15 Ocak 2017 Pazar

ÇINAR GÖLE



(1960, Ereğli / Konya - )


     
       İlkokulu Malatya’da, ortaokul ve liseyi Konya’da tamamlamıştır. 1983 yılında Ankara Hacettepe Üniversitesi Maden Mühendisliği Bölümü’nden mezun oldu, Amasya, Bursa, Kütahya ve Zonguldak’ta mühendislik yaptı ve 2006 yılından itibaren özel sektörde çalışmaya başladı.
       İktisat Fakültesini de bitiren şair halen İzmir’de A sınıfı İş Güvenliği Uzmanı olarak çalışmaya devam etmektedir.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Nisanda Seni Beklemek (2011)
& Eyvan (2017, Hayal Yayınları, İst.)

Şiirlerinden Seçmeler:

BARIŞ DİYORSUN YA KARDEŞİM

Barış diyorsun ya kardeşim;
Daha söylemeye başlamadan,
içinin ısındığı barış.
Perdelerini çektiğinde odanı dolduran huzura rağmen,
Işıklar söndüğünde ürküten karanlıklara meydan okuyan,
Bir türlü dikiş tutmayan çığırtkan akıllara inat,
yüreğinin gördüğü aydınlıktır.
Dokuzunda hocaya, on üçünde kocaya,
Beşik kertmesine, berdele,
Töre uğruna ölümlere çalım atıp,
Külkedisi masalını gerçeğe dönüştürmektir.
Barış diyorsun ya kardeşim;
Kök salan bir ağacın,
Tomur tomur bir çiçeğin,
Yaşam telaşındaki bir böceğin farkındalığı,
Acının, gözyaşının
dili, dini, ırkı olmadığını,
Yaşamın uzak,
Ölümün bir tuzak olduğunu bilmek,
Türkülere, ezgilere ortak olup,
İnsanlarla kolkola girebilmek,
Belki de hiç korkmadan arkanı dönebilmektir.
Barış diyorsun ya kardeşim;
Düşünceler tutuklanıp darağacında sallanmıyorsa,
Makinelerin çarkları insanların refahı için dönüyorsa,
zengini fakiri,
Güçlüsü güçsüzü ben değil de biz diyebiliyorsa,
Adaletin terazisinde kantarın topuzu hep bir yana fazla kaçmıyorsa,
Ve kitaplar,
Kitaplar artık masmavi gökyüzüne hasret hapishanelerde yazılmıyorsa,
Doğru yerdesin demektir.
Ama hepsinden önemlisi;
İnsansan güzel kardeşim, insansan..
Barış,
Önce kendinle barış.

BEN SENİ ÇOK SEVDİM

Ben seni çok sevdim
Bir sevgili sıcaklığında değil belki,
bir can dostun özleminde sevdim.
Yalandan uzak, riyasız,
yarattığın dürüst dünyanın ışığında sevdim.
Sana yağmurlarımı anlatmayı sevdim.
Yaşadığım şehrin ruhunu arındıran,
sen misali inceden inceye damlayan nisan yağmurlarını
ve toprağın o tarifsiz kokusunu,
Uçsuz bucaksız yeşilliklerin ortasında
dansedercesine salınan,
birbirine aşık kan kırmızısı gelincikleri,
Güneş sarısı papatyaları anlatmayı sevdim.
Yoğun insan kalabalıkları arasında,
hissettiğim yalnızlığı kovalayan
dost sesini,
Hırçınlığını, isyankarlığını, sitemlerini,
Tüm bunlara inat yok olmayan şirinliğini sevdim.
İple çektiğim akşamları anlattığın küçük hikayeleri dinlemeyi,
Paylaşma özlemini,
Seni tanıdıktan sonra uğurladığım
artık yetersiz kalan zamanlarımı sevdim.
Siyah beyaz renklere inat,
yaşam tuvalimi
yedi renk düşüncelerinle renklendirmeni,
Özlemi, hasreti, paylaşmayı,
Ve insan sevgisini aşılayan bu ‘’candostum‘’ oyununda,
bana verdiğin özleyen rolünü sevdim.
Bir şarkının ezgisinde,
bir şiirin dizesinde,
ortak heyecanları tatmamızı,
Benim aynam olmanı,
Benim ben halimi sende görmeyi sevdim.
Bir suskunluğunu, bir yokluğunu sevemedim.
Ve gittin.
Kal diyemedim.
Öyle güzel bir geçmiş bıraktın ki,
ben yokluğunun hüzünlerini de sevdim.
Ben seni çok sevdim..

DAVUTPAŞA

Düşük yaptı kalemim,
Ölü bir şiir doğurdu bugün...

DOLU

Dolu tarafını görmelisiniz bardağın,
denildi her zaman.
Ellerimizde boş bardaklar!
Yıllarca
arayıp durduk dolu tarafını..
Boşuna tükettiğimiz hayata isyanımızdandır,
bu karamsarlık..

GİZLİ

Suskunluğumda çağıl çağıl bir ırmak gizli.
Çavlanlarından sen dökülürsün,
Kimseler bilmez..

HALK

Gecelerini dahi gündüze çeviren bir halk düşün sevgili;
Yarattıkları aydınlıklar denizinde
ne güzel yüzdürülür kim bilir
nice özgürlükler..

KIRLANGIÇ MEVSİMİ

Beşinci mevsim diyerek,
gittiğin yerden bir türlü dönemedin hala,
bulabildin mi yüreğim nerdesin?
Unutma,
artık ömrümün kırlangıç mevsimindesin..

MONOLOG

Ne çok konuştuk karşılıksız.
Sen sustun ben konuştum,
ben konuştum sen sustun..

ÖP

Yitirmeden umudu,
öp şu hayatın dudaklarından uzun uzun.
Sen yaşamanın,
o, yaşanılır olmanın kıymetini bilsin..

ŞİAR

Şiarı olmadıktan sonra şiir neye yarar,
Şiirin olmadığı yerde şairlik akla zarar..

YOKSUN

Ne şehirlerden geçtim burcu burcu sen koktun,

Oysa içinde hem çoktun hem yoktun..

*Şiirler, şairinin izniyle yayınlanmıştır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder