EMİN BÜLENT SERDAROĞLU

(1886, Halep -  29 Kasım 1942, İstanbul)

       Galatasaray Lisesi’ni bitirdikten sonra Elektrik İdaresi gibi yerlerde çalıştı. Öğrenciliği sırasında Galatasaray futbol takımında oynadı. Servet-i Fünun dergisinde yayımladıkları bir bildiriyle Fecr-i Âti topluluğunu kuran 22 kişi arasında yer aldı. Bireysel konular yanı sıra toplumsal konuları ele alan şiirlerinde titiz bir dil işçiliği ve ses zenginliğiyle dikkati çekti.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Fecr-i Âti Şairleri: Emin Bülent (Bütün şiirleri, Rıfat Necdet Evrimer tarafından kitaplaştırıldı, 1958)

Kaynaklar:

A  Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 59

Şiirlerinden Seçmeler:

SANA

                                                   Soğuk Geceler

Bu karda son krizantemler ölmüştür,

            Bütün soğuktan ölür

Şikeste dalların üstünde titreşen kuşlar,

            Dışarda her yer kar...

Bu kış semâsının üstünde ay da buz tutmuş.

            Uzakta bir baykuş!

Beyâz mesâfeye meş'um ve nâgehân uludu...

            Ziyâdeleşti buğu

Şu ince çamların üstünde... Ey kadın gelme...

            Hayır... Sakın gelme

Bak akşam oldu, ocak söndü, lâmba yok, boş oda;

            Dışarda yollarda

Kalan köpekleri rüzgârlar işte donduruyor...

            Ve bir saat vuruyor

Uzakta, bak... Gece geç, şimdi nısf-ı leyl oluyor;

            Bu yolda gelmek zor;

Ayakların yorulur, dizlerin üşür, gelme

            Bu boş kalan evime!..

“Fecr-i Âti Şairleri: Emin Bülent”