MUHTEŞEM SÜNTER

(1928, İstanbul – 9 Temmuz 1985, İstanbul)

       Sarıyer Ortaokulu’nu ve Kabataş Erkek Lisesi’ni bitirdi (1945). 1958 yılında girdiği Sümerbank'ın bankacılık bölümünde 26 yıl çalıştıktan sonra emekliye ayrıldı.     

      Şiirleri ve söyleşileri Kaynak, Türk Dili, Varlık, Yeditepe, Yenilik dergilerinde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Gerilere Bırakmak (1980)

& Sen ile Sen (1981)

& Polonya’dan Kadınlar (1983)

& Omçalar (1985)

Şiirlerinden Seçmeler:

YILGI TRENİ

Bu bir yük vagonuydu

Hayvanlar konsa bağırır

Biz yüzlerce insanız

Çoğumuz kadın çocuk kız

Bir tencerede pişen et gibiyiz

Tenden yapılmış yağımız tuzumuz

Herkes birbirine sarılmış tutunmuş

Korkuyla beslenir ateşimiz

Ayazında yürür gecenin

Demirine deyseniz deriniz yapışır

Dışarısı buz

Belli ki söylenen bir ölüm şarkısıdır

Kelimesiz ve sessiz

Karanlığa saplanan ok gibidir tren

Davul vuruşlarıdır kalp dediğiniz

Tınlayan tehlike çanlarıdır

Kudurdukça kuduran

Akıllarımız aynı balede

Korku bir orkestradır

Çalar içimizde

Belki de bir yılkıyız bu vagonlarda

Yılgın ve sessiz

Ter içinde havasız

İnmeden öleceğiz

Ölmeden inebilsek bir de