(1890,
Halep - 2 Temmuz 1980, İstanbul)
Yükseköğrenimini Hukuk Mektebi'nde tamamladı. Edebiyat öğretmenliği, maarif
müfettişliği ve maarif müdürlüğü yaptı. Cumhuriyetten sonra incelemeler ve antoloji
türünde pek çok eser verdi. Bağlı olduğu Fecr-i Âti topluluğunun şiir anlayışına
uygun, bireysel duyguları işleyen şiirler yazdı.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
& Erganun (1911)
& Buhurdan (1925)
& Yumak (1938)
Kaynaklar:
A Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze
Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 64
Şiirlerinden
Seçmeler:
KIYILAR
Yavru bir ceylânın ürkek ürkek,
Bakışından daha süzgün kıyılar...
Akşamın ruhunu candan emerek,
Uzayıp gitmede üzgün kıyılar...
Gizli oklarla vurulmuş denize
Denize bir kanat olmuş kıyılar...
Şimdi bir çizgi iken, dönmüş ize
Erimiş, gözyaşı dolmuş kuyular...
Sonbahar mevsiminin en son izi,
Ruha dolmuş da gül olmuş kıyılar...
Akşamın ruhu olan sevgimizi,
Yâdeden bir gönül olmuş kıyılar...
“Yumak”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder