ŞERİF TEZGÖRENLER

 

(25 Nisan 1979, İzmir - )

Ayhan Hanım ile Ercan Tezgörenler’in oğlu. İzmir Balçova Lisesi’ni bitirdi. Turizm sektöründe çalıştı. Komilik yapıyor. İzmir’de yaşıyor.

İlk şiiri Mühür dergisinin Temmuz-Ağustos 2015 sayısında yayımlandı. Şiirleri ve söyleşileri; Akatalpa, Alarga, Babylon, Beşparmak, Caz Kedisi, Çini Kitap, Edebiyat Nöbeti, Eliz Edebiyat, Eşek Sudan Gelince, Kasaba Sanat, Mühür, Nif Sanat, Olağan Şiir, Patika, Sarmal Çevrim, Şehir, Şiiri Özlüyorum gibi dergilerde yayımlandı.

Yapıtları: Şiir: *Sus Çiçeği, İst.: Mühür, 2016 *Beyaz Leylak Ülkesi, İst.: Mühür, 2016 *Şehirde Manolya Sokağı, İst.: Mühür, 2018 *Yelesi Sarı Kısrak, Ank.: Klaros, 2021 *Yalnız Papatya Mavi, Ank.: Klaros, 2022 *Cadılozita, Ank.: Klaros, 2022 *Ağustos Kışı, Ank.: Klaros, 2024

Hakkında Yazılan Yazılar:

“Şerif Tezgörenler çok ilginç bir şair. İlginç olması için nedenleri var. Benliğinden fırlayan imgeler bazen öylesine farklı, dünya dışı oluyor ki şaşırıp kalıyorsunuz. Ama bazen ayrı dünyanın insanı olan Şerif, şiirini toparlayıp algılanabilir hale getirip de, aynı dünyanın insanı olarak bize sunabiliyor. Bunu hep başarmasını dilerim. Umarım sonuna kadar başaracak da. Şimdiye kadar yayımladığı dört kitap bunu gösteriyor. Dünyanın bütün acılarından kaçarak sığındığı mağarasından, yeni imgelerle derli toplu şiirlerle çıkmasını biliyor, bilecek.”

(“Yalnız Papatya Mavi” kitabının arka kapak yazısı; Yusuf Alper) 

"Şerif Tezgörenler, taşları karıştırılmış bir satranç oyunundan kurtulmayı deniyor. Derine gözlenmiş imgeler sayesinde pes etmiyor. Minimalist görüntülerle bu düş gücüne yol veriyor. Tutkuyla acımasız gerçekliğin karşısında durmayı biliyor. Dil insanın varlık evi, durması gerekse bile oradan asla ayrılmaz. Bir kesinti olsa da; sanatçı yine sıçrar. Dilin ölümcül perendesi sanatçının zihninde nasıl atılır durursa, Şerif Tezgörenler de ironik olarak poyraz akıntılı bir bilincin şiirini derinleştiriyor. Romantik ve melankolik eğilimli. Dingin ama hep dalgalı. Her şiir zaten ırmağına bırakmaz mı kendini? Nereye sıyrılacağını kimse bilemez, 'can kenarı' dediği yerden seslenip bekler.”

(“Yalnız Papatya Mavi” kitabının arka kapak yazısı; Sadık Yaşar)

Yayına hazırlayan: Şükrü Kırkağaç

*25 Nisan 2024 tarihinde güncellendi. 

*** 

Şiirlerinden Seçmeler:

DİLİ KESİK MUHABBET KUŞLARI

Dili kesik muhabbet kuşlarıyız

Kan damlar susuşumuzdan

Sararmış köşesi kopuk resimler gibi eksik

Zarfını kaybetmiş mektuplar gibi yarım

Vedası olmayan gidişlerin

Mahcup birer merhabasıyız gelişlerin

Dili kesik muhabbet kuşlarıyız

Kan damlar susuşumuzdan

“Sus Çiçeği” adlı kitabından

HAZİRAN

Şu benim en sevdiğim haziran

Şu senin en sevdiğin kırmızı

Şu bizim birlikte baktığımız mavi

Bir kuş uçuşu

Yaprak dalgalanması

Bir çiçek ürpertisi

Bir karanfil kızılı

Tavrındaki dominant

Saçlarında ıslak ürperti

Avuçlarındaki gelincik

Dudaklarının kıvrımındaki polen ,

Esirliğim hürlüğüm

Kalbindeki mührüm

Bir mürdüm eriği

Bahtiyarlığım sayısız kere

Yitip çoğalmalarımız

Akşamüstleri

Öğle güneşinde parlamalarımız

Saklı su

Gözlerimizi yıkadığımız bir pınar

Şu ikimizin olan yaz

Akatalpa, Sayı: 200, Ağustos 2016

KUŞLAR 1

Güvenim kalmadı güvercine

Pençesinde bana müjdeni getirmedikçe

Ve inancım kalmadı zeytin dallarına

Her uzatışımda o uç boş kaldıkça

“Sus Çiçeği” adlı kitabından

KUŞLAR 2

 Cıvıldaşıyor gönül kuşları telaşından

Bülbüller kanaryalar

Şen şakrak muhabbet kuşları

Aklımın erdiği kalbimin beni yendiği sen

Deneme yanıltma beni

“Sus Çiçeği” adlı kitabından

LEYLAK

Kara gözlerim kahverengi gözlerine değince

Beyaz bir güvercin kanat çırpıyor sol göğsümde

Ansızın bir leylak bahçesine dönüyor bulunduğumuz yer

Ayaklarımızın altı uçan bir halı

Çekilirken akşamın kızıl grubu

Kelimelerin yağmurundayız

Kalplerin bir birine pamuksu değişinde

Avuçlarım karıncaların istilasında

Suçsa gözlerine bakmak

Benimkisi giotine kafa uzatmak

Ey bakışlarında eridiğim kadın

Telaşım düşüyor ellerimden tutmuyorsun

“Beyaz Leylak Ülkesi” adlı kitabından

MEVSİM RÜYASI

Gökyüzünün kahkahası ne zaman

Ne zaman canlanır ayaklarımın altındaki toprak

Güneş ışıldar üzerimde tüm ihtişamıyla

Ne zaman

Gökyüzünden üzerimden

Sağanak yağmur dökülür

Ne zaman sıcağın kavurur ellerimi

Denizinin suyu ıslatır teni

Ne zaman kiraz sallanıp düşer dalından

Çilek dudaklarının arasında erir

Ihlamur çiçeği melisa burnumu fetheder

Ne zaman sunar rabbim bir seni bana

Yeşil örtünün üzerinde duyuyorum kokusunu papatyanın

Gecenin sükunu gündüzden bozulur ne zaman

Avuç içlerimizde kömürden izler

Yaşadığımız gri hüzünler ne zaman cıvıltıya döner

Dalında kanlanır karadutlar

Erik çağla tuza bulanır kayısı ballanır

Dal zerdalisine kavuşur ne zaman

Sevince bulanır göz yaşlarım

“Sus Çiçeği” adlı kitabından

RUMELİ

Güzelliğinle alıyorum

Her gün soluğumu

Rengarenk çiçekler içinde

Tepeden tırnağa Rumeli havan

Kirpiklerinde duruyor som tuzlar

Şaha kalkıyor beyaz yeleli atlar duruşunda

Bakışında sarsılırken her yer

Dokunuşunda can bulur tüm evren

“Beyaz Leylak Ülkesi” adlı kitabından

SİYAH

Yıldızların ışığı aydınlatmıyor gecemi

Yokluğunun karanlığında gözlerim kör

Yitiririm elimi kolumu ayazında sensizliğin

Yalnızca yalnızlığım öptüğünde dudaklarımdan

Dalgaların sesinde kucaklaştığım zaman

Yüreğimin sesinde sen

     “Beyaz Leylak Ülkesi” adlı kitabından

TANGO

Gözleri bir pınar

Eğilmiş su içiyor martılar

Saçları rüzgarda dalgalı Rumeli

Avuç içlerinde karanfil kokusu

Dudaklarının kıvrımında polen

Susarak büyütüyoruz içimizdeki karanfili

Sustum

Gözlerimdekileri anlattım

Sustun

Kalbindekileri anlattın

Je t aime

“Beyaz Leylak Ülkesi” adlı kitabından

YANGIN

Bir yangın

Senin gözlerinde

Benim içimde

Senin susuşunda

Benim kelimelerimde

Senin ellerinde

Benim dizlerimde

Senin rüyalarında

Benim uykusuzluğumda

Senin çiçeklerin suyunu değiştirişinde

Benim martılara simit atışımda

“Beyaz Leylak Ülkesi” adlı kitabından