ŞEVKET APALAK

       Şiirleri, Akatalpa, vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Kalbim Bir Eğlenceden Başka (2010, Turhan Kitabevi Yayınları, 114 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

DENİZ ATLASI

gözlerine

bırakıyorum

bırakılan çiçeklerin üstünden

suyu

bir tarih avucumdaki çizgide

unutulmuş

bekliyor

bekliyor geride kalan zamandan

sonrayı

ve belki geride kalan zamandan sonra

bir keman olur taşıdığım

dosya imgesi çantam

yerine

bir deniz atlası

öbür elimde

gözlerin gibi bir sokakta yürürken

içinden ada kuşları dağılır

ve belki o zamanda

kendime ayırdığım yağmur

dökülmez

bekler anıların geçmesini

GECE TÜRKÜSÜNÜ

gecenin olduğunu düşün

kum zambaklarına düşmüş

yıldız parçalarını eline aldığında

bir ayrı ufuktu tiyatro önünde

bekleyen gece otobüsü

o geceler hani otobüslerde

bir garajda unutulan pardesünün

kirli resmini almış duvarlardaki yazılarda

kalan gece türküleri

seni ve herşeyi yineleyen

bir mağazadan geçen nehirlere

kattığın bu mekanda

üstünde kalmayan hüznü de bıraktığın

günleri gösteriyor takvim

takvimi dönerken ay ışığı

suları çeker denizlerden

gönlümden başlayan nehirler

bile unutur seni

mağazaları kapanmış sokaklara dönüşür bakışların

bir tek mızıkadaki ses

gece türküsünün son satırını tekrarlar sana

SARI DÜĞMELİ

şimdi bu defterde

hüznün tuhaf şekilleri

bir saldırı düşünüyor önce yüzüme

çünkü yüzüme en çok anı konaklamıştır

sokaklar ve kentler hazırlayıcısı

bir yağmur görüntüsü düşmüştür üstüne

bir seyyar sergisinden almıştı ablam

radyo evinin karşısında

salaş köfteciden çıkarken

sarı düğmeli paltomu

bugün ne olmuştur

annemin kille yıkadığı gömlekler arasında

rengi değişen

o sümerbank dokuması

şimdi bu defterden

düşen fotoğraf

sarı paltonun içinde üşüyen duruşumu

saklıyor ve onu düşündürüyor

bana

yani hayatın durakları kaldırılmış bir tren olduğunu

bir saygı şarkısı bile söylemeden

dışarda ağaçların değiştiğini

görmeyen bir trende, sarı paltomu

ve unuttuğumu

iç cebine ibrişimle yazılmış adımı

YAZILIR YALNIZLIĞI GECENİN

bir şeyler bekliyorum

siyah kayışlı saatimden

toprağı büyütsün alınlarımızda tanış böcekleri

gümüşün rengine dönsün beyaz

bir duvarda

gölge yapan

mehtap

ne zaman yürüsem istasyon yolunda akşamla

sana rastlayacak gibi hazırlıyorum yüzümü

arabaları ve yolları uzakta bırakarak

gülümsüyorum ağaçlara benzemiş resimdeki sevincimle

sevincimle

seni kollarımda bir kurşun gibi taşıyarak

kayboluyorum kayboluyorum çiçeklerin arasında

göçebe toparklarına doğru,

uykusuz akketenlerin boyadığı topraklara doğru

sürgün

sonra sonra beklerim yağmur yağsın

pencereye vuran damlalarla

seni bile düşünmeden

derin ve uzak bir uykuya bırakırken ayaklarımı

doğduğum ve sürüp gittiğim sokağın taşlarına

taşlarına

yazılır yalnızlığı gecenin

bekçi düdüklerine karışır ayyüzlü sevdiğim

çok uzaktan rüzgarla gelen kedi seslerine

YAZILMAMIŞ ŞARKILAR

dinmiş yağmura bakıyor ankara

burada çamlardan damla toplayan ahlatlıbelin kuşları

pencerede bulutlardan bir göl fotoğrafı

dosyada zamanları karşılayan dipnot

adımın üstüne düşüyorum

şimdi bir kasket gibi örtüyorum şehri

kızılaya dolmuş bulmalıyım

dinmiş yağmura geçiyor vaktim

hani akşam başka olurdu

akasya çiçekleri

kokusunda beklerken

erkenci yıldızlar otobüs camlarına inerdi

sinemaların taşındığı dışkapıya bakan

altındağda düşmeden nasıl dururdu o sebze bahçesi

böyle uzuyor gönlümde şehir

aklımda yalnızca kalsın diye manzara

şu sokakta oturuyor hayalsiz yaşlılar

zaman bu otobüs değiştirir girmediği düşümde

dinmiş yağmur böyle oluyorsun

ankarada yorulmuş kollarıma düşünce

gölgeler bitince bakıyorum tarihten bir gün

ulaşılmaz semt arabaları soruyorum

kızılaya dolmuş bulmalıyım

yazılmamış şarkılardan bir sokak oluyor ankara

en iyisi yürümek leylaklar açacak yolda

bana yabancı gelse de buradaydı evim

Akatalpa, Sayı: 127, Temmuz 2010