OSMAN KAYA

Fotoğraf: Bekir Karadeniz

(1947, Göraşet (şimdiki adı Kutlu) köyü, Ardanuç / Artvin - )

       İlkokulu köyünde, ortaokul ve liseyi ise sonraki yıllarda İzmir'de okudu.

       Şiire küçük yaşlarda ilgi duymaya başladı. 15 yaşındayken bir arkadaşıyla birlikte önce İstanbul’a sonra da Adana’ya gitti. 

       Faruk Nafız Çamlıbel, Behçet Kemal Çağlar, Cemal Safi, Halil Soyuer gibi birçok tanınmış şairle dostluğu oldu. Edebiyata ilişkin geniş bir arşivi bulunan Osman Kaya'nın bazı şiirleri değişik sanatçılar tarafından bestelendi, ayrıca çeşitli gazete, dergi ve araştırmalarda yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Okullar Sesleniyor (1966)

& Yeşil Ada’nın Acı Destanları (1966)

& Elleme (1983)

& Yaylalar (1985)

& Yaşamımdan Çizgiler (1986)

& Bir Ömrün Şiirleri (2002, Kum Yayınları, 160 s.)

& Evreni Bütün Edelim (2003, Kum Yayınları, 320 s.)

& 50 Senemi Verdim (2010, KaraMavi Yayınları, 736 s.)

& Nerdesiniz (2014, KaraMavi Yayınları, 320 s.)

Kaynaklar:

A  http://karamavi.com/okaya.html

A  http://ozanlar.biz/kaya/

Şiirlerinden Seçmeler:

BÜYÜDÜK

Göllerinde yüzer yaban kazları

Yaylalarda turnalarla büyüdük

On yedide gelin ettik kızları

Davullarla zurnalarla büyüdük

Alev alev al kirazlar dal verdi

Fasulyeler sırık sırık yol verdi

Nohut çiçek açtı mısır kol verdi

Ekinlerle tarlalarla büyüdük

Çamurun içinde suyun içinde

Doğduk aynı günün ayın içinde

Aynı toprak aynı köyün içinde

Biz beraber nazlı yarla büyüdük

Paramız yetmezdi ilaç almazdık

Ölür gider hastahane bilmezdik

Doktor yoktur diye hasta olmazdık

Yalınayak yağmur karla büyüdük

DAYANAMAM

Eğdirip gülü koklasam

Dal ezilir dayanamam

Elim dikenine batar

Kök üzülür dayanamam

Salkım koparsam üzümden

Kütüğü gitmez gözümden

Ola ki benim yüzümden

Bağ bozulur dayanamam

El ayak çekilir yerden

Dünyam yalnız kalır birden

Akşam olur tepelerden

Gün süzülür dayanamam