AHMET CANBABA

(1941, Kalecik / Ankara - )

       Yedi yaşında ailesiyle birlikte Ankara’ya yerleşti. İlk ve ortaöğrenimini Ankara’da tamamladı. Şiire küçük yaşlarda ilgi duydu. İlk şiiri sanat okulu son sınıftayken Ece dergisinde yayınlandı. Geleneksel halk anlatılarından birçoğunu küçük yaşlardan itibaren öğrenmeye başlayan Canbaba, ağırlıkla Karac’oğlan, Pir Sultan, Nazım Hikmet şiirlerinden etkilendi.

       Türkiye’nin değişik yerlerinde uzun yıllar çalıştıktan sonra 1983 yılında emekli oldu. Bu dönemden sonra şiirle daha da yoğunlaştı.

       Sevda, güzelleme, hiciv gibi birçok konuyu işleyen Canbaba’nın şiirleri çeşitli yerlerde aktarıldı. Ayrıca katıldığı birçok şenlik ve etkinlikte değişik ödüller aldı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Sarhoş Dünya (1967)

& Yeşilin Gözyaşları (1999)

& Yaratanla Sohbet (2005)

Öykü Kitapları:

& Cennette Seninleyim (2003)   

Kaynaklar:

A  http://www.ozanlar.biz/ahmet-canbaba.html

Şiirlerinden Seçmeler:

KORKUYORSUN

Şelaleyim akarım yürekleri burkup da

Gözleri kör edecek arkımdan korkuyorsun

Korkumu belli etmem korktuğumdan korkup da

Korkuma yenik düşen korkumdan korkuyorsun

Sevda zengini olur beni aşkında bulan

Kırgınlığım var ama özlemeyişim yalan

Bedduası yok dinle içinde sitem olan

Seni biraz kıracak şarkımdan korkuyorsun

Sevgin merhemdir bil ki acımın yarasında

Sana olan bağım var aşkımın darasında

Kalmışsın düşüncemin dişlisi arasında

Seni un ufuk eden çarkımdan korkuyorsun

Gönüllere taht kurdun gönülde kalmadığın

Nasıl zevktir bilinmez içinde olmadığın

Anlaşılan keşfedip kimsede bulmadığın

Benim ellerle olan farkımdan korkuyorsun

SENİN

Maya tutmaz kabul görüp zikirin

Derviş dergahına girmez ki senin

Yoksulluğa çare olmaz fikirin

Aklın güzel şeye ermez ki senin

Kulak verme içinden gelen sese

Kaçar senden sevgi nefes nefese

Göğüs denen aşka açık kafese

Gönül kuşun bile girmez ki senin

Tanrı kaderini yazdı yazalı

İçki içtin her gün sofran mezeli

Tedirginlik konvoyunda güzeli

Gizemli gözlerin görmez ki senin

Küstürdün herkesi tavırlar takıp

Ocaklar söndürdün çok canlar yakıp

Alçak gönüllere düşmanca bakıp

Dostlara selamın varmaz ki senin