yer

özgür olduğunda ölmüş olarak


Neslihan Yalman

*Şiirler Neslihan Yalman'ın izniyle yayınlanmıştır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder