İBRAHİM ALÂETTİN GÖVSA

(1889, İstanbul - 29 Ekim 1949, Ankara)

       Sözlük ve ansiklopedi alanındaki çalışmalarıyla tanınır. İsviçre'de pedagoji öğrenimi gördü. Öğretmenlik, Talim Terbiye Dairesi Başkanlığı, Sivas ve İstanbul milletvekilliği yaptı. Sözlük ve ansiklopedi dalında yaptığı kapsamlı çalışmalar yanı sıra çocuklar için şiirler, eğitimle ilgili kitaplar yazdı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Çocuk Şiirleri (1911)

& Güft ü Gû (Dedikodu, 1912)

& Çanakkale İzleri (1926)

& Acılar (Şiirler-düzyazılar, 1941)

& Söz Oyunları (Şiirler-düzyazılar, 1942)

Kaynaklar:

A  Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 61

Şiirlerinden Seçmeler:

KÖRDÜĞÜM

                                                                       Kardeşim Halil Nihad'a

Elli yıldır şu ömür kervanının yolcusuyum.

Öyle her yoldaşı sevmezse de âzâde huyum,

Âşinâ, çehre azaldıkça duraktan durağa,

Acı bir hâtıra enkazı çöker ortalığa.

Her giden, sanki içimden yeni bir parça alır;

Kervanın safları dolgunsa da, gönlüm boşalır.

Ya, bu yol böyle sürüp gitse!.. derim, ürperirim;

Bir yakın günde fakat bitse!.. derim, ürperirim.

Arka bir dalgalı ummân gibi toprak yığını,

Önde bilmem geçidin nereye çıkıp vardığını.

Yürürüm anlamadan bastığımı, gördüğümü;

Dolaşır zihnime ömrün ezelî kördüğümü.

                                                                                  

“Acılar”

SİPERDEN MEKTUP

Allah'a dua et düşman tırpanı

Devlet ağacını yolmasın; anne!

Altında dökülsün oğlunun kanı

Bayrağın gül rengi solmasın; anne!

Köyden biri geldi taburumuza;

Meğer söz kesilmiş muhtarın kıza;

Gece niyet tutup baktım yıldıza:

Artık söyle o iş olmasın; anne!

Düşünme boş gelse posta tatarı;

Siperden akın var yarın dışarı:

Kadere razı ol; uzun yolları

Bekleyen gözlerin dolmasın; anne!

                                     

“Çanakkale İzleri”