20 Ocak 2017 Cuma

YETİMİ


(1929, Artvin - )


      Asıl adı Mehmet Alptekin’dir. Beş yaşındayken babası, annesi ve iki kız kardeşi ölünce öteki kardeşiyle birlikte amcasının yanında büyüdü. Yetimi, ortaokulu bitirdikten sonra Cilavuz Köy Enstitüsünde öğrenimini sürdürdü. Uzun yıllar değişik yerlerde öğretmenlik yaptı. Daha sonra yüksek öğrenimini tamamladı.
       Şiire ortaokul yıllarında başlayan Yetimi, özellikle o dönemdeki öğretmeni Sami Nabi Özerdim’in etkisi ve yardımıyla kendini geliştirdi. Yetimi mahlasını kendi yaşamıyla özdeşleştirerek kullanmaya başladı.
1976 yılında emekli olup Bursa’ya yerleştikten sonra kendini tümüyle edebiyata veren Yetimi geniş arşivi ve kütüphanesi aracılığıyla birçok araştırmacıya kaynak oldu.
       Değişik araştırmalarda aktarılan şiirlerinde hemen her konuyu işleyen Yetimi’nin şiirlerinin bir bölümü “Yaşamımdan Kesitler” (2005, Kum Yayınları) adıyla yayımlandı. Ayrıca yayına hazır yaklaşık 10 kitabı bulunmaktadır.
Kaynaklar:

Şiirlerinden Seçmeler:

GİDERİZ

Doğduğumuz anda başlar çilemiz
Nasibimiz neyse alıp gideriz
Ne kadar olsa da kalbimiz temiz
Diz boyu pisliğe dalıp gideriz

Savaşım vererek düşeriz yola
Gideriz yıllarca vermeden mola
Bazen tek başına bazen kol kola
Başımızı derde salıp gideriz

Bir yol ki hiç bitmez yokuşu düzü
Ayrı güzeldir kış bahar yaz güzü
Anlamadan geçer gece gündüzü
Zamandan birşeyler çalıp gideriz

Yaşam dediğimiz bir uzun rüya
Onu sürdürmeye gelmişiz güya
Böyledir Yetimi bu yalan dünya
Bir zaman misafir kalıp gideriz

BAHTIM

Kırk yamam dökülür çekseler bir tel
Beni ele zengin sandırır bahtım
Ceplerimde eser püfür püfür yel
İçimi odlara yandırır bahtım

Elden bir şey gelmez bana eder naz
Yata yata geçer güz kış bahar yaz
Tembellikten sırtım hiç yerden kalkmaz
Lakin bir aslanı andırır bahtım

Dünyayı tutsa da zenginin varı
Var mıdır Yetimi sana bir karı
Şeşbeş düşeş gelir ellerin zarı

Beni hepyek ile kandırır bahtım

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder